Uncertain Chances

17: Chapter Seventeen

Chapter 17

Aissa POV

After nung date este dinner namen sa Floraliza, mas naging close kame  ni Auren.

Paanong close?

Hmmm.

Parang ganito.

Tuwing umaga pag nakakasabay ko siya sa elevator, tinutukso ko siya.

“Hoy, gaya-gaya!” sabi ko kay Auren habang nasa elevator kame. Medyo mahina lang yung pagkakasabi ko. Katabi ko siya e. Hahahaha! :D

“Ha? Ano sabe mo?” sabi ni Auren. Medyo malakas yung pagkasabi niya nun kaya napatingin yung iba naming kasabay.

“Hahahahaha!:D” ang lakas nman ng tawa ko. Buti na lang palabas na kame nun.

“Hoy! Anu sabe mo kanina sa elevator?” sabi ni Auren habang hinihila yung bag ko.

“Sabi ko gwapo ka sana, matakaw lang. Hahahaha!” pagkasabi ko nun tumakbo na ko palayo sa kanya. Hindi naman gnun kabilis. Pacute na takbo lang! Dahil dun sa takbo ko na yun, naabutan niya ko. Nasa entrance na kame ng office nang maabutan niya ko.

“Huli ka! Hooooy! Hooooy! Hooy! Aissa!!!” sigaw ni Auren habang tumatakbo palapit sa akin.

Bago pa niya ko maabutan, may mga guni-guni na sa paligid.

“Hoy, anu yan ha? Kayong dalawa. Ang aga-aga naglalandian! Mamaya na yan after work.” Sabi nung isa.

“Oo nga. Ang aga-aga gumaganyan.” Sabi nung isa.

“Nakooo. Aruuuy! Office love affair ang peg! Hahahaha!” sabi nung isa.

“Sumbong ko yan ay Fivo! Ang landi-landi lang! Lagot ka dun!” sabi ni Erry. Mukhang seryoso ah.

“Joke lang! Hahaha. Kinabahan!” pang-iinis ni Erry.

“Mga pampam kayo no? Naghahabulan lang, naglalandian na agad? Ang lawak ng imagination niyo!” sigaw ko dun sa isa, sa isa ulit at dun kay Erry.

“Hoy, ikaw Auren! Dun ka na nga sa table mo! Alis, alis na!” pagtataboy ko kay Auren.

“Pikon lang. Hahahaha. Sige na nga. Bye na! Maya na lang ulit Babe! Hahaha.” Sabi ni Auren sabay kindat.

“Babe mo mukha mo!” sigaw ko kay Auren.

*******

Halos araw-araw ganun kame.

Buti na lang wala si Fivo dito. Hehehe. Nasa Davao ulit. One month siya dun. Business as usual.

Kaya nasabi ko na naging closer kame after nung nangyari sa Floraliza.

Mukhang gustong-gusto niya naman yung pagiging mas close namen e. I can feel it. Hahahaha.

*******************************************************************************************************************

“Aissa, tawag kayo ni Ma’am Jules! Kayo ni Auren. Ngayon na daw sa office niya!” sabi sa akin ni Kat, secretary ni Ma’am Jules.

“Bakit daw?” tanung ko sa kanya.

“Hindi sinabi e. Basta punta na lang kayo ha? Sige, una na ko.” Sabi ni Kat.

Bakit kaya? Nakooo. Baka dahil dun sa paghahabulan namen ni Auren dito sa office. Tsaka ang ingay-ingay namen lage. Hala! Nakooo lagoooot kame.

“Hoy, Auren! Tawag tayo ni Ma’am Jules!”

“Ha? Bakit daw?” -Auren

“Ewan lang. Tara na!”