Ayaklarımı sallarken insanların beni fark etmemesi ile güldüm. Bitmemiş bir inşaatın en üst katında oturuyor oluşum insanların beni fark etmemelerini doğal kılıyordu.
Zaten gülüşüm onların beni fark etmeyişinden değildi. Sadece beni aralarında olduğ...
Kim olabilirdi ki?jennie nin bu kadar erken dönmesi mümkün değildi.jennie den başka tanıdığım,arkadaşım falan da yok burada eee kim o zaman bu kahvaltımı bölen cesur!?
Daha fazla kendi kendime konuşmanın bana bir fayda sağlamayacağını anladığım da koşar adımlarla kapıyı açtım.
karşımdaki meteor kahvaltımı böldüğü için küfür dahi yemeyecek türdendi.ve ben kahretsin ki herzamanki gibi yine kezbanlığın âlâsını sergiliyordum.
KEZBANLIK=BEN
hemen dağılmış ev topuzumun kenardan çıkmış tutamlarını kulağımın arkasına sıkıştırdım.
"Merhaba"
"Merhaba?"
"Burası Lalisa manoban'ın evi mi?"
"Evet.neden sordunuz?"
Eliyle sol taraftaki evi işaret ederek konuştu.
"Şey,yandaki ev için gelmiştim sahibi burada oturuyor dediler."
"Ah tamam anladım bana 1 dakika verin lütfen"
"Tabi"
Kapıyı kapatıp Koşarak 2 haftadır toplamamakta direndiğim odaya girdim.hemen pijamalarımı çıkarırken bir yandan da giyeceğim şeyleri çıkartıyordum.
altımdaki pijamayı çıkartırken bir yandan siyah karın dekolteli t-shirt'ümü giyiyordum.aynı zamanda kot şortumu da giydiğimde zaferle gülümsedim.
belime de kırmızı gömleğimi başladığımda saçlarımı açıp ellerimle hızlıca taradım.her ne kadar canım yansa da devam ettim.
siyah sporumu da giydikten sonra aynada kendime son bir kez baktım ve kendi kendime konuştum."fıstık gibi oldum he"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sonra çocuğun kapıda beklediği aklıma gelince telefonumu arka cebime sıkıştırarak kapıya koştum.kapıda bekleyen meteorla göz göze geldiğimizde heyecan ile konuştum.
"Kusura bakmayın beklettim."
"sorun değil"
"İsterseniz eve geçelim"çocuk afallayarak bana baktı.
"Ne?"ne dediğimi fark etmemle kekeledim.
"Y-Yani ev için şey ettiniz ya o mânâda"
"Ah doğru,lütfen"
evi işaret ederek konuştum
"Buyrun"
evin önüne geldiğimizde anahtarla kapıyı açtım daha sonra geri çekilip geçmesi için yol verdim.ilk odayı işaret ederek konuştum.
"Burası önceden yatak odası olarak kullanılıyordu.ama tabiki siz nasıl kullanmak isterseniz.size kalmış."
ben bunları söylerken çocuk beni incelemekle meşguldü.bunun üzerine sinirle konuştum.tamam meteor falan ama kese kese öldürdü resmen ya!
"Beni değil odayı inceliyeceksiniz!"
"N-ne?"
"Hiç'beğendiniz mi odayı?'demiştim sadece"dedim dişlerimin arasından yalan yok çok yakışıklı çocuk ama bi o kadarda piç yani!.
"Hıhı evet çok beğendim"
"Öyleyse diğer odalara geçelim"
"Olur"
Diğer odaları da gezdikten sonra kira fiyatı falan konuştuk.2 gün sonra taşınacağını söylediğinde şaşırmıştım doğrusu.başta tatlı gelmişti ama nedense şimdi gıcık olmuştum şu çocuğa.e hadi hayırlısı diyelim bari...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
