KARANLIĞIM (TAMAMLANDI)

Mutluluk

Her yerde acı varken bize uğrar mı mutluluk ?

Sever mi bizi ?

O sıcak koynuna bizi de alır mı?

Insan mutlu olunca nasıl hisseder ki ?

Ayakları yerden mi kesilir ?

Mutlu olunca boğazındaki yumru , kalbindeki acı geçiyormu?

Neden uzaktı bu kadar ki çok mu zordu bize uğraması ?

Çok mu siyahtık  ?

Çok mu uyuşturulmuştu  kalbimiz ??

                        ***********

Ateş 'le burada bu halde ne kadar süre durduk bilmiyorum ama kendimi ilk defa bu kadar huzurlu hissediyordum. Bugüne kadar kimse bana bu kadar değer vermemişti ,babam bile .

"Ateş ne var biliyor musun? Ben her gece gökyüzüne bakar yıldız kaymasını beklerdim bazen sabaha kadar beklediğim bile olurdu .

Yıldız kayacak ve ben bir dilek tutacaktım.  "Derin  bir nefes aldım. 
"Hiç bir zaman yıldız kaymadı ve ben hiç bir zaman babamın geri dönmesi için dilek tutamadım.  " bir damla gözyaşı yavaşça boynuma doğru süzüldü.

"Her zaman kalbimin kenarında ona ait bir özlem sızıntısı biriktirirdim ama bugün özlemin yerini hayal kırıklığı aldı.  Hiç tanımadığım birine biriktirdiğim hayallerim kırıldı. " güldüm .

"Aslında anneme sinirli değilim evet yalan söyledi ama beni korumak için yaptığını biliyorum . Peki ya babam o neden öz kızına kıyacak kadar kötü kalpli olabiliyor .  Canım yanıyor Ateş bugüne kadar hiç yanmadığı kadar çok yanıyor ."

Gözlerimin içine öyle bir baktı ki  bu bakış nasıl ifade edilebilir bilemedim .

"Ne hissettiğini biliyorum ,canını nasıl yandığını o küçücük kalbin tüm bu acıları kaldırmayacak gibi hissediyorsun.  Tek ihtiyacın seni iyileştirecek birisi ne kadar şanslısın ki o kişi tam karşında senin tüm acılarını iyileştirmek için gönderilen bir prensim belki de  ." Dedi ve çapkınca sırıttı.

"Sen - sen çok fenasın her durumu lehine çevirmeye çalışıyorsun. "

"Hayır sadece seninle vakit geçirmek için her yolu deniyorum  .dedi ve burnumun ucuna vurup ayağa kalktı. 

Bana da eline uzattı.  "Hadi gidelim artık." Kafamı salladım onun elinden tutmadan ayağa kalktım .

Ben ki Esila onun fırsatlarını yok etmesini bilirdim .

Eve geldiğimizde Ateş 'e baktım  "Teşekkür ederim yanımda olduğun için. " Bana sıcacık gülümsedi ve kafasını salladı bende arabadan indim .

Kapıyı çaldım annem açınca içeri girdim. Anneme baktım ne kadar üzgün olduğu belliydi daha fazla dayanamadım ve  ona sıkıca sarıldım. 
"Biliyorum beni korumaya çalıştığını ama bir daha bana yalan söyleme anne ."

"Asla , bir daha yalan yok bitanem hadi acıkmışsındır bir şeyler hazırladım bu arada telefonun masanın üstünde .Dedi ve bana göz kırptı.

" Teşekkür ederim anneciğim , hemen  ellerimi yıkayıp geliyorum ." Dedim ve telefonumu aldım . Güzel bir yemek sonrası yorgunluğumu atmak için banyoya girdim .

Kısa sürede banyodan çıktım . Giyindikten sonra saçlarımı taramak için tarağımı elime aldım.  Aklıma bir anda Ateş geldi .
Saçlarımı  o kadar narin bir şey tutuyormuş gibi taramıştı  ki gülümsememe sebep oldu . Hayatıma o kadar ani girmişti ki . Sanki ondan önce bir boşluk vardı şimdi ise o boşluk dolmuş gibiydi .