KARANLIĞIM (TAMAMLANDI)

Sırlar

Bütün sırlar ortaya çıktığında acıdan başka bir şey kalacak mı ortada?

Yıkılmış bir kız,  yıkılmış bir hayat .

İhanet,  uğradığımız ihanetler bizi daha mı  güçlü yapıyor yoksa daha da mı zavallılaştırıyor?

Çok mu zordu beyaz olmak ?

Karanlık hiç bir zaman yakamızı bırakmadı...

                           *********
Hayatta hep güvenecek bir insana  ,sığınacak bir kucağa ihtiyaç duyarız . Peki neden ?

Kalbimiz her zaman ihtiyaç halindedir .

Sevmek ister .

Sahip olmak ister.

Güvenmek ister .

İşte bende  böyle birine sahiptim . Beni seven , sahiplenen ,güvenebileceğim tek insan.

İlk defa hissettiğim duygular beni değiştiriyordu. Bazen daha olgun bazen  daha çekilmez yapıyordu .

Ama artık birine , bir yere aitti kalbim ve bu duyguyu kaybetme riskini kalbim kaldırmıyordu.

Dün gece o kadar güzeldi ki . Bana geri gelmişti.  Beni bırakmamıştı.  Ateş olmadan yaşayamazmışım  gibi hissediyordum.

Dünün yorgunluğunu atmak için duş aldıktan sonra . Beyaz patolonumu ve üstüne siyah büstiyerimi giydikten sonra beyaz sporlarımı giyip evden çıktım. 

Aşkımı bayadır ihmal ediyordum.
"Aşkım,  anne seni çok ihmal etti değil mi ?" Dedim  ve arabama bindim. 
Çantamı yolcu koltuğuna koyup emniyet kemerimi taktım . O an bir huzursuzluk oldu içimde .

Aynayı düzeltip arkaya baktım.

Gördüğüm gözlerle buz kestim .
Gözlerim yaşarmaya başladı . Böyle olmamalıydı , hayal ettiğimde hiç böyle olmamıştı  . Ona nefret dolu gözlerle bakmalıydım.

Hemen arkamı döndüm.  Gözlerimi saklamak istercesine aşağıya baktım.  "İn arabamdan , hemen!"

Kafasını iki yana salladı.  Gözlerine bakınca çoktan ağlamaya başladığını gördüm ve  bu benim affallamama sebep oldu .

"Sana diyorum Cenk in arabadan."

Hiç bir şekilde tepki vermeyince arabadan indim ve kapısını açtım. 
"Senin yüzünü bile görmek istemiyorum.  Sen benim kardeşimdin  , beni gözünü bile kırpmadan öldürmek istedin ve şimdi hiç bir şey olmamış gibi karşıma nasıl geçiyorsun?"

"Esila , hiç bir  şey bilmiyorsun ben sana nasıl kıyayım ha nasıl?  Yapmayacaktım sana kıyamayacaktım sen benim canımsın.   Sadece bilmediğin şeyler var . Sana şimdi anlatamam ama şunu bil yanındaki kimse sana doğruyu söylemiyor ."

Acı bir şekilde güldüm.  "Hadi ya ,babamın şimdiki oyunu bu mu  , beni anneme düşman etmek ?"

" Sana bir şey söyleyeyim mi Cenk . O adamın benim karşıma çıkmaya cesareti yok . Çünkü benden korkuyor geçmişte bıraktığı zavallı kızından korkuyor." Dememle gözümden yaşların dökülmesi aynı anda oldu.

Cenk'in bu görüntüyü gördüğünde mutlu olmasını beklerken o bana canı yanmış gibi bakıyordu.

Yavaşça yanıma yaklaştı hiç beklemediğim anda beni kendine çekti ve sarıldı. Bu ani hareketinden dolayı ilk başta ne yapacağımı bilmesemde hemen kendimi ondan uzaklaştırmak için ittim  ama beni daha sıkı tuttu.

"Sana her şeyi şuan anlatmak için neler vermezdim Esila." Sesi ağladığından dolayı boğuk çıkıyordu.

"Eğer ortada bir gerçek varsa anlatırsın. "Dedim kararlı bir şekilde.