บทที่16:ใกล้เวลา

110 3 0
                                    

เวลาผ่านไปอีกไม่นานก็ใกล้ถึงวันเกิดของร่างนี้เสียแล้ว เดซี่ถอนหายใจอีกแค่ 3 วันร่างนี้จะอายุครบ 18ปีถือว่าเป็นเรื่องอันตรายเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว ในโลกใบนี้เด็กทุกคนที่อายุครบ 18 ปีจะมีการหลอมรวมพลังเกิดในร่างกายเป็นขั้นตอนสู่การตื่นขึ้นของพลังขั้นสุดท้ายที่ปรากฏออกมา โดวยส่วนใหญ่ทาสทุกคนในโรงค้าทาสจะถูกทำลายแหล่งเก็บพลังเวทย์ในตัวเพื่อไม่ให้เกิดการหลอมรวมขึ้น นั่นถือว่าโหดร้ายหากแต่กลับปลอดภัยกับชีวิตของทาสเหล่านั้นที่ต้องใส่ปลอกคอกักพลังไปตลอดชีวิต อธิบายให้เข้าใจง่ายๆด้วยทฤษฏีของลูกโป่ง เปรียบตัวลูกโป่งเป็นร่างกาย ลมที่ใส่เข้าไปคือพลังและสายเชือกที่รัดปากลูกโป่งคือปลอกคอ ทั้งๆที่ความจริงเมื่อมันปากลูกโป่งแล้วลูกโป่งจะไม่สามารถขยายได้อีก แต่คิดในมุมกลับกันว่าถ้าสิ่งที่อยู่ในลูกโป่งไม่ใช่ลมธรรมดาแต่มันสามารถขยายตัวเองได้ตลอดเวลาแล้วละก็ เมื่อถึงจุดๆหนึ่งมันจะแตก ใช่นั่่นคือจุดจบของทาสที่ไม่ได้ทำลายแหล่งพลังเวทย์ในร่างโดยที่ตัวเองมีปลอกคอกักกันอยู่

ชีวิตของเขาตอนนี้ไม่ต่างกับแขวนอยู่บนเส้นด้ายเล็กๆ ที่ใกล้ขาดที่ผ่านมาไม่ใช่ไม่รู้ตัวว่าแหล่งพลังเวทย์ของตัวเองยังอยู่ในสภาพปกติ นึกว่าจะถูกทำลายตั้งแต่เกิดแต่ดูเหมือนร่างกายนี้จะมีอะไรบางอย่างคล้ายปริศนาทำให้เหล่าพวกดูแลทาสมองไม่เห็นแหล่งเก็บพลังในร่างจึงไม่ได้ทำลาย มาตอนนี้เขานึกเสียดายพลังที่มีเสียแล้วมันกำลังก่อปัญหาใหญ่ให้เขาอย่างมากเลยทีเดียว

" เริ่มเจ็บขึ้นมาบ้างแล้วแหะ.." เดซี่พึมพำ มือเล็กยกขึ้นทาบลงบนหน้าอกแบนราบของตัวเอง

{ เชื่อใจโปรแกรม..} โปรแกรมส่งเสียงดังในหัวของเขาอยู่สักพักก็หายตัวไป

เดซี่ทำเพียงพยักหน้ารับคำเหล่านั้น เขาโคลงหัวตัวเองไปมาเพราะกำลังใช้ความคิด นี่ก็ตอนเที่ยงแล้วเซนออกไปเรียนตั้งแต่ตอนเช้า ตอนนี้ไม่มีอะไรทำเขาเลยว่างมากๆ อีกอย่างโปรแกรมก็บอกให้เชื่อใจถ้าอย่างนั้นก็เชื่อมันไปแล้วกัน

เมื่อผมมาต่างโลกแล้วตกหลุมรัก [ BL 3P]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang