Nakapikit na ako para matulog nang biglang bumuhos ang ulan kasabay ng malalakas na kulog at kidlat ay ang pagpatay din ng lahat ng ilaw, tumawag agad sila Mommy at Daddy para kumustahin kami, dahil sa antok ko na, sinabi ko na lang sa kanila na okay lang ako dahil may kasama naman ako kahit nangangatog na ako sa takot sabay pagpapaalam ko sa kanila at pagka-good night ay pinutol ko na ang tawag.
"Are you alright?" tanong niya sa akin, siguro nakita niya akong nangangatog sa takot kaya ito nagtanong.
"Nope, takot ako sa kulog at kidlat at sa dilim" nangangatog pa rin akong sumasagot sa kanya habang nakaupo ako yakap-yakap ang aking sarili.
"Can I borrow your phone for a sec?" kinuha na niya ito without my permission sabay kinuha ang phone niya at ginamit niya iyon para mapaliwanag ang room. "Are the lights of our phones fine with you now?" tanong ulit niya sa akin at tumango ako dahil kahit papaano ay lumiwanag na.
Lumipat siya sa bed ko, inabot niya ang kamay ko na puno ng pag-aalala sabay mahigpit itong hinawakan. "I hope this makes you feel a little better" sabay ngiti niya, tumango ulit ako na nangangatog pa rin ng bigla akong napayakap na parang bata sa kanya na mangiyakngiyak na sa takot ng sabay kumolog at kumidlat ng sobrang lakas.
"Its fine, I'll just be here... you'll be safe... you can sleep now" 'yon lang ang sinabi niya when I hugged her habang hinahaplos niya ang buhok ko sabay sinubukan ko na ring matulog dahil sa antok.
While hugging her, while I am in her arms, I felt so safe, hindi pa ako nakaramdam ng ganito before and at that moment biglang nawala ang takot ko, hindi ko na naririnig ang kulog at ang kidlat; I could only hear her heart beat and mine, sabay tahimik akong nakatulog na nakayakap sa kanya.
Mag-uumaga na ng napagising ako, nakikiramdam dahil hindi ako nakahiga sa kama, sabay naalala ko ang dahilan kung bakit wala ako sa ayos at nagtutulog-tulugan dahil may naririnig ako habang hinahaplos ang buhok ko.
"When I first saw you, your beauty had outstand amongst the other, only you had captured my eyes that day... and unexpectedly... my heart...
Since that day everything had changed, I never thought that only you, a person that I barely knew that time could changed me..."
Sabay may pumatak na luha sa aking pisngi...
"Its been 1 year and a day now since that day... but the feeling had never change... since that day I had never look unto other person like how I had looked at you that day...
And there's nothing I could do about it... about how I felt... nothing but to hide it... specially knowing that you are happy with the one you love... I can only be your friend from now on... I can always be here for you whenever you will need me..."
And she gently kissed my forehead and stops stroking my hair... she might have fallen asleep? 'Di ko na inalam at natulog na lang ulit ako dahil inaantok pa ako.
BINABASA MO ANG
A Love to Last a Lifetime
RomanceHanggang kailan ako maghihintay? Hanggang kailan ako maghahanap? Kakayanin ko pa ba? O ako'y bibigay na? Ilang dekada na rin kasi ang lumipas pero hindi ko pa rin siya nakikita. Pagod na ang aking katawan pero ang puso ko kahit kailan man ay hindi n...
