Carl'dan:
Mağarada ölüme terk edildim zannettim. Ernesto'nun sesini duydum ve karşımda Chris. Çok mutlu oldum. Ona teşekkür ettim. Sonra kapsüle döndük. Benim gelmeme sevinen de vardı üzülen de. Yani Bob sevinmedi. Ben yokken başkan seçilmiş ama artık benim. Aiman hastalanmış. O yüzden bizle değil. Ernesto, Baranalp ve Aiman beni seviyor. Bende onları seviyorum. Beni iyileştirdiler. Şimdilik birkaç canavarla karşılaştık ve hepsini öldürdük. Komuta merkeziyle iletişim kurdum ve olayları anlattım. Henüz erken olduğunu ve kendimize iyi bakmamızı söyledi. Bütün kapsüller gezegenlere inmiş. 12 kapsülün 4'ünde 1'er ölü varmış. Üzüldüm ama insanlık için canımızı verebilmeliyiz.Ernsesto'dan:
Carl'ın döndüğüne çok sevinmiştim. Bob'un lider olamsından hiç hoşnut değildim zaten. Carl geri lider oldu. Carl mağaradayken benim sesimi duymuş ve bağırmış.Ben Carl'ı nasıl duyamadım bilmiyorum. Neyse Carl'ın korkak olduğunu düşünmüyorum artık. Chris de iyi çocukmuş. Umudunu yitirmemesi iyi oldu. Yoksa Carl ölebilirdi ve ben asla Bob'un lider olmasına dayanamazdım.Aiman'dan:
Diğerleri yolculuğa çıkmıştı. Benim kapsülümde Jessica'yla ben vardım. Hiç sıkılmadım çünkü onunla çok sohbet ettik. Ayrıca robotlar vardı. İnsan olmasalar da onlarla takılmak eğlenceliydi. Jessica'yla iyi arkadaş olmuştuk. Ondan hoşlanıyor olabilirim ama pek birşey değişmez çünkü o da beni seviyor olsa bile ona asla söylemeyecektim. Daha önce sevgilim olmadı. O yüzden utanıyor ve söyleyemiyordum ama platonik olmak da güzel. Şu an kapsüldeyim ama yakında onlarla buluşacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
P-12
Science FictionDünyada yaşam yok olmuştur çünkü ozon tabakası incelmiştir. İnsanlar yeni bir gezegen arayışındadır.