A Little Push And I'd Fall

Push 14

Saab feels guilty. Hindi naman sya materialistic na tao kaso lang she can’t tell him about her real reason. She promised his parents that she will leave him. At isa pa, he met her again. Wala syang panama doon. She’s nothing to him compared to her. Pero tama nga si Thirj, sana si Reese ang inuuna sa lahat. Nakokonsensya na si Saab. Kinuha niya ang phone at tinawagan si Thirj.

“Missed me already, hun?”

“Hell no!” binaba niya ang telepono. Namumula siya sa galit. ‘akala ko ba galit yun, e ba’t may gana pang lumandi?!’

May kumatok sa pinto, “Doc paakyat na ang pasyente,”

Binuksan niya ang pinto, “okay maghahanda na ako,” sabi niya habang palabas ng Doctor’s Lounge.

“Saab!” bati sa kanya ng mga kasamahan niyang doctor.

“How’s the homerun?” biro pa ng isa.

“Oh shut up,” her face turned red.

Pinagtawanan nila si Saab.

“Tutuloy sana ako ng Doctor’s Lounge kanina kaso naka lock yung pinto,” sabi sa kanya ng babaeng doctor na kasama nila.

“Ako rin papasok din sana nang makita ko si Doc Aragon na pumasok,” dagdag pa ng isa na kinikilig.

“In fairness, ngayon ko lang s’ya nakitang pumasok ng OR ng walang scheduled operation. Or else…” tumingin ito ng makahulugan kay Saab.

“Oh yes! And what? We were here for more than two years na. Halos sabay lang tayo dito Saab pati na si Dr. Aragon. At ngayon lang ata sya nagkaroon ng gana dumiskarte. At sa’yo pa,”

Napabuntong hininga si Saab, “may atraso lang ako dun kaya pumunta sya dito,”

“Oh! Alam ko na! May atraso ka sa kanya dahil binitin mo sya, kaya sy –“ tinakpan ni Saab ang maingay na bunganga ng katrabaho niya.

Namumula naman siya, “That’s silly. Magtrabaho na tayo,”

Tawanan lamang ang naisagot sa kanya. The operation went smoothly. Isa lang ang pasyente niya but it lasted for eight hours. Mabuti na lang at merong operasyon. She had her mind shifted focus to something else. Pero pagatapos naman nun na alala niya ang annulment. She picked her phone, dialed his number. Ilang ring lang ay may sumagot agad.

“Yes?” sagot sa kabilang linya.

“Hey. Uhm,” di nya alam kung ano ang sasabihin, “ah, anong ginagawa mo?” tanging nasabi lamang nito.

“Wala,” matipid na sagot sa kanya.

“Ah, okay,”

“Bakit? Gusto mo may gawin tayo?” pilyong dagdag ni Thirj. Sa tono pa lang ng pananalita niya ay malamang ngumingisi na ito.

Nataranta si Saab, “ah, ganun ba? Alis na ako. Bye,” di niya binaba ang telepono, hinintay niyang ibaba ito ni Thirj. Uniti-unti siyang binibisita ng kanyang ala-ala sa nakalipas na mga taon. Ang kanilang kasal at ang pagkatapos ng kasal. Napabuntong hininga sya.

“Saab?” tawag sa kabilang linya, “shall we?” he’s still on the line.

Laglag ang panga ni Saab sa paanyaya ng asawa, “stop what you are thinking!”

“What?” he chuckled innocently, “ano bang inisip ko?”

“Ang laswa! Tigilan mo ako!”

“Really? Sa tingin mo yan ang iniisip ko? I won’t say no to YOUR idea though,”

“Ha? No!” natauhan si Saab sa kanyang mga pinagsasabi. “I mean…ugh! Will you stop messing with my head!”

He chuckled, “wala naman akong sinabi ah. It’s you who read between the lines. Mali yata pagkakaintindi mo, but don’t worry, sounds thrilling to me, hun,”

“You’re impossible!” and she pressed the end button.

Namumula sya, mabilis ang tibok ng puso niya at nanalamig ang kanyang mga kamay. ‘Tarantadong lalaking ‘yun namimis ko lang nga, aasarin na naman ako,’ bulong niya sa hangin habang palakad-lakad ito sa loon ng doctor’s lounge ng OR. Mabuti na lang at wala syang kasamang ibang doktor doon. Maya-maya pa ay mag nagnakaw ng halik sa kanyang pisngi. Pagharap niya, si Thirj.

“Miss me?” sabay upo sa couch.

Napalunok siya, “that’s far to happen,” nabubulol na sagot nito.