HEPİMİZ DELİYİZ

9.Bölüm

EMİR

Gece gece çalan kapıyla hepimiz uyanmıştık.Tuna kapıyı açtığında Nur telaşlı bir şekilde

"Tuna yardım edin Sude'nin çok ateşi var"demesiyle direk kızların evine koştum.Sude'nin odasına girdiğimde Sude yarı ayık yarı bayık bir bakışla bana baktı.Beni gerçekten çok korkutmuştu.Onu hemen kucağıma aldım ve evden çıktım.Evden çıktığımda Sude kucağımda bayılmıştı.Hemen arabanın arka koltuğuna yatırdım ve en yakın hastahaneye arabayı sürdüm.Arkamızdan da bizimkiler geliyordu.Hastahaneye gelir gelmez "Hemen sedye getirin"diye bağırdım ama kimse oralı olmadı.Bende Sude'yi kucağıma aldım ve acile koştum.Kucağımdaki baygın kızı gören hemşire hemen bir sedye getirdi ve Sude'yi müdahale odasına götürdüler.O sırada arkadan gelen bizimkileri gördüm.İçeriye giren doktorla beklemeye başladık.Yarım saat sonra odadan çıkan doktoru görünce oturduğumuz yerden kalktık.Doktor yanımıza gelerek

"Endişelenmenize gerek yok sadece üşütmüş serumu bittikten sonra çıkabilirsiniz."O an içime bir su serpilmişti.Sude'nin iyi olduğunu duyunca herkes rahatlamıştı.Nur telaşlı bir sesle

"İçeri girebilir miyiz?"diye sordu doktora.

"Tabi ama hastayı yormayalım"dediğinde kızlar koşarak odaya girdi bizde arkalarından odaya girdik.Sude uyuyordu gerçekten kötü üşütmüştü.Nur Sude'nin  yanına oturduğunda bize dönerek.

"Hepinize teşekkür ederiz siz olmasaydınız Sude daha kötü olacaktı."Hilal de ağlamaklı bir sesle

"Gerçekten hepinize teşekkür ederiz."Kızlar kendilerini kötü hissedince Tuna Nur'un yanına giderek ağlamaması için sakinleştirmişti ve bitkin düştükleri için eve götürmek istemişti.Nur ve Hilal reddedince araya girdim.

"Kızlar isterseniz ben Sude'nin yanında kalırım zaten yoruldunuz eve gidip dinlenin Sude'nin serumu bitince ben getiririm."Kızlar yorgun ve uykusuz oldukları için kabul ettiler.Tuna ve Akın kızlarla beraber eve gidince bende Sude'nin yanında kaldım.Serumunun bitmesine yakın gözlerini açmıştı.

"Ne oldu bana kızlar nerede?"hemen yanına gidip

"Üşütmüşsün hastanedeyiz.Kızlar biraz kötü oldukları için eve gittiler."Yatağında doğrulmaya çalışarak 

"Getirdiğin için teşekkürler"dediğinde saate baktım saat sabah 05:30'du.Sude'nin serumu bittikten sonra hastaneden çıktık.Sude'yi kahvaltıya götürmeyi düşündüm.Arabaya bindiğimizde "Kahvaltıya gidelim mi?" diye sorduğumda Sude başını olumlu anlamda sallamıştı.Arabayı çalıştırdım ve güzel bir kafeye doğru sürdüm.Kafeye geldiğimizde arabadan inip Sude'nin kapısını açtım.Sude çatık kaşlarla 

"Hastayız diye bu kadar cömert olmana gerek yok"deyip arabadan indiğinde gülümseyerek kapıyı kapattım.Kafeye girdiğimizde sanki bütün gözler bizim üzerimizdeydi.Sude'ye baktığımda altında pembe kalpli pijama üstünde ise beyaz bir kazak vardı.Kendi üzerime baktığımda akşam uyumak için giydiğim beyaz tişörtüm ve siyah eşofman altım vardı.Aceleyle evden çıktığım için üstümü değiştirememiştim.Sude'ye baktığımda ya takmıyordu ya da daha fark etmemişti.Bende diğer insanları takmadan Sude'nin karşısına oturdum.Yanımıza gelen garsona siparişlerimizi verdikten sonra Sude'ye döndüm.

"Pijamaların çok güzelmiş."

"Efendim"önce bana sonra pijamalarına baktı.

"Evet çok güzel pazardan aldım"dediğinde ikimizde gülmeye başladık.

"Şimdi daha iyi misin?"

"Evet teşekkürler.Gece gece size de rahatsızlık verdik."

"Ne rahatsızlığı boşver"dediğimde siparişlerimiz gelmişti.Sessizce kahvaltımızı yaptıktan sonra eve gitmek için arabaya bindik.