✿*ﾟ อลวนรักย้อนเวลา ภรรยาผมเป็นผู้ชาย 'ﾟ･✿

ตอนที่ 11 เที่ยวชมตลาด

ยามเช้าของวันที่แปด

เมธาแต่งกายในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าอ่อนผมยาวสลวยสีดำขลับของเขาประดับด้วยดอกไม้ประจำตัวคือโบตั๋น

เมธาเดินมาที่ศาลาเพื่อมาทานอาหารเช้าจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของตัวเองไปโดยไม่รู้ตัว

พอเมธาเห็นเหวินจงกำลังนั่งจิบชาฟังเสียงบรรเลงกู่เจิงจากหนิงลี่อยู่ เขาก็พลันถอนหายใจออกมาทันใด 'เฮ้อ...นึกว่าเช้านี้เหวินจงจะไม่มากินข้าวที่นี่แล้วซะอีก'

เมื่อเหวินจงเห็นเมธามานั่งที่เก้าอี้ เขาก็หันหน้ามากล่าวกับหนิงลี่เสียงเบา "หนิงลี่พักบรรเลงกู่เจิงแล้วมานั่งทานข้าวด้วยกันก่อน"

"เจ้าค่ะ" หนิงลี่คลี่ยิ้มหวานให้คนตรงหน้าแล้วเดินมานั่งที่เก้าอี้ใกล้กับเหวินจง

เมธาแอบชำเลืองตามองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่สงสัยเพราะทั้งสองคนตรงหน้าดูสนิทสนมกันยิ่ง จะให้ว่าเป็นคนรักกันก็ยังได้

เมธาสะบัดความคิดในหัวออกแล้วสนใจชามอาหารที่มีฝาปิดอยู่ตรงหน้า

เมื่อเมธาเปิดฝาชามขึ้นเขาก็รู้สึกดีใจทันใดเพราะอาหารเช้าของวันนี้คือบะหมี่หมูหวานที่สามารถใส่เครื่องปรุงได้ง่าย

เมื่อเห็นเช่นนั้นเมธาก็เคลื่อนมือไปหยิบถ้วยกระเบื้องเคลือบประจำตัวที่อยู่ตรงหน้ามาไว้ใกล้ตน แล้วเปิดฝาใช้ช้อนตักผงพริกขึ้นมาใส่ลงน้ำซุปอย่างที่ตนเคยทำมาทุกครั้ง

ทันใดนั้นหนิงลี่ก็ยกแขนเรียวบางข้างหนึ่งขึ้นมาปิดบังใบหน้าของตนพร้อมกับดวงตาที่มีน้ำตาคลอเบ้าจนเหวินจงที่นั่งอยู่ใกล้นางถามด้วยความเป็นห่วง

"หนิงลี่เจ้าเป็นอะไรรึ?"

"มีอะไรก็ไม่รู้ปลิวเข้าตาข้า... ข้าเห็นเหมือนเป็นผงสีแดงๆน่ะเจ้าค่ะ ฮึก"

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเมธาก็สะดุ้งเฮือกรีบวางช้อนลงในชามและปิดฝาถ้วยพริกโดยเร็ว