ตอนที่ 5 ความเจ็บปวด

294 12 0
                                    

"เมธาเอกสารตรงนี้เอาไปแก้ใหม่ด้วย"

"แต่ผมพึ่งแก้เอกสารนี้เสร็จเมื่อกี้เองนะครับ"

"นี่ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง ฉันบอกให้เอาไปแก้ใหม่ก็แก้ใหม่ไปสิ!" ณรงค์ตะคอกใส่เมธาเสียงดังแล้ววางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะทำงานของเมธาอย่างแรงก่อนที่จะเดินฮึดฮัดจากไป

ปุ้งกี๋ที่กำลังเดินหอบเอกสารมาวางที่โต๊ะของเมธาก็เลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย เธอวางเอกสารลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเมธา

"เมธาเมื่อกี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นหรอ? "

"คุณณรงค์เอาเอกสารมาให้ผมแก้ใหม่อีกแล้วน่ะครับ"

"ไหนฉันขอดูเอกสารหน่อยสิ" ปุ้งกี๋พูดพร้อมกับแบมือ

พอเมธาหยิบเอกสารไปให้ปุ้งกี๋ เธอก็เปิดดูเอกสารไปสักพักก่อนที่จะขมวดคิ้วมุ่น

"เอกสารที่เมธาทำก็ถูกต้องหมดแล้วนี่แล้วคุณณรงค์จะให้แก้อะไรอีก นี่มันแกล้งกันชัดๆ " ปุ้งกี๋พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

เมธาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แล้วจัดการเปิดเครื่องคอมเพื่อแก้เอกสารทั้งหมด

"เฮ้อ...เมธาลูกรักของฉันช่างน่าสงสารจริงๆ เดี๋ยวเอกสารพวกนี้ฉันช่วยทำนะ" ปุ้งกี๋ลูบผมเมธาด้วยความเอ็นดู

"ขอบคุณครับ"



วันเวลาผ่านไปณรงค์เริ่มให้งานกับเมธาเยอะขึ้นเรื่อยๆ หรือแม้ว่าเมธาจะทำงานออกมาดีขนาดไหนก็ถูกณรงค์ตำหนิให้กลับมาแก้ใหม่ทุกครั้ง จนเย็นของวันหนึ่งณรงค์ก็หอบแฟ้มเอกสารนับสิบเล่มมาวางไว้ที่โต๊ะของเมธาราวกับว่าแฟ้มเอกสารทั้งหมดนี้เป็นงานของพนักงานทุกคน

"ทำทั้งหมดเสร็จให้ทันเช้าของวันพรุ่งนี้"

เมธากะพริบตาปริบๆ มองแฟ้มเอกสารที่สูงราวกับภูเขาไปครู่หนึ่งพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

✿*゚ อลวนรักย้อนเวลา ภรรยาผมเป็นผู้ชาย '゚・✿Where stories live. Discover now