HOW TO BE BRAVE AT ALL

CHAPTER 10

CHAPTER  10

(Jullie’s POV)

Nang makarating ako ng ospital nagtanong agad ako sa nurse kung san ang kwarto ng kapatid ko ayun 301 daw 3rd floor. Dumiretso ako dun.Pagpasok na pagpasok ko agad kong niyakap ang mama ko.

“Ma ano daw pong balita kay Athan?”

“Ayun ang daming bawal. Awa ng diyos sana bukas makalabas na tayo nang hindi na lumaki ang bill natin dito”- matamlay na pagsasalita ng mama ko naawa naman ako at naalala ang binigay ni Stacy

“Mama  eto nga pala yung pinahiram nap era sakin ni Stacy at eto rin po yung 1500 na napag bentahan sa school .. “

“Naku anak. Hindi ba nakakahiya sa kaibigan mo?”

“Yun nga din po ang sabi ko . sabi lang nya wag ko na daw po muna isipin ..”

“Ihingi mo ako ng thank you sa kaibigan mo huh?”

“Opo mama,ay teka  ano ma? Uwe na ako o dito tayo magpapalipas ng gabi?”

“Naisip ko nay an nak. Kailangan ng kasama ng kaptid mo ditto kaya ditto muna tayo pero nagdala na ako ng mga damit  mo kaya wag kang mag-alala”

“HAHAHAHHA XD Galing talaga ng mama ko .. SIge ma bibili na muna ako ng hapunan natin”

“Sige nak!”

At ayun na nga lumabas na ako ng kwarto ng kapatid ko nang may Makita akong familiar na muka. OhMy!It’s Mr.Yabang. Bakit kaya yun nandito? HAHAHA :D paki ko nga ba? Okay Jullie lakad lang! ( -,-) iwas tingin hindi kayo close ..

“Hey!” – umpisang bati nang kumag sakin.

Hindi ko pinansin at dire-diretso lang ako ng lakad! Aba bakit ba? Ee hindi ko naman talaga sya kinakausap kahit sa school ..

“Don’t be so Rude Jullie! Lingunin mo ako! Anong ginagawa mo dito?”-Dire-diretso ng tanong .. Tumingin ako at  nagsalita ng nakangiti.

“Alam mo Mr.Onido I need to tell you something.First don’t call me rude kung hindi kita pansinin kasi once and for all hindi tayo close so I have the right na hindi ka pansinin (U.U) Second is wala ka ng pakialam kung bakit ako nandito. Bakit? Bawal ba kami ng pamilya ko dito at nagtatanong ka? HAHAHA :D Hindi naman sa iyo tong ospital para tanungin ako ng ganyan.’- Pagtataray ko sa kanya.Nakataas na ang kilay ko but still he keep on smiling.

“Nakakatawa ka.Chill Jullie! Yah this hospital is not mine”-Mr.Yabang

“oh see? “ sagot ko naman!

“ It’s not mine but our family either!”- nakangiti nyang sabi sakin

Oh my! Oh my! Oh my! Lord kainin  na po sana ako ng lupa!

(O_O) “Ahmmmm..Hmmm.”  halos wala akong msabi nakakahiya ako .. nakakahiya talaga!

“Kaya kita tinatanong ee sa kadahilanang baka matulungan kita” Hala mabait naman pala to!

“Nakuu! Sorry huh? Hindi ko naman sinasadya na tarayan ka. Sorry talaga.. Wag mo kaming papaalisin ditto huh?Kailangan pang magpagaling kapatid ko ee!”- pagpapaliwanag ko sa kanya!maawa naman sana to at wag kami paalisin ..

“ooh ? bakit ka namumutla dyan? Di ba sabi ko samin to at hindi sakin kaya wag ka mag-alala.. teka? Sino ba an gang nandito?”- Cille

“Hmm. Kapatid ko (-.-“)”- sagot ko naman

“Anong nanyare?”-Nag-umpisa na syang magtanong at nag-umpisa na din akong maglakad .. hmm . mukang sasamahan akong nito bumiling pagkain aa.

“inataki sya ng asthma nya eeh.. hmm.san ka ba pupunta? Lalabas ako.. ikaw ba?-pag-iiba ko ng usapan

“samahan na kita.”-sagot naman nya

“huh? Sigurado ka ba? Nakuu! wag na kaya  ko naman ii .. “- ako yan.

“I insist!”- nakuu ang kulit talaga nento eeh noh? Bahala sya!

“bahala ka .. makulit ka ii”- mataray kong sagot.

At ayun na nga. Naglakad kami ng naglakad.. Turo sya ng turo ng mabibilhan ng pagkain ee ang mahal mahal ng mga tinuturo nya. Ee 200 nga lang ang dala kong pera ee .. Dapat pa tong umabothanggang almusal ni mama bukas .. Hayss buti na lang may nakita akong turo turo ..

“Thanks god!”- bulong ko at nilapitan ko na.

“Ale,pabili nga po ng isang order ng menudo tapos 3 kanin.”

“Yun lang ba?”

“opo! J”

“ate please make the rice 6 orders then add 2fried chicken and 1.5 coke please J”- pagdagdag naman ng Mr.yabang nato.

“Ano ka ba? Wala akong pambayad dyan .. baliw ka ba?” pagrereklamo ko aba! Ee di ba nga?  200 lang ang  pera ko dib a? diba?

 “You don’t have to worry about this..my treat J”- sabi naman nya.. nakuu!

“aah .. okay po? Sige na,, may kapalit ba to?”-pagtatanong ko

“ Mag didinner ako kasama nyo?”-adik ba t oh?

“hala? Nakuu.. ahmm .. ahmm ..”

“thank you .. I take that for YES J”

At ayun na nga.. Wala na akong nagawa ee. Kaya naman pala ang daming binili nong Loko!

“Miss eto na ang order nyo”-Birit ng tinder at binayaran na ng kasama kong hindi ko na alam ang itatawag..

Habang naglalakad kami tahimik lang ako at hindi ko namamalayan na nakangiti na ako.

AUTHOR’S NOTE:

HAHAHAHA XD  Ano ba to? Nakakatawa na ang takbo ng istorya ko? Hindi mo alam kung pang LOVE STORY or pang FAMiLY .. Ooh diba?? Ingat lahat ..

Comment and Vote uhh?