Crazy Prey

-3-

Kenan benim anlattıklarımı hemen kulakardı etmiş. Bana;

"Bu tür hikayelere inanmayı bırak artık. Bu hikayeleri anasınıfı öğrencilerine anlatıyolar onlar bile inanmıyor sen nasıl inanabiliyorsun?"

Kenanın bu düşünceleri beni iyice sinirlendiriyordu evet biraz saçma bir olaydı ama bana bunu anlatan kişi bu olayı yaşamıştı ona inanmamam mümkün değil di. Acaba öyle miy di? Hepsi bir yalandanmı ibaretti? Kafama bir sürü soru takılmıştı. Sanırım bu soruların cevabını anca bunları yaşayarak cevaplandıra bilirim.

Ortaya şöyle bir laf attım. "Hep bir olalım ve bu yaratık her neyse onu yakalıyalım. Düşünsenize kimsenin görmediği bir yaratıktır belkide? O yaratığı yakalayıp ünlü olabiliriz herkes bizi tanır paraların içinde yüzeriz lan"

Herkes çok heyecanlanmıştı Kenan zaten her şeye dünden hazındı. Hemen tüfeğini aldı ve "Hadi gidelim ne bekliyoruz daha?" Arkadan Halil fırlayıp Kenan'ı kolundan tuttu ve getmesini engelledi. Bende oturup bir plan yapmamız gerektiğini düşünüyordum. Herkesi yanıma çağırdım ve düşünmeye başladık. Gözümüzü para bürümüştü. Eğer Emre'nin anlattıkları doğruysa hepimiz ölede bilirdik. Ertesi gün sabahı yemeği yedikten sonra köye gitmek için arabaya bindik. Köye gittiğimizde benim ilk yaptığım iş Emre'nin yanına gittim. Diğerleri de birkaç tane silah , mermi ve tuzak kurmak için malzemeler almaya gittiler.
Bende Emre'ye yapacaklarımızı anlattım. Emre de ailesinin intikamını almak için bize katılmak istediğini söyledi. Emre bunu deyince biraz durdum ve yalan söylemediğini anladım. Yalan söyleyen birisi neden intikam almak istesinki? Dağ evine dönüşte arabanın arkası tam takır siyahlar ve tuzaklarla doluydu. Emreyide aldıktan sonra bir tekele bayii ye uğrayıp kafa dağıtmak için içecek birkaç şey aldık. Eve döndüğümüzde hemen masayı hazırladık okeyi kurduk içecekleri doldurduk Enes de eline sazı aldı artık her şey hazırdı. Eğlencemiz başlamıştı yarın çok önemli bir işimiz vardı. Yarın kaderimizin belli olacağı gündü. YA ÖLÜM YA ŞÖHRET.