P-12

14.Bölüm:Esrarengiz Delikler

Bob'dan:
Deliğe atladığımdan beri bacağım iyileşiyor ama hala onu pek kullanamıyorum. Geçenlerde bulduğum uzun bir dalla kendime destek sağlayarak biraz gezinebiliyordum. Bu sayede hem ateş yakabildim hem de biraz yemek ve su bulabildim. Şu anda sadece bitki yiyorum ve kendimi yorgun hissediyorum. Artık kendimi yorgun hissediyorum. Hareket edecek enerjim kalmadı. Çok zayıfladım. Yani açıklık getirirsek durumum çok kötü. Artık ölümün beni ne zaman kucaklayacağını merak ediyorum. Bazen karanlıktan bizimkilerin seslerini duyar gibi oluyorum. Açıkçası delirmeye başladım, çok yorgunum,bacağım kırık, herşeye karşı zayıfım ve günde sadece 1-2 yaprak yiyebiliyorum. Artık hiç umudum kalmadı. Neyse havanın karardığı, delikten yukarı bakınca fark ediliyordu. Zaten uykum gelmişti. Kendimi ölümün beni ne zaman kucaklayacağını düşünerek uyuya kaldım. Gecenin bir zamanı bir ses duyduğuma yemin edebilirim. O sesi duyduğum anda vücudum canlanmıştı. İçimden o sese doğru bağırmak gerekiyordu ancak sadece fısıldayabildim. Bir süre sonra tekrar denedim. Bütün gücümü toplayıp haykırmaya çalıştım ancal yine fısıltı halünde çıktı sesim. Galiba sesin sahibi beni duymuştu ki yaklaşan sesler duymaya başlamıştım. Bir süre ilerledi ve sonra aniden durdu ve "Bob sen misin?" diye sordu. O anda vücudumda bir heyecan patlaması oldu ve tüm gücümle "Evet" dite haykırdım. Bağırdığıma şaşırmıştım ama önemli olan bu değildi çünkü biri beni bulmuştu! Biraz düşününce o sesin Sky'a ait olduğunu fark ettim. Benim evet dediğimi duyunca yanıma geldi ve beni süzdü. Bende onu süzdüm. O benim tam tersim bir şekilde gayet sağlıklı görümüyordu. Bana "Galşba buradaki tatilin sana iyi gelmemiş." diyerek şaka yapmaya çalıştı ama ben hiç şaka alacak durumda değildim. Çünkü her an vücudum iflas edecekmiş gibi hissediyordum. Bacağımı görünce ne olduğunu sordu ve bende anlattım. Bandajımı çıkarıp yenisini taktı ve bana ilaç verdi. Onda nasıl ilaç olduğunu merak ettim ve sordum. O atlarken herşeye karşı ilk yardım kitini almış ama ikimiz farklı yerlere düşünce sadece kendisi için biraz kullanmış. Hikayesini anlatmayı bitirince bana "Pilot nerede peki?" diye sordu. Bende "O öldü." dedim. Nasıl öldüğünü sorunca anlattım. Dehşetle anlattıklarımı dinledi. Bana yiyecek ve hap verdi. Enerjim biraz yerine geldi. Bana bakım yaparken altın sarısı saçları yüzüme düştü. Saçları yüzümü gıdıkladığı için kahkaha attım. Sonra n'oldu diye bana baktı. Ay ışığı yüzüne o kadar güzel duruyorduki. Suratımı onun suratına yaklaştırdım ve dudaklarımı dudaklarına değdirdim. Çektiğümde bana şaşkın gözlerle baktı sonra bu sefer o beni öpmeye başladı. Derin bir içtenlikle öpüyordu. Nefessiz kalana kadar öpüştük. Sonra nefes almak için geri çekildik. Ona bakınca biraz utandım ama o bana göz kırptı. Bir süre sonra uyuya kaldık.

Chris'den:
Yaşadığımız garip olaydan sonra ana merkezdeydik bob un gittiği uçaktan haber alınamamış muhtemelen bu yarıklarla ilgisi var ama endişelenmiyorum bob başının çaresine bakar. Yaşadığımız olayı kalan kişilere de anlattığımda herkesin farklı bir fikri vardı  ama çoğu alakasız ve uçuk fikirler ama onlara şaşırmamak lazım çünkü bizim yaşadığımız olay da çok normal değildi. Akşam odama çekildim kıyafetimi bu olaydan sonra biraz inceledim sonra bir anda hatırladım ben uzay giysime gezegendeki ani patlama ve yüksek ses kulaklarıma zarar vermesin diye tıkaca benzer bişey takmıştım sanırım o ses beni bu yüzden etkilemedi. Taktığıma sevindim açıkçası. Yaklaşık bir saat boyunca dijital kitabımı okuduktan sonra yanıma Sue geldi. Benimle konuşmak istediğini söyledi ve içindeki hisleri bana anlattı. Çok şaşırmadım ama  değişik bir şekilde sue benim dudaklarıma yapıştı ve ben de onu öpmeye başladım bittiğinde hiç bir şey konuşamadık sonra Sue odasına gitti. Herşey çok hızlı olmuştu ama kendimi iyi hissediyordum eski negatif halimden eser kalmamıştı. Rahat bir uyku çektim.