Every Breath You Take [COMPLETED]

EBYT - New life. New love?

SORRY SA MGA GRAMMATICAL ERRORS. FEELINGERANG WRITER LANG AKO. HAHA!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Miss! Miss wait.

*Naglalakad siya nang marinig ang pagtawag na ito. She ignored it. Wala siyang planong pansinin ito. Katatapos lang nang piano class niya at papunta na siya sa bookstore.*

Miss wait!

*Oh my! Ang kulit nito ha. Huminto siya at lumingon. Isang lalaki ang nakita niyang nagmamadaling makaagapay sa kanya. Nakalapit na ito sa kanya. Mestiso at may hawig sa actor na si Justin Hartley.*

Arianne: Look mister! I'm sorry, pero hindi ako interesadong makipagkilala. Okey?!

Guy: Ah miss, nahulog mo kasi ito. Isasauli ko lang sana. *He grinned*

*Oh shit! Namula ang kanyang mukha. Napahiya pa siya sa kanyang inakto. Hawak hawak nito ang ilang piano sheets niya. Nahulog marahil sa kanyang folder habang naglalakad. Nang tingnan niya nakita niyang wala na nga doon ang mga papel.*

Arianne: I, um, sorry. Akala ko kasi, ano. *redfaced* Pasensya na ha. At salamat na din.

Guy: It's fine. *Then he flashed that smile na kung iba-ibang babae lang e magswo-swoon talaga. Pero hindi siya ang babaeng yun.*

Arianne: Di ko namalayang nahulog. Salamat ulit ha. *Kinuha ang inabot nitong mga papel.*

Guy: Again, walang ano man.*Nakatitig ito sa kanyang mukha. Maya maya pa pinitik nito ang mga daliri.*

Ikaw yun!

Arianne: Ha?

*Ano daw? Nangunot ang kanyang noo? Kilala siya nito? E hindi nga niya kilala ito e. Nanloloko ba ito? Wala naman sa itsura nitong nanloloko ito. Pero hindi. Looks can be deceiving.*

Arianne: Excuse me, pero ngayon palang kita nakita sa buong buhay ko kaya imposibleng kilala mo ako.

Guy: Nah. Di talaga tayo magkakilala pero nakita na kita. Nagkabanggan pa nga tayo.

Arianne: Nagkabanggaan? *Wala siyang naalalang nakabanggaan. Hmm. Well , isa lang. Si Sam.*

Guy: Sa airport. Nagkabanggaan tayo. I didn't get the chance to say sorry because you were in a hurry to leave.

*She frowned. May nangyari bang ganun noon?*

Arianne: I'm sorry, pero wala talaga akong maalala.

Guy: I understand. Anyway, I'm sorry about that. I wasn't looking ahead kaya nabangga kita.

Arianne: Ok lang yun. Sabi mo nga nagmamadali ako. Baka ako pa nga may kasalanan noon.

*A small smile plastered on her lips. Mukhang nagsasabi naman nang totoo ang binata. Wala lang siguro siyang maalala kasi occupied ang isip niya nang mga oras na yun. She caught him eyeing her intently specially her lips. Medyo na conscious sya bigla.*

Guy: We both don't know who's fault was it. *he smiled. And the guy is really good looking when he smiles.* How bout we treat each other over a cup of coffee. Para makabawi sa isa't isa.

Usually, she would decline this kind of offer lalo pa at ngayon lang niya nakilala. But there's something about him na di niya maunawan basta magaan agad ang kanyang loob. At naalala niya ang payo nang pinsang si Dee.