"Kiranın tamamını kim öderse o evde kiracı olarak kalmaya devam eder."
Eve girerken kulağımda hala yaşlı ev sahibinin sözleri yankılanıyordu. Çokta hayallerimdeki gibi bir konuşma olmamıştı açıkçası...
Kendimi üçlü koltuğa hunharca fırlattığımda kafamı tozlanmasın diye koltuğa örtülen beyaz çarşafa gömmüştüm bile.
"Şu başıma gelenlere de bir bakın... Allah'ım neden ben!" ayaklarımı koltuğa vurarak tepindiğimde altımda kalan örtünün doğru orantılı olarak çekiştirilmesiyle kafamı kaldırdım.
"Örtüyü buruşturuyorsun. Dikkat et." Göz bebeklerim şaşkınlıktan ışık hızında büyürken kulaklarımın beni yanıltmış olması için dua ediyordum.
"Şu an önemli olan bu mu gerçekten? Çarşaf mı?"
"İkimizi de memnun edecek bir fikrin varsa buyur söyle." Sol gözümü kapatan ve yüzüme gelen saç tutamına üfleyerek konuştuğunda haklı olmasına lanet etmiştim.
***
Kısacık bir bölümle karşınızdayım.. Neden mi kısa? Çünkü bu geri döndüğümün habercisidir... 😂 Umarım bir yere gitmemişsinizdir... Görüşmek üzere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şansa Bak
Short StoryYarı Türk yarı Güney Kore' li olan Sırma eun tae 'nin annesinin memleketini merak etmesi yıllardır süre gelmektedir. Yani Güney Kore... Annesinin vefatının ardından hiç babası bu konudan bahsetmemiştir. Ama en sonunda eun tae 'nin liseden mezun ol...
