Boss❃Jenkai

❈Burada birşeyler dönüyordu,ama neyse yakında kokusu çıkardı❈

"Henüz karşı şirketten herhangi bir adım atılmadığından dolayı hala çalışmamızı kurtarma fırsatımız var. Hiçbirşey için geç değil. Eğer yapılandırma işlemlerini hemen başlatırsak iyi olacağını düşünüyorum."

Bay Kim beni pür dikkat dinlerken konuşmam bitmişti. Bağazımı temizleyerek düşüncelerini duymak için slaytımın yansıtıldığı beyaz örtüye doğru tuttuğum ince metal çubuğumu indirdim.

"Düşüncesini belirtmek isteyen?"

Bay Kim'in sorduğu soru anında birkaç yanıt alırken sabırla dinledim. Ve kabul edilmesini umdum.

"Önce Tzuyu'yu dinleyelim"

"Ben bu planın kusursuz olduğunu düşünüyorum. Mükemmel bir fikir ilk önce biz harekete geçersek on adım öne geçeceğiz"

"Peki. Katerina?"

"Ne kadar mantıklı sorguluyorum doğrusu. En ufak bir hata daha yapılır ise bütün çalışmalar,emeklerimiz ve en önemlisi yüklü miktarda maddi zarar edecek olacağımız göz önünde tutulmalı. Herşeyi göz göre göre riske atamayız. Emin adımlarla ilerlemek varken neden kumar oynarcasına büyük riskler alıyoruz? Planımız ya kazanmak ya kaybetmek mi cidden? Bu bir iddia masası değil,koca Kim holdinginden bahsediyoruz lütfen mantıklı olalım"

"Haklısın Katerina,ben de aynı fikirdeyim"

Katerina ile bu konuyu konuşmuştuk. İş ayrıydı bizim için,arkadaşlık ayrı. Burada fikirlerimizi sunuyor ne kadar güvenli,mantıklı olduğunu tartışıyorduk. Tabiki düşüncesini belirtecekti. Ama keşke böylesine acımasızca ezip geçmeseydi iki gecemi feda ettiğim projemi.

"Tabiki emin adımlar atacağız. Tek yapmamız gereken elimizi hızlı tutmak ve dikkatli olmak. Planımda en ufak bir risk alındığını düşünmüyorum. Herşey gayet emin adımlarla tereyağından kıl çekermiş gibi olacak"

"Herşeyi acele ile yaparken ne kadar dikkatli olabilirsiniz Bayan Jennie? Bir binayı inşa etmek ve orada çalışmayı hakeden çalışanlar bulmak o kadar kolay birşey değil. Acemiliğiniz göz önünde, üzgünüm ama bu sindrellanın sihirli değneği ile yapılacak birşey değil. En az altı ayımızı feda edeceğiz. Madem feda edeceğiz neden adam gibi yapmıyoruz işimizi."

"Ama bi-"

"Peki dosyalarınızı tekrar gözden geçirmeniz için tam olarak"

Kol saatine bakarken ne kadar karizmatik ve yakışıklı olduğu düşüncesini hemen kafamdan çıkardım.

"Bir saatiniz var,şimdi çıkabilirsiniz arkadaşlar"

* * *

Ofisime doğru sinirle yürürken telefonumu arka cebimden çıkararak Rosé'yi aradım. Çok geçmeden açılan telefon yüzümde sersem bir gülümseme yaratmıştı.

"Alo Rosé?"

"Alo,efendim Jennie"

"Merak ettim nasıl olduğunu,kolun daha iyi oldu mu? İşten sonra gelebilirim istersen. Ya da bir kahve içeriz"

"İyiyim de beraber işten sonra bir kahveye de asla hayır diyemem. Tabii sen yin-"

"Milkshake içeceğim"

"Eee toplantı nasıl gitti?"

"Sorma ya, battı bütün proje."

"Yapma ya"

"Aslında tam battı sayılmaz. Ama Katerina baya bir dişli çıktı. Güzelim projemi aşağıladı bildiğin"

"O kız...bilmiyorum sanki fazla yakın olunmaması gereken insanlardandır. Güzel tatlı ama ne bileyim ya"

"Öyle deme Rosé. Biz onunla anlaşmıştık. İşte ayrı, iş dışında ayrı"

Katerina'nın bana doğru geldiğini görünce telefonu kapatma gereği duydum sebepsizce.

"Neyse Rosé sonra ben seni ararım"

"Tamam, görüşürüz"

"Hoşçakal"

Koluma dokunarak gözlerimin ta içine baktı.

"Birkaç dakika sonra ofisinde konuşsak?"

"Tabii"

Anında arkasını dönüp giderken ne döndüğünü anlamaya çalışıyordum. Burada birşeyler dönüyordu,ama neyse yakında kokusu çıkardı.

Yarım saat sonra

Çalınan kapım eşiğinde henüz yarısını kontrol ettiğim dosyamdan başımı kaldırmıştım.

"Gir"

"Merhaba Jennie,umarım rahatsız etmiyorumdur"

"Saçmalama,gelsene!"

Katerina masamın önündeki koltuklardan birine otururken elindeki milkshake'i salladı.

"Bak bakalım sana ne getirdim"

Diğer elinde ise latte vardı. Herzaman latte içerdi zaten. Bu onun vazgeçilmeziydi.

"Aman!"

Az kalsın masamın üzerinde darmadağınık olan projelerime dökülecek iken sesimi elimde olmadan yükseltmiştim.

"Ben üzgünüm"

"Bu proje benim için çok önemli kate dikkat etmelisin"

"Daha dikkatli olacağım, eğer bunları böylece bırakacak olursan her an birşey olabilir neden toplamıyorsun ki?"

"Toplayacağım"

"Dur sana yardım edeyim"

Katerina projelerimi toplamama yardım ederken kendimi nedense kötü hissetmiştim. Dosyamı bir kenara bırakırken burukça gülümsedim.

"Toplantıda bayağı bir gömdün,sağol ya"

"Üzgünüm ama bu proje benim olmalı Jennie. Biliyorsun arkadaşlık ayrı kariyer ayrı benim için"

"Biliyorum, ama keşke bu kadar se-"

Katerina'nın çalan telefonu sözümü keserken ufak bir özür mırıldanarak açtı telefonunu.

"Peki geliyorum"

Telefonunu kapatır kapatmaz ayaklanmıştı. Kapının önünde iken uzaktan öpücük atarak Bay Kim'in kendisini çağırdığını söyleyerek çıktı odadan. Banaysa manzarayı seyrederek milkshake'imi bitirmek kalıyordu.

Dosyamı elime alarak çıktım ofisimden. Bay Kim'in odasının önüne geldiğimde br an için tereddüt etmiştim. Ama yine de kapıyı tıklatarak içeriden gelecek komudu bekledim.

Artık duyunca heyecanlanmadığım ses kulaklarımı doldururken emin adımlarım kapının ardına geçmişti.

Bu yapıda benim projem kullanılacaktı. Çünkü sayısız emek ve hesapla yapmıştım ben projemi. Bu yapı benim projem ile kullanılacaktı...