Seok Jinစိတ္အလိုမက် ..
ေဒါသထြက္ေနသည္ဆိုလ်ွင္ပိုမွန္မည္...အေၾကာင္းမွာ စာေရးစားပြဲခံုေပၚတတ္ၿပီး မီးေခ်ာင္းျဖဳတ္ေနေသာ Namjoonေၾကာင့္ျဖစ္သည္..
စာေမးပြဲနီးၿပီျဖစ္၍ ညစာၾကည့္ခ်ိန္ေတြပါ အတန္းကိုအသံုးျပဳေနရခ်ိန္တြင္ မီးေခ်ာင္းက ကြၽမ္းသြားျခင္းျဖစ္၏..ဒါကို Kim Namjoonက သူရဲေကာင္းဝင္လုပ္ကာ မီးေခ်ာင္းဆင္ေနေလသည္...
ထိုသို႔ဘက္စံုေတာ္ၿပီးတာဝန္ယူတတ္၍လည္း အတန္းေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ အျမဲေနရျခင္းျဖစ္မည္....သို႔ေသာ္ သူမႏွစ္ၿမိဳ႕ပါ..
အတန္းေခါင္းေဆာင္ဆိုတိုင္း အကုန္လံုးကိုအပင္ပန္းခံလိုက္လုပ္ေနရတာကိုက စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းသည္ဟုသူထင္၏...
ခနအၾကာNamjoonကသူ႔ထိုင္ခံု႐ွိရာသို႔ေလ်ွာက္လာကာ
"မျပန္ေသးဘူးလား Seok Jin"
"ေအး..မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ"
Namjoonကဘာမွမေျပာေတာ့ပဲရယ္ျပကာ ေ႐ွ႕ကသူ႔ထိုင္ခံုတြင္သာဝင္ထိုင္လိုက္သည္..
ထို႔ေနာက္ေခါင္းကငံု႔သြားကာ စာကိုအသည္းအသန္ၾကည့္ေနေတာ့၏..သူ႔ထံအာ႐ုံတစ္ခ်က္မွပင္ဆက္လြင့္မလာေတာ့ပါေခ်...
ညတျဖည္းျဖည္းနက္လာသည္ႏွင့္ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ ေလ်ာ့နည္း စျပဳလာသည္..
Seok jinအတန္းကိုမ်က္လံုးေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အပါအဝင္မွ 8ေယာက္ေလာက္သာ႐ွိေတာ့သည္...နာရီကလည္း 10နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ကိုၫႊန္ျပေနၿပီမို႔ သူNamjoonပုခံုးကိုလွမ္းပုတ္လိုက္ၿပီး..
"ေဟး..ျပန္ၾကစို႔..."
သူ႔အသံၾကားမွNamjoonကဆတ္ခနဲလွည့္ကာ သူ႔လက္ထဲကနာရီကိုဆြဲၾကည့္လိုက္သည္..
""ျပန္မယ္ေလ..ငါစာၾကည့္တိုက္စာအုပ္သြားျပန္ထားလိုက္အံုးမယ္"
"တစ္ခါတည္းဝင္ထားၿပီး ျပန္မယ္ေလ"
Namjoonကေခါင္းညိမ့္ျပကာ စာအုပ္ေတြကိုအိတ္ထဲထိုးထည့္ကာသိမ္းေနေတာ့သည္..
ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ႏိုင္စြာ လုပ္ေနသည္႔ေNamjoonပံုကို သူသေဘာက်စြာၾကည့္ေနမိသည္....
YOU ARE READING
Hey Bro!
Fanfictionသာမာန္သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ... ညီအစ္ကိုလို ရင္းႏွီးပတ္သတ္မႈေတြပါပဲ... က်ေတာ္တို႔က ႐ုိး႐ိုးေလးပါပဲ...