Boss❃Jenkai

❈Sinsi tuzaklar❈

Jimin'den

Ben onsuz yaşayamazdım. Ondan böylece ayrılamaz,öylece gitmesine izin veremezdim. Ufak bir yanlış anlama yüzünden böylesine dağılmamıza izin veremezdim.

Gaza daha da yüklenirken trafik ışıkları umrumda değildi. Ben sevgilime gidiyordum,eminim ki beni bekliyordu. Gelmemi ve ona sarılmamı bekliyor olmalıydı. Bun için daha hızlı olmalıydım sevgilimi bekletmek istemiyordum.

Birçok kazadan kıl payı sıyrılırken sonunda onun evine gelmiştim. Miniği olduğum adamın evine gelmiştim. Koşar adımlarla kapısının önünde buldum kendimi. Ben onundum, o da benim.

Kapıyı çaldım. Uzun bir süre açılmayınca daha sert çaldım. Elimin bir kısmı kanarken umursamadım. Bir daha vurdum kapıya. Kapı yavaşça aralanırken dolan gözlerim sevgilimin kediyi andıran minik gözlerini buldu. Ben özlemiştim ama o...

Alaylı bakışları öfke saçıyordu. Gülümsedim,yine de gülümsedim. Kollarımı açarak yarı çıplak sevgilime doğru bir adım attım. Beni durduran şeyse durmamı işaret ederek elini kaldırmasıydı. Neden?

"Yoongi...seni çok özledim sevgilim"

"Sevgilim mi? Jimin biz sevgili falan değiliz!"

"Öyle deme Yoongi açıklayabilirim"

"Herşey yeterince açık Jimin,herşey yeterince açık"

"Anlamıyorsun"

"Seni affetmemi beklemiyorsun değil mi?"

"Yoongi..."

"Biz bittik. Anlıyor musun?"

"Hayır! Bitmedik, Bitemeyiz. Biz ayrılırsak yaşamayan ölü bedenler oluruz sevgilim."

"Bana sevgilim demeyi kes!"

Elini tutarak kalbimin üzerine koydum.

"Bak,senin için atıyor. Eğer sen gidersen atmaz"

"Benim kalbim senin için atmıyor Jimin, bir daha da asla senin için atmayacak"

Elini sertçe çekmesi canımı yakmış, kalbimi kırmıştı.

"Ben sana aynısını yapsam?"

"N-Ne?"

Gözlerindeki yaşları zorla gönderiyor. Boğazında bir yumru var belli. Konuşmakta zorluk çekiyor. Benim gibi...

"Senin yaptığını ben sana yapsam? Beni affeder miydin?"

"B-Ben... evet seni aff-"

"Kendini kandırıyorsun Park"

"Hayır. Ben ciddiyi-"

"Yoongi?"

İçeriden gelen kız sesi tüylerimi diken diken ederken başımı hızlıca iki yana sallarken acıyla fısıldadım.

"Hayır? Yoongi?"

"Sevgilim,kimmiş?"

Gözlerimden yaşlar süzülürken inanmak istemiyordum. Olamazdı. Katerina?

Katerina'nın da iç çamaşırları ile olması bir tesadüf olmalıydı. Tıpkı sevgilimin evinde eski sevgilisi olduğu gibi.

"Yoongi...hayır. Yapamazsın!"

"Nereden biliyorsun?"

"Seni tanıyorum sen böyle birşey yapmazsın"

"Ya yapmışsam"

Kendimi tutamayıp hüngür hüngür ağlarken dünya'nın ne boktan biryer olduğunu tekrar çok iyi anlıyordum. O ise tek kaşını kaldırarak sorduğu sorunun cevabını bekliyordu.