İşten eve geldiğimde kızların çoktan hazırlandığını görmüştüm. "Of Hande hadi çabuk hazırlan da bir an önce çıkalım, bugün bizim günümüz kızım yemin ediyorum ağır vasıtasın" diye hormurdanıyordu Haneul.
"Hayırdır cenaze mi var, kapkara olmuşsun diye çemkirdim ben de ona.
"Ayrıca bütün gün insanlarla sen uğraşmıyorsun, eminim bugün 10 tane erkekle konuşmuş boş boş oturmuşsundur" deyince, "Benim çevrem geniş kızım senin gibi yabani değilim."dedi. Kısmen de haklıydı ben onlara göre bu konuda daha geri plandaydım. "Ben gereksiz samimiyeti sevmiyorum canım" derken "Ay şişirdiniz beni hadi Hande giyin de çıkalım." dedi defne. 5-10 dakikaya da çıkmıştık zaten.
Cafeye geldiğimizde Eun Mi ve ben yiyecek içecekleri hazırlıyorduk.
"Hey! Siz iki salak buraya gelin de bize yardım edin." dedim Defne ve Haneul'a. "Ayrıca size bugün için anlatıcaklarım var neler oldu tahmin bile edemezsiniz."
Herşeyi hallettiğimizde masaya oturduk ve başıma gelenleri anlatmaya başladım.
"Yani anlayacağınız böyle kızlar.
Eun mi "Canım arkadaşım benim ya" deyip sarılmıştı bana.
"Gerçekten sizin şu platonik hallerinizden bıkkınlık geldi bana" dedi Haneul. "Dışarıya çıkın biraz her yerde erkek var, eminim sizi beğenen kör topal biri çıkar karşınıza." diye söylenip aklınca dalga geçiyordu bizimle. "Sizi gördükçe halime şükrediyorum gerçekten" diye devam ederken düşüncelere dalmıştım çünkü söyleyecek bir şeyim yoktu, haklıydı. Olmayacak şeylerin hayallerini kuruyorduk ama bu bile eşsizdi benim için. Jimin'den başkasını ne düşünebiliyordum ne hayal edebiliyordum. Düşüncelerimden sıyrılmama yeni açtıkları hareketli şarkı sebep oldu. ( Bts - We are bulletprof )
Bir yandan içiyor bir yandan dans ediyor gülüyor eğleniyorduk. Eğer mutluysam bunlar hep kızlar sayesindeydi, tek şanslı olduğum konu arkadaş seçimimdi sanırım. Gecenin sonuna geldiğimizde Eun Mi, Namjoon deyip cırlamaya başlayınca "Hadi kızlar siz eve gidin ben buraları toparlayıp geleceğim, seninle de yarın hesaplaşacağız Eun Mi hanım." dedim.
"Dikkatli gidin aklım sizde kalmasın" diye de tembihlemeyi de unutmamıştım.
Kafeyi topladıktan sonra kapının önüne hava almak için çıkmıştım ki bir yerlerden ayak sesleri ve bağırışlar duydum. Tam karşımda soluk soluğa duran iki kişi gördüm.
AMAN ALLAH'IM BUNLAR YOONGİ VE JİMİN'Dİ!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mo chuisle
Fanfiction"Seninle uyanma hissini ne denli özlediğimi bilemezsin. Ellerin şafağın rengi, ellerin güneşin sıcaklığı ve bir bebek kadar merhametli gülüşün. Seni kaybetme korkumun ölüm korkusunu yok ettiği gün anladım, sen benim ruhumun uzanmak istediği o yeşil...
