Her name is Serendipity

18

late night talks

"Huy girl kanina ka pa irap ng irap jan parang anytime maainis na yung mata mo, baka lumabas yang mata mo!" panong di maiinis eh kanina pa kindat ng kindat si rico tuwing titingin ako sakanya. I grabbed my phone and texted him.

To: Unknown
Will you please stop staring and winking at me? 😤

Ilang segundo lang din ang lumipas at nagreply na din siya.

From: Unknown
You're too pretty, para hindi titigan😉

To: Unknown
Argggh! I hate you! I hate you! I hate you!

From: Unknown
Nope. You'll love me. Someday.

"MISS?! ANO BA?? KANINA PA KITA TINATAWAG" Bigla akong napatingin sa babaeng mejo matanda sakin.

"i'm sorry ma'am what is it?" sinubukan kong babaan ng kaonti ang boses ko dahil baka akalain niya na pinagtataasan ko siya ng boses kung sakaling gamitin ko ang sarili kong boses.

"AYAN KASE!! PURO LANDE! ANDAMI NA NAMING NAGREREKLAMO TUNGKOL SA MGA INUMIN NINYO!" WHAT THE HELL DID SHE JUST SAID?! Ako?! Malandi?!

"Excuse me. Pero ano ba ang problema niyo sa mga pagkain namin ate?" again. I tried to be calm. Ayoko ng gulo sa sarili kong café

"HINDI MASARAP! WALANG LASA! MAPAIT!" i asked for her order tsaka ako napangisi

"Really ate? Mapait? Pano hong hindi papait yan eh 'tea' ang inorder niyo." this dumbo is hitting on my nerves. Konti nalng ipapakita ko na sakanya totoo kong ugali.

"BASTA HINDI MASARAP!" i was about to answer her back when rico suddenly showed up.

"Excuse me miss. Hindi kasalanan ng asawa ko na tanga ka. Hindi niya kasalanan na inorder mo ay tea pero ayaw mo sa mapakla. The door is open miss you should go out and never come back." i was about to protest nung prinoclaim niya na asawa nya ko pero pinagtatanggol niya ko kaya okay lang.

The good aura in the café gone bad after that incident at siguro napansin na din yung ni rico kaya tinulungan niya ko. Nakakapagtaka? Kasi hindi ko pa nakikita ang anino ni fred. Nasan na kaya yon? Hmm.

Napalaki ang aking mata ng bigla akong hablutin ni rico papunta sa kotse.

"H-huy! Andami ko pang gagawin don san  ba tayo pupunta?" hindi niya ko pinansin at pinagpatuloy lang ang pagpasok sa kotse.

Napatahimik ako sa kotse dahil di ko rin bet ang itsura niya ngayon. Her typical face is that 'smirking face' lagi siyang nakasmirk like parang laging may masamang plano but nah it's his typical face.

Napatingin ako sakanya ng bigla siyang huminto. Nakahinto kami sa mataas na lugar kitang kita ang city lights at ang maliliwanag na bituin. Moment will always be special when you're with a mieñiedes.

"Wow..." sobrang nakakamangha talaga ng lugar na to. Nakakagaan ng loob. I wish i know this place sooner, sana nung mga panahong gusto ko ng lumayas sa mundong to nakita ko to dahil baka isipin ko pang mabuhay para dito. Napakaganda.

"sana matagal mo na kong dinala dito." i told him jokingly

"Kung nung simula palang sana alam mo na lahat ng nangyari non edi dinala kita dito." ako din eh yun yung hiling ko. Yung maalala lahat. Kasi pagod na ko eh