Every Breath You Take [COMPLETED]

EBYT - Goodbye's the saddest word.

SORRY SA MGA GRAMMATICAL ERRORS. SABI KO NGA. FEELINGERANG WRITER LANG AKO. HAHAHA!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

CALL: Dylan Joshua and Arianne

Arianne: Deejay, c- can I talk to you. I mean, pwede ba tayong magkita mamaya? Yes! 3pm. *pause* Yes. Are you free then? *pause* Ok ok. See you later. Bye.

She hung up. Nasa bahay siya ngayon. Pinapanood ang video ng anniversary. She's on the part where she saw herself playing with abundance on the piano. She hugged herself. Sa huling part naman ng kanyang pagtugtog, kuhang kuha sa camera ang napakalungkot na expression ng kanyang mukha.

At ang pinaka-highlight talaga, ay ang pag-iyak niya.

She closed her eyes tightly and turn-off the player.

Geez. Nakakahiya siya. Doon pa ata siya nagkalat sa party. She could feel the burning of her cheeks. Ugh! Makaligo na nga. May kailangan pa siyang harapin mamaya. 

Nasa Starbucks na sila ni Deejay. Pinili niya ang pinakasulok na parte. Matapos mag-order ay sinabi na niya dito ang kanyang desisyon. Kitang kita niya ang lungkot sa mga mata nito. Nakaramdam man siya ng awa ay alam niyang iyon ang nararapat.

Deejay closed her hands into his. 

Dylan Joshua: You know that I don't approve with your decision. I'm not ok with it. But, if that's the only thing that could make you happy. Then, I'm letting you go. *He pause and sigh*

Darn! Hindi pa nga ako nakakafirst-base sa'yo e. Basted na agad e. Tsk.

He said the last part with a light laugh. Alam niyang paraan lang iyon ng binata para pagaanin ang sitwasyon. 

Arianne: Deejay naman e. *Naiiyak na siya. Napaka-understanding talaga ng binata*

Dylan Joshua: Hey! I'm just kidding. *He smiles. Inalog alog nito ang kanyang mga kamay. Matagal na sandali siyang tinitigan nito habang hawak hawak parin ang kanyang kamay. Maya maya pa*

Pwede mo ba akong ihatid bukas sa airport? I don't wanna leave you. But may emergency sa isang negosyo namin. Kailangan agad ako doon. I'll try to be back before you.... you...

*Inalog nitong muli ang kanyang mga kamay. Hindi matapos ang sasabihin. Naiintindihan niya ito*

Arianne: Sure! Ihahatid kita. At about doon sa huli, uhm, di mo naman na kailangang bumalik para lang doon. I mean, as much as possible. I want to do it alone. S- sa susunod na araw na din naman yun. *Yumuko siya. Hinigpitan din ang hawak sa kamay ni Deejay. And she let her tears fall.*

Deejay, I, I'm so sorry. A-and thank you. Thank you for everything. I'm so glad I have met you.

Dylan Joshua: *Tumayo ito at lumigid sa kanyang tabi. He hugged her.* Ssshhh, it's ok. It's ok Ria. I understand. You take care always. Promise me that. And no more crying? Ok?

Arianne: I'll try.

*Deejay gave him an intense look*

Arianne: Ok, ok. I promise.

Dylan Joshua: Good girl. Now, let's finish our coffee. Ihahatid na kita pauwi.

* * *

The plane have taken off! Bago pumasok sa departure area ay isang mahigpit na yakap ang binigay sa kanya ni Deejay. Na sinuklian din niya nang mahigpit din na yakap at isang halik sa pisngi nito. Palabas na siya ng airport. Isa nalang ang kailangan niyang gawin. Then maybe this time, it would really be over.