✿*ﾟ อลวนรักย้อนเวลา ภรรยาผมเป็นผู้ชาย 'ﾟ･✿

ตอนที่ 12 เหม่อคิดหาเพราะชังหรือคิดถึง

'เหวินจงเป็นอะไรของเขากัน นั่งหน้ามุ่ยมาตลอดทางพอมาถึงบ้านก็เดินเข้าห้องตัวเองไปเสียดื้อๆ แต่ที่น่าแปลกก็คือ...ทำไมเหวินจงถึงได้ให้หุนทุ่นกับเรากัน...เป็นห่วงงั้นหรอ? ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองเท่าไหร่แหะ' เมธาเดินกอดอกครุ่นคิดในใจจนเดินมาถึงห้องโถง

เหวินฮ่วนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเก้าอี้ไม้พอเห็นเมธาเดินเข้ามาในห้อง เขาก็กล่าวเสียงทุ้มขึ้น "อวี้หลินเจ้ามาหาข้ามีอะไรงั้นหรือ?"

เมธาย่อตัวคำนับเล็กน้อยแล้วกล่าว "คารวะท่านพ่อ ที่ข้ามาหาท่านก็เพื่อมาขออนุญาตไปเยี่ยมบิดาของข้าในวันพรุ่งนี้เจ้าค่ะ นับตั้งแต่ที่ข้าแต่งงานข้ายังไม่ได้กลับไปเยี่ยมบิดาเลยสักครั้งเจ้าค่ะ"

เหวินฮ่วนกล่าวพร้อมกับคลี่ยิ้ม "เจ้าคงจะคิดถึงอวี้เทียนบิดาของเจ้าสินะข้าเข้าใจ งั้นข้าอนุญาตให้เจ้าไปเยี่ยมอวี้เทียนได้ ถ้าเช่นนั้นข้าจะให้เหวินจงไปเป็นเพื่อนกับเจ้า"

"มิเป็นไรเจ้าค่ะท่านพ่อ ท่านพี่เหวินจงคงวุ่นกับงานเขียนบัญชีมิอาจไปกับข้าได้ ข้าสามารถไปเองคนเดียวได้เจ้าค่ะ ส่วนวันที่ข้าจะกลับมานั้นไม่แน่ชัดเท่าไหร่นักแต่ข้าจะกลับมาให้เร็วที่สุดเจ้าค่ะ"

"อืม" เหวินฮ่วนพยักหน้ารับเมธาด้วยความเข้าใจหัวอกของคนเป็นลูกที่คิดถึงครอบครัวของตนเอง

วันที่เก้า ยามเช้ามืด

เมธาเดินออกมาจากเรือนพร้อมกับเสี่ยวหยางที่ถือโคมไฟนำทางให้ผู้เป็นนาย

เมื่อเดินออกจากประตูหน้าบ้าน เมธาก็ได้ยินเสียงของม้าร้องดังขึ้นอยู่มุมเรือน เขาจึงเดินตามเสียงไปพร้อมกับเสี่ยวหยางจนไปเจออวี้หลินที่กำลังยืนรอพวกเขาอยู่หน้ารถม้า

"ท่านพี่ทางนี้" อวี้หลินเรียกเมธาเสียงเบาพร้อมกับโบกมือเรียกเขา