✿*ﾟ อลวนรักย้อนเวลา ภรรยาผมเป็นผู้ชาย 'ﾟ･✿

ตอนที่ 13 ใครในห้อง

เช้าของวันที่ยี่สิบหก หน้าเรือนสกุลเหวิน

ขณะที่อวี้หมิงในชุดกระโปรงยาวสีส้มกำลังจะก้าวเท้าเดินไปเคาะประตูหน้าเรือนนั้นเขาก็เห็นเสี่ยวหยางที่ยืนอยู่ข้างเขากำลังร้องไห้อยู่ อวี้หมิงจึงเดินไปหานางแล้วกล่าวถามเสียงเบา

"เสี่ยวหยางเจ้าเป็นอะไรงั้นรึ?"

"คุณชาย...ข้ากลั้นความเสียใจไว้ไม่ไหวเจ้าค่ะ ฮึก...ท่านอวี้เทียนเป็นผู้ที่มีพระคุณกับข้ายิ่งนัก ข้ากำพร้าไร้บิดามารดามาตั้งแต่เด็กจึงได้แต่ขอทานเร่ร่อนอยู่ข้างทางจนกระทั่งสวรรค์เมตตาให้ข้าได้มาพบกับท่านอวี้เทียน ท่านรับข้าไปเลี้ยงดูดั่งเป็นบุตรคนหนึ่งของท่านและนับเป็นบุญของข้ายิ่งนักที่ได้อยู่ดูแลคุณชาย ข้ารู้ว่าท่านอวี้เทียนป่วยมาตลอดแต่ข้าไม่คิดมาก่อนว่าท่านจะจากไปเร็วเยี่ยงนี้ ฮือๆ "

เมื่อได้ยินเช่นนั้นอวี้หมิงก็วางมือข้างหนึ่งลงที่ไหล่ของนางเบาๆเพื่อปลอบใจ "เสี่ยวหยางชีวิตคนเรานั้นไม่เที่ยงนักและบนโลกนี้ไม่มีสิ่งใดที่จะฝืนความตายได้ ถ้าหากท่านพ่อรู้ว่าเจ้ายังคงเสียใจอยู่เช่นนี้วิญญาณของท่านคงจากไปอย่างไม่สงบ"

"ฮึก...ข้าจะพยายามเข้มแข็งให้มากยิ่งขึ้นเจ้าค่ะ" เสี่ยวหยางกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทั้งสองข้างของตน

"เช่นนั้นเราเข้าเรือนกันเถอะ ตั้งแต่เดินทางกลับมาที่นี่ข้ารู้สึกเหนียวตัวยิ่งนักข้าจึงอยากจะแช่น้ำสักหน่อย ข้ารบกวนเจ้าเตรียมน้ำให้ข้าอาบทีนะ"

"ได้เจ้าค่ะ" เสี่ยวหยางขานรับพร้อมกับคลี่ยิ้ม

‧:❉:‧ .｡.:*･❀‧:❉:‧❀‧:❉:‧ .｡.:*･❀

"นายท่านเจ้าคะ อวี้หลินกลับมาแล้วเจ้าค่ะ" สาวใช้ที่พึ่งเดินเข้ามาในห้อง รายงานกล่าวให้ผู้เป็นนายฟัง

"อวี้หลินกลับมาแล้วงั้นรึ!" สิ้นคำกล่าวของเหวินจง เขาก็รีบบึ่งไปที่ห้องของอวี้หลินทันใด