Kirli Beyaz Kedi

19.Bölüm

    Dün Karam beni otelle bırakmadıydı. Üstüne üstlük otelde ne kadar eşyam varsa hepsini aldı toplayıp evine getirdi. Bebeğime otelde bakmam sağlıklı olmayacağını düşündüğü için. İlk kızdım ona ama haklıydı o yüzden ısrar etmeden kabul ettim.  Gecen geldiğimdeki odada kaldıydım bu gece. Karam ne dediyse korumalarına gece bebek yan yatağı almışlardı. Ve  saat sabah'ın 11 'i ama  Karam Berzan'nın odasını hazırlatmıştı bile ama ne oda tam Karam'ın zevkiydi. Aslında odaya gerek yoktu bu dolaba koyardım eşyalarını ve yan yatak yeterdi bile ama ben bunları ona demeden o herşeyi yapmıştı bile. Bebeğim burada bir odası vardı babasının yanında da bir odası. Babası diyorum Karam ile bu konuyu dün gecede konuşamadıydık o yüzden bugün konuşmalıyım mutlaka. Bebeğimin karnını doyurup yatağına bıraktım yavaşca. Ben üstünü hafi bir şekilde örtüğüm de dudakları hafif bir Gülümse aldı.  Şuan hayatımın en güzel anlarından biriydi. Hafifçe arkamı döndüğümde Laila'yı gördüm. Dün gece o bebeği gördüğünde çok sevindiydi. Ve ben şimdi hala oldum deyip bebeğine yabancı gözle bakmadı. Ona da gülümseyip yanına geldim ve kolunu hafifçe tutup "gidelim yeni uyudu" dedim sesiz bir şekilde. "Tamam" dedi o da sesiz bir şekilde.  Alt katta oturma odasına geldiğimizde ilk bulduğum koltuğa attım kendimi. "Bebeğime birkaç bir şey almak istiyorum aslında onunla çıkmak istiyorum ama daha üç günlük. Bir şey olur falan sen bakar mısın ben gelesiye kadar " dedim. O ise bana " Tabi bakarım yeğenine ama boşuna para harcama anime şöyle o aldırsın "dedi. Ona sertçe bakarak " benim bebeğim ve ben ona bir şey bile alamadım Laila ona ben birşey almak istiyorum "dedim. Gülümsesi benim halime " tamam çatma kaşlarını git al sen ne alacaksan ben bakarım yeğenime"dedi. Ayağa kalkıp yanağını öptüm Laila'nın ve odama çıkarken gelerek tesekkur ederim diye bağırdım. Arkamdan gülüyordu duyuyordum...

     Karam'ın korumalarından biri beni avm'ye kadar getirdiydi. Taksi vs ile uğraşmamıştım.  Bu AVM de istediğim şeyleri bulabilirdim.  Anne bebek mağazaların birine önüne geldiğimde vitrinde bir erkek bebek kıyafeti vardı. Buranın erkeklerin giydiği o beyaz kıyafetin bebek kıyafeti vardı. Ne çok yakışırdı bebeğime bu kıyafet.  Gözümün önüne giydiği hali geldi ve tatlı bir gülümseme oldu dudaklarımda. Çok beklemeden direk mağazaya girdim ve bir bayan yanıma geldi hemen. "Ben şu çiftindeki kıyafetin bir aylık olanı istiyorum" dedim. Kadın elimle gösterdiğim kıyafete baktı ve gülümseyerek "tabi efendim" dedi ve o kıyafeti almaya gitti.  Kadın gittiğinde reyonlara bakmaya başladım ve karşıda uyku fili denilen minik sayılan bir fil vardı ona gittim ve onu elime aldım. Yumuşacıktı bebeğim şimdi bunun üstünde mi uyuyacaktı. Elimle okşarken fili görevli kadın yanıma gelip dediğim kıyafeti getirdi. Görevlinin elinde ki kıyafet o beyaz kıyafet benim bebeğime çok yakışacaktı.
 

Kasada aldıklarını ödeyip torbalarımı elime aldım. Bebeğime ilk alışverişimdi bu ve çok ama çok güzel bir duyguydu. Mağazadan çıktığım da  karşıdaki bebek mağazasına girdim bu kez. İçerde çeşitli biboran emzik oyuncaklar vs vardı.  Hemen biberonların yanına gidip böyle asil duran minik bir biberon seti aldım. Bu biberon odasına da çok uyacaktı. Ve sarımsı böcekleri ve yeşiller olan bir biberon vardı. Onu da elime aldım ve  önümdeki alışveriş arabasına attım.  Ve emzikler vardı ve böyle sınırlı simsiyah taşlı bir emzik vardı ama çok şık bir emzikdi onu da attım arabaya. Bir tana de  rengarenk bir emzik attım arabaya.  Oyuncakların oraya sürdüm bu kez minik bir panda ve kuzu ve maymucuk attım ikisede çok yumuşacıktı.  Bir kaç malzemede alıp kasaya ilerledim bir kaç diyorum ama alışveriş arabası dolduydu. Kasada aldıklarını paketlemişti ama fiyat söylemiyordu kasiyerde ki kız.
"Ne kadar tuttu diyorum"
"Efendim ödendi" "kim ödedi " dedim ama sinirlenmiştim artık sabahdan beri ödemek için bekliyordum kimse cevap vermiyordu. Elime paketleri verirlerken cevap verdi karşımda ki kız.
Ben tam bir şey diyecekken sevdiğim o ses "ben ödedim " dedi arkadan. Arkamı döndüğümde onu gördüm sert bakışlarını ama gülümsüyordu dudakları. Ona doğru ilerledim hızla ve önüne gelip "ben almak istiyorum Karam " dedim sert bir şekilde. O ise elime elini aldı ve "ben ödedim miniğim şimdi gidelim bebeğimize " dedi. Bebeğimize ne güzel dedi. Bizim bebeğimiz bizim.  Şuan ona kızmak istiyordum ama kızamıyordum şuan o lafından sonra. "HIM şey o zaman peki" dedim ve hızlıca mağazadan çıktım. Torbaları da Karam'ın koruması aldıydı  iyiki birde onları taşıyamazdım.   Mağazadan çıktığımda bir iki sn sonra yanıma Karam'da geldi. "Haber verseydin ben alırdım" dedi sert bir şekilde.  Yürümeye başladım ve o da yürüdü benimle. "Ben kendi paramla ufakda birşey almak istedim Karam " dedim Karam'a.  Onun cevap vermesine izin vermeden "bebek odası yapmışsın yani gerek yoktu doktor kontrollerinden sonra gideceğiz zaten" dedim. O ise benim cevabıma sert bir şekilde "o benim de bebeğim ve bebeğim burada da büyüyecek o yüzden Hicran şuan yaptıklarım az bile." dedi kızgın bir şekilde. Haklıydı onunda bebeğiydi ama ilk benim bebeğimdi. Ben istedim eğer duabaili olmak zorunlu olmasaydı o benim bebeğim olacaktı sadece.  Hızlıca yürümeye başladım bir şey dememek için . Karşımda ki bebek arabasını gördüğümde durdum bir anda. Ben durduğumda Karam da yanımda durdu.  Karşımda ki bebek arabasına nasıl aşkla baktıysam fark etmiş olmalı ki "gel alalım istersen" dedi. Kafamı salladım bir çocuk edası ile evet alalım o arabayı. Eski bebek arabası gibiydi ama modern bir arabaydı. Mağazaya girer girmez ben birşey demeden gelen görevliye Karam istediğimiz bebek arabasını söyledi. Görevli bebek arabsının özelliğini anlattı ama ben dinlemiyordum bile oğlum bu bebek arabasının içinde olmasının hayallerini kuruyordum.  Ne ara aldık bilmiyorum ama korunmaya vermedim bu kez arabayı ve elime alıp yavaş bir şekilde sürmeye başladım. Mağazadan çıktığımda durdum bir anda ve kafamı Karam'a çevirdim. "Karam bizim Berzan hakkında konuşmamız lazım biliyorsun " dedim sakin bir tonda. O da bana baktı ve "haklısın gel bir yemek yiyelim hem de konuşalım " dedi. Kafamı salladım hem acıkmıştım da kaç saattir buradaydım bilmiyordum bile. 
"Karam senin niye sosyal hesablarında neyse boşver " dedim söyleyemedim. Ne diyecektim sosyal hesabında niye az kişiyi takip ediyorsun ama seni  rakipeden çok ve niye bu  kadar çok beğenin vs var mj diyeceğim. Adam sorsa şimdi ne alaka dese ne diyecektim ki. Açıkçası bana neydi ki ah be Hicran bazen sacmalamak dan başka bir şey yapmıyorsun.
"Seninle de bir resmimiz olsun mu?" dedi ne şimdi bizim bir resmimiz mi olacaktı. Kafamı salladım hiç düşünmeden. Korumasına telefonu verip resim çekmesini söyledi ben kafamı sallar sallamaz. Bebek arabasını tutum ve yanıma geldi oda bebek arabamızla bir resmimiz olacaktı. Telefona doğru baktım koruma cektikten sonra hafifçe gülümseyerek bebek arabasına döndüm sonra Karam'ın bana bakışlarını fark ettim. Bir kaç sn sonra koruma telefonu Karam'a verdi. Hemen resimlere bakmak için telefona baktım bende. Ve o an fark ettim ben bebek arabasına bakarken Karam'ın bana bakışının resmini de çekmişti koruma. Kafamı Karam'a doğru çevirdim be gülümsedim o da bana bakıp o resmi sosyal hesabında gözümün önünde paylaştı altına da "herşey onun için " yazdı. Evet herşey bebeğimiz içindi. Bir şey demeden yürümeye başladım o da yanından geliyordu.