In Love With Him

thirty-six

~*~*~*

Nathalie's POV

Buong araw na hindi nag text si Niggel and this is new.

Kinuha ko ang cellphone ko na nakapatong sa nightstand ko at dinaial ang number niya.

Naka ilang ring pa bago sumagot ang kabilang linya.

" Hey. " panimula ng kabilang linya.

" Hi love. How are you? "

" I'm fine, Why did you call? " what's up with him?? Is he mad??

" Amm. Nothing, h-hindi ka kasi nag text o tumawag so I was wondering if you're fine, " I said still wondering about his sudden changes,

" Oh. Sorry, sobrang dami lang ginawa sa office kaya nakalimutan kong tawagan ka. "

" Mm. Okay pahinga ka na. Mukhang pagod ka na eh, "

" Sorry again, I'll make it up to you tomorrow, let's have lunch. I'll pick you up in your office okay? " napa ngiti naman ako sa pa anyaya niya.

" okay! goodnight love, I love you. " paglalambing ko. Hinintay ko siyang sumagot pero nag dial tone na ang kabilang linya. Balak ko sanang ma dismaya sa hindi nya pag sagot sa lambing ko ngunit inisip ko na lang na baka talagang pagod na siya.

Inayos ko na lang ang sarili ko at nahiga na. Ipinikit ko ang aking mata na dala ang pag aalala sa nangyayari kay Niggel.

kinabukasan hinanap ko agad ang phone ko pagkagising ko, I checked kung may message ako galing kay Niggel, pero 5 message lang yun galing sa sekretarya ko at ang isa ay galing kay Meisha,

what is happening to you Niggel.

nakapasok na ko sa office ay wala pa rin siyang text kahit isa, hindi ako sanay nang ganito, dahil, umaga pa lang tatawag na siya.

pagkalabas ko nang elevator ay sinalubong na agad ako ng sekretarya ko na may hawak na umuusok na kape, she already know na hindi ako nag aalmusal tuwing pumapasok ako sa opisina,

" Good Morning ma'am Nathalie, I brought you your coffee, and ma'am may flowers pong dumating para sa inyo nakalagay po sa table nyo, "

napatigil ako sa pag lalakad dahil sa sinabi niya.

" What is that? "

" May bulaklak pong dumating para sa inyo, iniwan ko na lang po sa table ninyo."

" okay, thanks. " at nag simula ulit mag lakad dahil sa bulaklak na nasa office ko.

bumabawi

" and ma'am, your schedule for today will be start at 11 am. mag ra rounds po kayo sa Antipolo para sa surprise visit ninyo sa isang branch duon"

at the second time I stop.

" Move my schedule sa oras na yun. may pupuntahan ako nun. "

" But ma'am. kung i mo move natin yun maapektuhan po ang ibang schedule nyo sa araw na ito. "

" then, cancel it. " pagka sabi niyang iyon ay nag mamadali siyang pumunta sa office niya.

Nakita ko naman agad ang bulaklak na nasa table, kaya mabilis akong lumakad palapit duon at kinuha iyon.

Inamoy ko muna ang bulaklak bago tinignan ang card naka paloob dito.

Hey, Sorry, something important came up. I'll make it up to you tomorrow, love you.

Tristan,

Laglag ang balikat na naupo ako sa swivel chair, I let out a heavy sigh and call my secretary

" I changed my mind, don't cancel my schedule. "

Gustohin man ko mag mukmok buong araw ngunit hindi pwede dahil maraming trabaho na kaylangan pang gawin.

Pag patak ng alas diyes. Umalis na agad ako sa opisina para bumyahe papunta sa Antipolo para sa isang hotel na pag aari ng pamilya namin dun.

Madaling araw na ng maka uwi ako. I feel my body giving up sa sobrang pagod. I skip dinner dahil sa dami ng ginagawa. Pabagsak akong nahiga sa kama at Tulalang naka tingin sa ceiling. My phone suddenly vibrate.

Agad kong kinuha ito, nag babaka sakaling si Niggel but in my dismay. It's just someone else.

What happened to him??

I try to call him but it only keeps on ringing.
Lulugo-lugong tumayo ako at pumunta sa banyo para mag linis ng katawan. Matapos nun ay pinilit kong matulog na mabigat ang dibdib.

Nagising ako sa sinag nang araw na tumatagos mula sa bintana nang aking kwarto at sa ingay na din na nag mumula sa tunog ng cellphone ko. Tiningnan ko lang kung sino ang tumatawag, it's my secretary. Hinayaan ko lang iyon na tumunog hanggang sa mamatay. After that tiningnan ko kung may missed calls din si Tristan pero wala. Padapa akong muling humiga sa kama at naisipan na lang na matulog.

-

" Hoy babae! "

Napa igtad ako sa lakas ng boses ni Mei.

" Mahiya ka nga! Ikaw lang ang sumisigaw dito oh! " suway ko sa kanya. Nilibot ko ang aking mata sa loob ng coffee shop at karamihan sa naroon ay naka tingin sa amin. Ngumiti ako ng tipid at tinapik ang kamay niya na naka patong sa mesa.

" Ikaw ang may kasalanan kung bakit ako nag ingay. Kung pinapansin mo kasi ako, di ako sisigaw. " naka ngusong sabi niya.

Napa buga na lang ako ng hangin at humingi lang ng pasensya. I glance at my phone. It's been three days pero wala pa rin siyang paramdam.

" tsk. Bakit di mo puntahan sa kanila. Alam mo naman ang bahay. Hindi yung nag mumukmok ka dyan na parang sira " suhento niya bago sumimsim ng kape na inorder niya.

She's right. Bakit ba hindi ko na lang puntahan?

Napangiti na lang ako sa kaniya ng malawak. Tumirik agad ang mata niya at pataboy na iminwestra ang kaniyang kamay.

" I owe you this one best. I'll treat you next time. Love yah! " sabi ko at dali dali sumakay ng kotseng dala ko.

I drove in Tristan's house. As I reach their gate napuna ko ang kotseng nakaparada sa tapat nila.

Must be Xander's

Bahagyang naka bukas ang gate nila kaya pumasok na ako

Nakalimutan na naman sigurong isara ni Tristan.

Nang nasa tapat na ako ng pintuan ay naka ngiti akong kumatok agad naman itong bumukas ngunit nawala ang ngiti ko ng makilala ko ang nag bukas para sa akin.

" Hi, who are you? " naka ngiting bungad niya sa akin.

*** ITUTULOY ***