The Last Adam And Eve (El último Adán y Eva)

Chapter 7: 214

❛❛The environment is where we all meet; where we all have a mutual interest; it is the one thing all of us share.❜❜
-Lady Bird Johnson

If I'll be the last person on Earth would you date me?

Yan ang sikat na tanong ng karamihan. Paano kung ikaw nalang mag-isa ang tao sa mundo? Ano ang gagawin mo?

Ano nga ba? Matatakot ka ba?

O magiging ayos lang sayo hanggat may isang tao kang makakasama. Isang taong magbibigay sayo ng dahilan para mabuhay pa at maging masaya.

Para huwag mabahala kung anong mangyayari sa hinaharap.

6:00 AM, wala pang bentekwatro oras simula nang magkakilala sina Maximus at Adella ngunit lahat ay parang kakaiba na.

Paanong kakaiba e silang dalawa nalang ang natitirang tao sa mundo. Sa kanilang pagkakaalam.

Nagpalipas ng gabi sina Maximus at Adella sa isang bahay malapit sa sapa. Naghahanda ngayon si Maximus ng makakain nilang pareho.

"Good morning," bati ni Adella sa binata nang makababa ito mula sa itaas.

"Magandang umaga binibini," sagot naman ni Max na abala sa pagluluto.

Tinignan ni Adella si Max sa kaniyang ginagawa. Aside from the fact that he's the first man she met, he would probably be the hottest.

Look at him right now, he's wearing a plain white shirt with his hair is being messy. He's wiping his sweat on his head every now and then using the back of his palm. Look at him cooking, look at this man preparing a good breakfast for you.

H*ll, Adella's being attracted to Maximus. Kinakabahan siya kaya naman napagdesisyonan niyang lumabas muna para magpahangin.

Sobrang ganda ng lugar na ito. Adella is happy that Maximus brought her to the place.

She's happy that he makes her live.

"Where did everybody go?" tanong ni Adella habang nakatingin sa ulap at pinagmamasdan ang malalayang ibon na lumilipad sa himpapawid.

Agad niyang naalala ang paglipad nila kahapon ni Max. That moment was really magical.

Hindi maalis sa isip ni Adella ang unang beses na nagyakapan sila ni Max sa himpapawid. Totoo ngang para siyang si Princess Jasmine na dinala ni Aladdin sa himpapawid sakay ang carpet nito.

Maximus Santiago III is indeed amazing.

"Adella?" agad na napalingon si Adella sa lalaking tumawag sa kaniya.

"Kumain na tayo," gosh goodness! This man! Inaaya niyang kumain ang dalagang ito, ni kailan man ay walang nakasabay kumain si Adella. Maging si Sheena ay hindi niya kasabayang kumain.

Lumalakas ngayon ang kabog sa puso ni Adella. Natatakot siya, wala pang bentekwatro oras simula nang magkakilala sila ng lalaking ito. Pero bakit?

Maximus is really different.

"Max!" tawag ni Adella at lumabas naman ang binata para puntahan ang dalaga sa labas.

"That's not normal right?" tinuro ni Adella ang isang espasyo kung saan maraming punong kahoy ang kinuha.

Marami ang punong kahoy na pinutol, marahil ay kagagawan iyon ng mga tao.

"Do you want to save it?"

Tumango si Adella na siya namang ikinangiti ni Max. Woah! His smiles tho.

"Let's save it together, let's eat first."