In Love With Him

thirty-seven

~*~*~*

NATALIE'S POV

Hindi ako maka kilos sa kinatatayuan ko. Nanatili lamang akong naka tulala at ni isang salita ay hindi ko magawa.

Catherine

" Umm. Miss? Are you looking for Niggel? "

Napakurap ako at bahagyang tumango.

What is she doing here? Kelan pa sila nag kikita ni Tristan nang hindi ko alam?

" Wait a sec. Please come in. " Niluwagan niya ang pagkaka bukas nang pinto at pinaupo ako na parang bisita.

" Wait lang ha. Tatawagin ko lang ang babe ko. Medyo mabagal kasing kumilos yun eh. " sabi nito na ikinatigil ko. Nag lakad ito pa akyat sa ikalawang palapag.

Babe?? Bakit nito tinawag si Tristan nang babe eh ako ang girlfriend niya? Naguguluhan ako napasunod ng tingin sa kaniya.

Maya-maya pa ay narinig ko na ag tinig nang dalawa.

"Babe. Dapat tinanung mo muna ang pangalan at hindi yung basta basta ka lang nag papa pasok. " tinig ni Tristan.

" She seems nice babe. She's waiting in the living room. "

Napatayo ako at bumungad sakin ang dalawa. Naka alalay pa si Tristan kay Catherine habang pababa ito.

Nang mag tagpo ang mata nila ni Tristan at nagulat ito at bahagyang nanlaki ang singkit nitong mga mata.

" Kukuha lang ako ng maiinom babe. " she said at naglakad patungo sa kusina.

" W-what are you d-doing here. " tanong nito.

" What is she doing here? " nanginginig ang labing tanong ko. I'm not dumb para di ko malaman ang nangyayari.

" I-i, I-"

" Kaya ba hindi ka na nag paparamdam? Kaya ba bigla ka na lang nanlamig dahil dito?? " naluluhang sabi ko.

" Natalie listen- "

" No. You listen to me. " madiin ngunit mahinahong sabi ko.
" I-ilang araw kang hindi nag paramdam. Nag hihintay ako sa text at tawag mo. Para na akong tangang hintay ng hintay kung kelan ka makikita. Tapos ngayon ito ang mabubungaran ko? Kaya ka biglang nanlamig kasi bumalik na siya? " pilit kong pinapatatag ang boses ko kahit tuloy tuloy na umaagos ang luha galing sa aking mga mata.

Di siya umiimik. Nanatili lamang siyang naka titig sa akin.

" T-tristan you know how much I-i love you. N-nasa tabi mo ko nung nawala siya, n-natatandaan mo ba? Iniwan ka niya Tristan. I-niwan ka niya pero ako nanatili sa tabi mo. B-bakit mo siya binalikan ganung pinabayaan ka niya? " di ko na alam ang nararamdaman ko sa oras nayun. Parang unti-unting dinudurog ako. Patuloy ang pag luha ko habang naka titig sa mga mata niya.

Muli sana akong mag sasalita nang unahan niya ako.

" Because I love her. " His words feels like a thousand's of knife pierce through my heart, that words kill my heart.

" W-what about me? I-if you love her, w-what a-about me? " hindi ko na napigilan ang hindi pag hikbi, I feel pain. So much pain. It feels like my heart ripped into a tiny pieces.

" I'm-. I'm sorry. We're over. "

" G-ganun kadali? Basta mo na lang ako bibitawan dahil bumalik na siya? S-sana K-kung gusto mo p-palang b-bumitaw na. S-sana nag sabi ka. K-kasi ang sakit eh. A-ang sakit makita y-yung sarili ko na nasa g-ganitong s-sitwasyon na naman ako. " pilit kong pinapatatag ang sarili ko kahit na pakiramdam ko ay bibigay na ako. Napayuko lamang siya

" N-ni minsan ba. M-minahal mo ako? K-kahit kaunti? M-minsan ba, sumagi sa isip mo na h-hindi mo ako kayang m-mawala sa'yo? "

Nanatili lamang siyang tahimik. At alam ko na ang kaniyang sagot sa likod ng pananahimik niya.

" S-salamat." nanginginig ang boses na sabi ko. Napa lingon siya sa akin.

" S-salamat sa t-two weeks, f-four days,
saglit akong sumulyap sa relo ko at pilit na ngumiti bago tumingin muli sa kaniya " and 20 hours na naging akin ka. Salamat dahil kahit saglit pinaramdam mong mahal mo ako- na akala ko ay totoo. Ngayong nakabalik na siya, Huling pabor Tristan. Wag ka nang mag papakita pa"

Matapos nuon ay marahas kong pinunasan ako mga luha ko bago tumalikod at patakbong lumabas sa bahay niya.

Hindi ko na nakita si Catherine. Mukang alam niya ang pinag uusapan namin ni Tristan kaya hindi muna siya lumabas ng kusina.

As soon as i closed the door of my car. Duon ko na binuhos ang sakit at sama ng loob na kinikimkim ko sa dibdib ko. Hinayaan kong rumagasa ang luha ko habang naka subsob sa manibela. I let out a loud scream bago binuhay ang makina at mabilis na minanibela ang sasakyan ko pa aalis sa lugar na iyon.

-

Dumiretso ako sa condo ko dahil ayokong makita ako nila mommy na ganuon ang itsura. Himala namang nakarating ako ng ligtas kahit halos wala na akong makita dahil sa luhang panay ang agos sa aking mata.

Lulan ng elevator ay panay parin ang pag bagsak ng mga ito. Pinipilit kong hindi humikbi dahil sa isang lalaking kasabay ko at panay ang sulyap sa'kin.

Naka yuko lamang ako ng may isang kamay ang nag lahad sakin ng panyo. Napatingin ako sa kasama ko sa loob.

" Tanggapin mo na miss. Baka may biglang sumakay at pag isipan pa akong pinaiyak kita. " napakamot ito ng ulo nakatingin sa akin. Tinanggap ko yun at nag Pasalamat habang pinupunasan ang pisngi ko. Tumigil ang elevator sa floor kung saan ako tumutuloy. Lumabas ako at napatigil ng lumabas din ang lalaking kasabay ko.

Inisip kong dahil iyon sa panyo kaya iniabot ko sa kanya.

He softly chuckled

" Keep it. Dito rin ang floor ko kaya bumaba ako. Ako yung sa tapat ng unit mo. Bago lang kaya siguro di mo ko nakilala." naka ngiting saad niya. Napatungo ako at nag lakad papunta sa pinto ko. Binuksan ko iyon at bago maka pasok ay narinig ko itong nag salita.

" Wag ka ng umiyak kapit-bahay. Sayang ang ganda mo. "

Hindi ko na lang ito pinansin at tuluyang pumasok sa loob.

Napatingin ako sa sa hawak kong panyo.

Pink?

*** ITUTULOY ***