AŞK' ÇIKMAZ SOKAK - AŞK SOKAKTA SERİSİ II - FİNAL

5.BÖLÜM - AŞKINLA YANSIN YÜREĞİM

Hadi bu bölüm de gelsin yeter =)

...................................
Uğur hiç düşünmeden “Benim!” diye cevaplamıştı. “O çocuğun babası benim.”
Bulut ve diğerleri şaşkınlıkla bakıyorlardı adama. Kemal bey yerinden kalkıp, ona doğru yaklaştı. “Ne dedin sen?” diye kükredi.

“Benim Kemal amca. Burçin’in karnındaki bebeğin babası benim.”
Hayriye hanım anlayamadı, “İyi de siz-”
“Biz askerdeyken tanışıyorduk,” deyip yutkundu. “Aramız biraz bozuktu. Bende yeni öğrendim bebeği, bilmiyordum.”

“Ne kadar yeni?”
“Bu sabah.”
“Bunu nasıl çözmeyi düşünüyorsun Uğur?” diye tısladı Kemal bey.
“Merak etmeyin. Biz Burçin’le konuşup, en yakın zamanda çözeceğiz,” dedikten ona hortlak gibi bakan kıza uyaran bakışlar attı.

“Umarım çözersiniz!” diye bağırıp, odadan çıktı adam.
Hemşire de geldiğinde geriye kalan herkesi çıkardı, Bulut adamı kenara çekip, bir süre onun yüzüne baktı.

“Bu ne demek Uğur?”
“Ne, ne demek?”
“Bu çocuğun babası sen misin gerçekten?” dedi Bulut adama şüphe ile bakarken.
“Benim,” derken bir an bile tereddüt etmedi Uğur.

“Ben seni tanıyorum oğlum. Çünkü sen ben gibisin. Bir kızın yanağını öpmekten ileri gitmeyen sen, birini hamile bırakacaksın, öyle mi? Buna da inanmamı bekliyorsun,” dedi alayla gülerken. Sonra Uğur’a daha tehditkar baktı, “Bu çocuğun babası kim?”

“Benim dedim Bulut, uzatma!” diye bu sefer sinirle çıkıştı ona.
Ama Bulut almıştı cevabını ve inanamayarak “Ne yani tanımadığın bir adamın çocuğuna babalık mı yapacaksın?” diye sordu.

Uğur arkadaşına gözlerini kısarak baktı. “Hayır, sevdiğim kadının çocuğuna babalık yapacağım. Sevdiğim kadına sahip çıkacağım.”
“Ben seni tanıyorum Uğur. Yapamazsın. Saçmalıyorsun.”

“Ne demek istediğini anlıyorum Bulut, ama o kızın karnındaki küçük bir melek. O melek benim sevdiğim kadını kirletmez. O benim nazarımda masum, tertemiz ve lekesiz bir aşk. Sadece önceki yaşadığını aşk sanan saf bir kız. Eminim Ela da aynı durumda olsa, sende aynısını yapardın. Çünkü dediğin gibi, ben sen gibiyim. Bize yakışanı yapıyorum. O çocuk benim. Benim kanımı taşımayacak ama yüreğinde benim sevgimi taşıyarak büyüyecek. Sen de onun amcası olacaksın!” Son sözlerini söyleyip adamın yanından gitti.

*

Bir süre aşağıda oturduktan sonra Burçin’in odasına geldi. İçeri girip, teyzesinden müsaade isteyerek konuşmak istediğini söylediğinde, Hayriye hanım ona ters ters bakarak, çıktı.
“Sen! Sen nasıl böyle bir şey saçmalarsın?” diye çıkıştı kız adama.

“Bu soruyu sana bir kere soracağım Burçin. Bir daha bu konu hakkında sen konuşmadan asla açmayacağım.” Kız sadece başını salladı. “Bu çocuğun babası, çocuğu istiyor mu?”

Burçin gözyaşını sildi. “İstedi.” Burnunu çekti. “Ev, araba, ne istersem alacağını da söyledi.”
“Peki neden? Neden evlenmedin onunla?” bunu sorarken canı yanıyordu Uğur’un.

“Çünkü o zaten evliymiş. Karısından boşanamazmış ama bana ömür boyu bakarmış-” dedikten sonra hıçkırıklara gömüldü. “Uğur! Ben bilmiyordum. Yemin ederim bilmiyordum. Evli olduğunu bilsem...”

Uğur koşarak ona sarıldı. “Tamam. Tamam Burçin ağlama. Ben yanındayım. Bak ben varım artık.” Kızı uzaklaştırdı kendinden ve gözyaşlarını sildi. “Ben ikinize de kucak açmaya, dahası kalbimi açmaya hazırım.” Onu alnından öptükten sonra, gözlerine bakarak fısıldadı. “Benimle evlenir misiniz?”