[Completed] The bad main character

XIX

Би: Би чамайг явчихсан гэж бодсон юмсан

Бэкхён: Би яагаад явна гэж

Би: Энэ миний гэр учраас

Бэкхён: Өглөөний цай бэлдчихсэн хурдан ирээд суу

Би: Чи миний уурыг ямар их хүргэж байна гээч

Бэкхён: Надад чамтай ярих чухал юм байна

Би: Битгий аймар царайлаад бай гэж хэлэхэд түүний төв царай гэнэт л хүүхдийнх шиг болон малийхад нь би: Болио бүүр аймар байна

Бэкхён: Хааа! Хүн харин ч хэнд харуулдаггүй эгдүүтэй царайгаа гаргаж байхад

Би: Чи тэгээд надад эрхлэж байна гэх гээд байгаа юм уу

Бэкхён: Яагаад болохгүй гэж бид хосуудын хийдэг бүх зүйлсийг хийсэн биздэ----

Би: Амаа тат

Бэкхён шанаагаа тулан өөдөөс хараад: Киаххх, Хэин ч ичэхээрээ ёстой өхөөрдөм шүү

Би: Ам---

Бэкхён: Амаа тат гэж хэлсэн ч татахгүй болохоор хэлээд нэмэргүй ээ

Би: Зүгээр хэлэх юмаа хэл гэхэд тэр цайгаа ууж эхлэж би ч мөн чимээгүй болов.

Бэкхён: тэхээр чи уурлахгүй, гэрээс гарч явахгүй дуустал нь надтай ярилцана гэж амал

Би: Юу вэ

Бэкхён: Амлаааачдээ

Би: За яахав амлаж байна

Бэкхён: Би мэднэ чамайг удахгүй юу хийх гэж байгааг

Би сайн ойлгосонгүй: Юуг мэднэ гэ--- хэмээн хэлж байхдаа түүний харцнаас олж харсан юм

Би: Чи юу яриад байгаа юм

Бэкхён: Чи миний юу ярьж байгааг мэдэж байгаа Хэин аа

Би хэлэх үг олдохгүй зүгээр л амаа ангалзуулж байв. Харин тархин дотор минь түм буман бодол холилдон амнаас үг үл гарна.

Бэкхён: Надад чамаас одоо уучлалт гуйх хэтэрхий тэнэг санагдаж байгааг мэднэ. Гэхдээ хоёулаа мөрий тавъя!

Би: ...

Бэкхён: Чиний амиар

Би: Юу?

Бэкхён: Би чамайг зөрүүд гэдгийг чинь мэдэх ч намайг гүйцэхгүй. Гэхдээ чамайг намайг битгий тийм юм хий гэсэн ч чамд нөлөөлөхгүй гэдгийг мэдэж байгаа болохоор мөрий тавьцгаая

Би: Чи галзуу гэдгээ мэднэ биздээ

Бэкхён: Амиа хорлох гэж байгаа галзуу хүнийг давах арга өөрөө ч бас галзуу болох ёстой тийм биздээ