Zil çaldığında Bayan Lee kapıyı açtı ve karşısındaki çocuğa gülümsedi. "Hoşgeldin Donghyuck, içeri gelsene." Çocuk memnuniyetle içeri girip alışkın olduğu koltuklardan birine oturdu.
"Minhyung henüz gelmedi, bekle istersen gelir birazdan." Donghyuck başını salladı. Arkadaşını evde bulamaması canını sıksa da belli etmedi. Dudakları düz bir çizgi halini almışken çok şirin görünüyordu. Aklına gelen şeyle heyecanla kucağındaki kutuya bakıp gülümsedi. Bayan Lee elindeki kutuyu görünce güldü.
"Cidden Donghyuck, oğlumu benden daha iyi besliyorsun. Sanırım senin gibi bir eşe ihtiyacı var." Çocuk duyduklarıyla daha da heyecanlanmıştı. İlkokuldan beri iki günde bir yemek yapar ve arkadaşı Minhyung'a getirirdi.
Bayan Lee başta bunu bırakmasını istese de Donghyuck bundan vazgeçemiyordu. Kucağındaki yemek dolu kutuyu karşısındaki kadına uzattı. Bayan Lee kutuyu koklar gibi yapıp gülümsedi. Donghyuck kutudan kokunun gelmeyeceğini biliyordu ama kadının kendisine şirinlik yapmasına izin vermek istemişti.
Bayan Lee çok lezzetli bir yemek yiyormuşçasına sesler çıkarırken konuştu. "Yine döktürmüş olmalısın Donghyuck, enfes kokuyor." Çocuk sağ elini ensesine atıp çekinerek gülümsedi. Yıllardır bu anı yaşasa da hâlâ Bayan Lee'den çekiniyordu. Ne de olsa sevdiği çocuğun annesiydi ve onu övmesi fazlasıyla hoşuna gidiyordu.
"Minhyung senin yemeklerini daha çok beğendiğini söyledi, sanırım bana ders vermen gerekecek." Kadın hoş bir kahkaha sunarken Donghyuck çok heyecanlanmıştı. Arkadaşının yemekleri hakkında böyle düşünmesi onu fazlasıyla mutlu etmişti.
"Gerçekten böyle mi söyledi?" Heyecanına engel olamayarak konuşunca biraz kekelemişti. Kadın başını sallayıp güldü. "Şey artık gitsem iyi olur, rahatsızlık verdiğim için üzgünüm."
"Saçmalama Donghyuck. Ne rahatsızlığından bahsediyorsun? Sen de oğlum sayılırsın." Çocuk gülümsese de yerinden kalkmıştı. Zaten yarın okuluna gittiğinde görecekti arkadaşını. Beklemekten sıkılmıştı. Bayan Lee onu geçirirken el salladı, Donghyuck da ona el sallamıştı.
Eve gidene kadar Minhyung için yapacağı pastanın nasıl olacağına karar verecekti. Çünkü yarın en yakın arkadaşının, tanıştıkları yıldan beri hiç kaçırmadığı doğum gününü kutlayacaktı.
ㅡ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
çok aptal bi hevesle başladım umarım pişman olmam :')
