-12-

12 3 1
                                    

Duyulan bu sesle beraber herkesin gözü bi anda yerinden fırlayacakmış gibi pörtledi ve panikle ayağa kalktık. Herkes silahlarını aldı ve sesin geldiği tarafa yani evin arka tarafına doğru koştuğumuzda gördüğümüz manzara ile donup kaldık. 4 kişiden biri 2 yaratık tarafından parçalarına ayrılırken parçalanan çocuğun sevgilisi olduğunu tahmin ettiğim kız yerde saçını avuçlamış ve parçalara ayrılan sevgilesine bakarak kan kusarcasına çığlık atmaktaydı. Diğer 2 kişi de panikle bi o tarafa bir bu tarafa koşuşurken diğerinden biraz daha küçük olan yaratık ayağa kalktı ve koşuşan iki kişiden birini gözüne kestirmiş olacak ki kıza doğru koşmaya başladı. Önümüzde dizlerinin üstünde çömelmiş çığlık atan kız bir anda ayaklandı ve;

"ECEM DİKKAT ET SANA DOĞRU GELİYOR!"

Demesiyle birlikte oda Ecem'e doğru koşmaya başladı o sıra bir anda Emir panikleyip bağıran kıza doğru koştu ve onun üstüne atlayıp kara yatırdı Betül şaşkınlığını bir tarafa atıp Ecem'in peşindeki yaratığa bir kaç el ateş ettikden sonra Rahime birden arkasını döndü ve yanımızdaki evin etrafını dolandığında;

"Eneeeees! Çabuk yardım et!" diye bağırdığında gözlerini parçalanmakta olan çocuktan ayırıp Rahime'nin yanına doğru hızla koştu.

Halil de ağacın arkasında çökmüş olan oğlana doğru koştu. Halil'in arkasındanda Kenan koştu ve çocuğu sakinleştirmek için onunla konuşmaya başladılar. O sıra gelen silah sesiyle birlikte gelen bağırma sesiyle Rahime ve Enes'in yaratığı yaraladığını tahmin edebilmiştim. O sıra Enesin bana 'Koooş!' diye seslenmesi ile tam arkamı döndüm koşacaktımki;

"Sen dur bakalım"

Sesini duymamla panikle arkamı döndüm ve oğlanı parçalayan yaratıkla göz göze geldim. Nerden geldiğine anlam veremediğim bu sesle tekrardan Enes gile doğru koşmak için adım attığımda zihnimde bir ses daha duydum;

"Bu çocuğun neden öldüğünü merak ediyormusun?"

Tekrar arkamı dönmemle yeniden o yaratıkla göz göze geldim ve kafayı yediğimi düşünmeye başladım. Daha sonra zihnimde duyduğum;

"EĞİİİİLLL!"

Sesiyle birlikte kendimi yere attım. Kafamı kaldırdım ve üstümden uçarak geçen küçük yaratığı gördüm. O yaratıkda diğerinin yanına gittikden sonra ikisi birden bana baktı ve;

"Şimdi evenize gitmeniz lazım yoksa aranızdan bir kişi daha hayatını kaybeder."

Aaaahhh tanrım delirmişmiydim ben o sıra dayanamadım ve şu soruyu sordum.

"Sende neysin ve ben seni nasıl duyuyorum!"

"David. Benim adım David. Merak etme ezik her şeyi öğrenmenin bir zamanı var ama ne zaman canın sıkılırsa balkona çıkıp bağırarak adımı söylemen yeter hahaha."

Bir anda beynimde hissetiğimi o boşlukla beraber;

"Çabuk bir kişi daha parçalarına ayrılmak istemiyorsa eve koşsun hemen!"

Herkes bir anda dona kaldı ve bana baktılar.

"Size ölmek istemiyosanız eve koşun dedim sersemler hadi çabuk!"

Herkes ne olduğunu anlamamış olsada oldukları yerden kalkıp ayağa kaktılar ve eve doğru koşmaya başladılar. Bende mal gibi yerimde dikelmeyi bırakıp eve doğru koşsam fena olmazdı. Bende eve girdikten sonra herkes nefes nefese kalmış bir şekilde kanepelerde oturmuş  benden gelecek açıklamayı bekliyolardı.

"Aaaah Murat sen tam bir aptalsın anladınmı tam bir APTALSIN!"

"Sakin ol Enes ben ne yaptım sanki?"

Crazy PreyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin