Mo chuisle

십일

Eve girdiğimizde süper bir sessizlik vardı ve Jungkook da buradaydı. Hotelden çıkmadan önce Jimin'in kime mesaj attığını şimdi anlamıştım. Haneul'a baktığımda ağzında kurumuş kan lekesi olduğunu gördüm. Hızla yanına gidip kim yaptı bunu diye bağırdım, o Woojin denen çocuk yaptı değil mi ? Telefomunumu çıkartıp arayacakken Haneul "Önce otur neler olduğunu anlatayım" dedi. Telefonumu cebime koyup Jungkook'un yanına oturdum ve Haneul'a doğru dönüp "Dinliyorum mantıklı şeyler söylesen iyi edersin" dedim kızgın bir şekilde.

"Senin beni aradığın gece biz onunla yeni çıkmaya başlamıştık. Birbirimizi gün boyunca tanıma fırsatı bulabildik buna ne kadar tanıma denebilirse tabi. Nasıl biri olduğunu tam bilmiyordum yani o gece de giriş ve gelişmeyi atladık direkt ana fikre bağladık. İşte ben de bu yüzden ertesi gün yaşanılan şeyler mantıksız geldiği için buluşup ayrılmak istediğimi söyledim. Sonra kavga etmeye başladık bana bağırmaya başlayınca da, "Sakın bana bir daha bağırmaya kalkma senin ağzının orta yerine sıçarım" deyince tokat attı, bu kan da bende bıraktığı son veda öpücüğüydü."

"Ay ben şimdi çıldıracağım veda öpücüğü diyor hala biraz daha böyle konuşursan burnunu da ben kanatacağım Haneul bütün belalalar mı seni buluyor ben anlamıyorum, bir ergenle baş etmek ne kadar zormuş.
Jimin'e dönüp "evlenince bir müddet çocuk falan yapmayalım bunun gibi olur falan genç yaşta delirmek istemiyorum" dedim. Söylediğim şey karşısında Jimin ve Jungkook kıkırdasa da bozuntuya vermemeye çalıştılar. Şimdi polise gidiyoruz ve o çocuktan şikayetçi oluyoruz, karşı çıkan olursa eğer ilk onu ihbar ederim bu arada ona göre.

Gecenin bir yarısında karakola gelmiştik ve neredeyse sabah olmuştu. Hepimiz perişan haldeydik, çocuklara ne kadar gidin desem de gitmemişlerdi. Woojin'den şikayetçi olmuştuk ama para cezasıyla kurtulmuştu. Woojin polise ifade verirken kendince bana kötü bakışlar atıyordu daha fazla dayanamayarak "Bana öyle bakma biz senin o tanıdığın kızlara benzemeyiz. Ayrıca bir konuda haklılık payın olsa dahi bir kadına vuramazsın özellikle o kız benim kardeşimse, şimdi çek o gözlerini üstümden" diye bağırdım. Woojin söylediğim şeyler üzerine sinirden kıpkırmızı olurken zafer kazanmışçasına sırıttım, bu ona çok iyi olmuştu böylece herkesle uğraşamayacağını anlamıştı. Herkes ifade verdikten sonra hep beraber çıkmıştık karakoldan.

"Sen başını belaya sokmadan duramaz mısın" dedi  Jungkook Haneul'a, "Genelde evdeki heyecanı gördüğün gibi ben arttırıyorum ayrıca yakışıklı olanlara karşı zaafım var, başın belaya girsin istemiyorsan benden uzak durmalısın" dedi Haneul dalga geçer bir ifadeyle. Fakat dalga geçmesine rağmen söylediklerinde gerçeklik payı da vardı. Jungkook Haneul'un bu umursamazlığına şaşırsa da onun bu tavırları garip bir şekilde hoşuna gidiyordu "Bana ağzın öyle açık bakmaya devam edecek misin yoksa kapatman için öpmem mi gerekiyor" Jungkook kendini toparlayıp  "Gerçekten çok arsız birisin" dedi aynı umursamazlıkla.

Artık sabah olmuş çocuklar eve gitmişti fakat benim işim daha bitmemişti. Gözümden uyku aksa da dışarı çıkmışken bütün işlerimi bitirmek istiyordum, Eunmi'yi durdurup "Ben Micha'nın yanına gideceğim" dedim. "Gelmemi ister misin," "Hayır o kızın sorunu benimle, bunu neden yaptığını tam olarak bilmiyoruz. Tahmin ediyorum ama yine de konuşmakta fayda var, siz eve gidip uyuyun" dedim.

Micha'nın babasına ait olan şirketin önüne geldiğimde hayretle bakakaldım, Micha'nın burada olmasını umarak güvenliğin yanına gittim "Merhaba ben Micha'nın arkadaşıyım burada buluşacaktık, geldi mi acaba" adam beni baştan aşağı süzdükten sonra "1 dakika bekleyin" dedi. Biraz bekledikten sonra "Evet burada birazdan geliyor" dedi. Adama teşekkür ederek yanından biraz uzaklaştım, adrenalin patlaması yaşasam da sakin olmalıydım başıma bela almak istemiyordum. Kapıdan giren çıkanlara bakarken hiçbirinin tekin tiplere benzemediğini farkettim. Kafamdaki düşüncelere dalmışken Micha'nın sesiyle kendime geldim.