Şansa Bak

0.5

Yattığım yerden doğrularak sırtımı koltuğa yasladım. Dizlerimi kendime çekip oturduğumda Kim Suk 'da yanımdaki boşluğu anlık bir şekilde doldurarak koltuğa oturmuştu. Mutfak musluğunun eski olmasından kaynaklı olarak su kendine düzenli ama bir o kadarda insanı rahatsız eden bir ritim tutturarak lavaboya damlamaya devam ediyordu.

Tıp, tıp ve tekrar bir tıp daha...

"İkimizin de gidecek başka bir yeri yok değil mi?" Kim Suk'un sessizliği keskin bir bıçak gibi keserek yönelttiği soruya başımı sallayarak karşılık vermiştim

"Evet, yok."

"Ve başka bir ev kiralamaya yetecek paramızda..." konuşmasına devam ettiğinde tekrar sadece başımı sallamakla yetinmiştim.

"Ev sahibinin dedikleri ise belli... Değişmeyecek ." tam tekrar "Evet." Deyip başımı sallayacağım sırada bir anda durmuştum.

"Senin derdin kendini bana onaylatmak falan mı? Eğer öyleyse bil ki çok yoruldum." Sanki söylediklerim bir kulağından grip diğer kulağından çıkmışçasına beni umursamayarak kendi kendine mırıldanmaya devam etti.

"Şartlar belli."

Bir anda koltuktan fırlayarak kalktığında ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışarak onu izlemeye devam ettim.

Ahşap masanın etrafına oturduğunda sanki beni uzun süredir yeni görüyormuş gibi bir hissiyat veren bakışlarını bir çift kahverengilerimle buluşturdu.

"Gelebilir misin?" diyerek ahşap masanın oradaki boşluğu işaret etti. İşaret ettiği yer ise kendi oturduğu yerin tam karşısıydı.

Ayağa kalkarak ilerlediğimde ne yapmayı planladığını anlamaya çalışarak soru soran bakışlarımı üzerinde gezdiriyordum. Karşısına oturduğumda ellerini birbirine kenetleyerek, kahverengi ahşap masanın üzerine koydu. Ne söyleyeceğini çok merak etmeye başladığım o zamanda gelen teklifle donup kalacağımı nereden bilebilirdim?

"Birlikte yaşayalım."

***
Merhaba, ben geldim. Umarım seversiniz ve eğlenerek okursunuz. Yorumları ve oyları bekliyorum. Tabi beğendiyseniz... 😍