Elveda

3.Bölüm - Baba?

"Asrın.İhbarı sildirmişler Buğlem hakkında ki hem de babası sildirmiş." Mert'in söyledikleriyle ağzımda ki lokma boğazıma dizildi. Gerçekten bu kadar mı nefret ediyordu benden? Umurunda değil miydim? "Şerefsiz,işimize gelir. Polisler şu an sıkıntı çıkarır." Asrın çayından bir yudum aldı. Mert düşünceli bir şekilde çenesini sıvazladı. Mavi gözleri derin derin camdan dışarıyı seyrediyordu.

"Asrın Dinçer!" duyduğum kalın ve tok erkek sesinin ardından iki el silah patladı. Çığlığım dudaklarımdan kaydı. "Mert,Buğlemle kal." Asrın belinden silah çıkarıp dışarı çıktı.

"Sakin ol,biz alışığız bunlara." Mert elini beline götürüp iki adet silah çıkardı. Bunlar nasıl insanlardı böyle? İşleri ne? Cama yönelip perdeyi hafif araladım. Asrın yerde bir erkeği tekmeliyor,Asrının korumaları da silahı adama dikmişti. Korkudan ellerim titriyordu. "Kim bu adam?" Yanıma gelip aşağıya baktı. "Aslan itinin köpeği. Havlamaya gelmiş aklı sıra." Aslan. Bu ismi daha önce de duymuştum onlardan. Kimdi ki bu adam?

"Ne istiyor sizden?" Mavi gözleri aşağıda biraz daha dolandıktan sonra çekilip masadan silahını eline aldı. "Fazla meraklı olma ufaklık." Ellerimi havaya kaldırdım.

"Ufaklık? Tabi haklısın her gün bilmediğim adamlar tarafından başka bir yere kaçırılıp olduğum yeri silahla basmıyorlar." Sanki beni duymuyor gibi oda da volta atıyordu.

"Ufaksın tabi 20 yaşında değil misin kızım sen? Ben 28 yaşındayım." Hiçte göstermiyordu. Çok uzun boyluydu ve vücudunun her görebildiğim kısmında dövme vardı. Derin bir nefes aldım. Asrının adamları yerdeki adamı konaktan çıkardı. Yan profilden görüyordum onu.Çatık kaşları,öfkeli bakışları. Dudakları sabitti. Göğsü hiddetle kalkıyordu. Saçları dağılmıştı. "Korkuyor musun?" Mert'in sesiyle gözlerimi ondan aldım. "Korkuyorum. Daha neler olabilir diye."

Mert ifadesiz bakışlarını benden kaçırdı. "Asrının da bir kardeşi var,benim de. Bir kadına,Kıza dokunulmaması gerektiğini zarar verilmemesi gerektiğini iyi biliriz."

Kaşımı kaldırdım."Katil bir ailenin kızı olsam bile?" kaşlarını çattı. "Olsan bile." Kapı hiddetle açılınca geri adımladım. Asrının öfkeli bakışları altında ezildim. "Gidiyoruz Buğlem."

"Nereye?" yanıma yaklaştı. Gözlerinde ki öfke bütün bedenime işledi. Bileğimden kavrayarak beni zorla yürütmeye başladı."Adamlarım annenden iz bulmuşlar."

Anne,annem.. Yutkundum.Bu kadar hızlı mı yaklaşıyorduk. Sesimi çıkaramadım. Adamlar kapıyı aralayınca siyah arabasına bindik. "Niye sustun?" Kafasını bana doğru döndürdü. Yeşil gözleri bir an dudaklarıma kaydığına yemin edebilirim.

"Bilmiyorum. Garip hissediyorum." Gözlerini benden çekip arabayı çalıştırdı. Yollar çok taşlı olduğu için hızlı sürmüyordu. Dudaklarımı dişledim. Merak içimi kemiriyordu. Yol boyunca hiç konuşmadık. Merkeze çok uzak bir deponun önünde durduk. Arkamızdan bir araba daha geldi. "Arabadan inme.Mert arka araba da herhangi bir durumda seni korur."

Tam ağzımı açacaktım ki vazgeçtim. Tabi ki oraya gidecektim. Annem nerde öğrenmem gerekti. Asrın kapıyı sertçe kapattı. Mert arkamda ki arabadayken bunu nasıl yapıcaktım. Asrın depodan içeri girdi ama kapı açıktı. Hemen arabadan inip Mert'in yanına koştum. "Mert deponun arka tarafında silahlı biri var." Belinden silahı çıkarıp hemen eline aldı.

"Arabada kal ve arabayı kitle,hemen." Başımı salladım. Bu kadar kolay kanmasını beklemiyordum. O tetikte bir şekilde arkaya doğru yürüdü. Bende hızlıca aralık kapıdan girdim. İçerisi sessiz ve karanlıktı. Ağır rutubet kokusu burnuma dolunca tiksindim. Elimi burnuma koydum. Sessiz adımlarla ışığın geldiği kapıya doğru yürüdüm. Kapının kenarından bakınca sandalyeye bağlı bir adam ve önünde duran Asrını gördüm.