Zawgyi
---မွိန္ကုပ္ကုပ္အေရာင္ေတြကိုေရာ ၊ ကပ္စီးကုပ္တာကိုေရာ
ပံုတံုးတံုးမ်က္မွန္ႀကီးကိုေရာ အားလံုးကိုသေဘာက်တာမို႔ ျမန္ျမန္သတိရလာေပးရင္ေကာင္းမွာပဲ ----ကေလးဆီကျပန္ရလာတဲ့ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးရဲ႕
ေနာက္ဆံုး စာမ်က္ႏွာေလးကို ျပန္ဖတ္ေနမိတာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းပင္မသိေတာ့။ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖြင့္ဟဝန္ခံ
ခ်က္ေလးလဲေနာ္။Jungkookက ထိုစာမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ၿပီး တျပံဳးျပံဳး
ျဖစ္ေနစဥ္ ကေလးဆီမွ ဖုန္းဝင္လာခဲ့သည္မို႔.."ဟယ္လို.. ကေလး "
"ဦးဂြၽန္...ဦးဂြၽန္"
"ေျပာေလ ကေလးရဲ႕"
"ဟိုေန႔က ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေပးခဲ့တဲ့ ဦးဂြၽန္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ
စာအုပ္ကို ေလ်ွာက္ၿပီးမဖတ္ၾကည့္နဲ႔ဦးေနာ္"အယ္...ဒုကၡပဲ ။ ကိုယ္ကဖတ္ၾကည့္ၿပီးတာ အခါတစ္ရာ
မကေတာ့။"ဘာလို႔လဲ "
"အာ...မဖတ္ၾကည့္နဲ႔ဆို"
"ကေလးေျပာမွ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ဝင္စားလာၿပီ"
"ဦးဂြၽန္ေနာ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ျပန္မလာဘဲ ေနလိုက္မွာေနာ္"
"ဟားဟား အဲ့လိုေတာ့ မၿခိမ္းေျခာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဖြင့္မဖတ္နဲ႔
ဆိုလဲ မဖတ္ဘဲေနပါ့မယ္""ၿပီးေရာ"
"ကေလး"
"အင္း"
"ဒီညေန လာေခၚရေတာ့မလား"
"လာမေခၚနဲ႔ဦး။ ဒီည မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ ေနရမွာမို႔လို႔ အလုပ္မွာပဲ
အိပ္လိုက္ေတာ့မယ္""ေအာ္"
ညဘက္ႀကီး အျပင္မွာအိပ္မွာကို စိတ္မခ်ေပမဲ့ ဘယ္လို
အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အိပ္ျပန္ခိုင္းရင္ေကာင္းမလဲဟု စဥ္းစား
ေနစဥ္"ျပန္ေနၿပီလား"
"ေနာက္တစ္ခ်ိန္ၿပီးရင္ ျပန္ေတာ့မွာ"
"အင္း.. ဒါဆို ဒါပဲေလ"
"ဟိုေလ.. သိပ္မိုးမခ်ဳပ္ရင္ အိမ္ပဲျပန္အိပ္ပါလား"