Her name is Serendipity

5

Puzzle

"I'm sorry hindi ko alam kung saan ang bahay mo kaya dito muna kita sa condo ko dinala. don't worry wala naman akong ginawang masama sayo. you're too precious." i hate how he speak and everything kaya everytime na nakikita ko siya ay iniiwasan ko siya. napaka dramatic na experience ang nangyare saken non. tapos may biglang papasok sa eksena na kamukhang kamuka nya? ano pagtapos gaguhin yung buhay ko non tatanginahin naman? kasawa na brad

tumayo siya at lumabas sa kwarto, siguro ay kwarto nya toh? may picture kasi niya eh. but it's a little different from his true face, dito sa picture na to ay tumatawa siya kasama ang isang babae hindi ko malaman ang muka nung babae kasi naka mosaic. but im sure she's pretty. sa kutis palang niya at sa paraan palang ng pagtitig sakanya ni rico alam na alam mo na. inikot ko pa ang paningin ko sa buong kwarto at laking gulat ko ng makakita ng puzzle na kumokorte sa mukha ko? Fudge. no freaking way! that's not you serendipity. wag kang umasa. it was a puzzle of a girl smiling she has glasses and she has these short hair. 

'ayokong magtaka pero kase. ganyang ganyan yung itsura ko nung highschool ako.'

hindi ko nalang pinansin ang mga walang katuturang bagay na yon. maybe i'm hallucinating again. tumayo ako at dumiretso sa kusina at laking gulat ko ng makita si rico na naka suot ng apron with matching wet hair pa. 

"anong akala mo sa sarili mo model? pa wet hair pa mas gwapo parin si fred." punyeta naman serendipity. fred na naman?

"bakit lagi nalang si fred? di ba pedeng ako nalang ulit?"  hindi ko siya narinig pero napansin ko ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata.

"damn! insects. lagi nalang akong pinupuwing" seriously? insect? sa tingin kaya niya maniniwala ako? sa sobrang linis nga ng bahay nya baka pati alikabok mahiyang pumasok. "kumain ka na nga. tas ihahatid na kita." 

i was eating silently when he asked a question.

"So this dream of mine while i am comatose? totoo ba? na imagination mo lang ang lahat?" 

"didn't know you are nosy huh? pero yes. fred and my happiness those days are just a form of imagination. just look how fucked up my life is. haha" sinira ng sarili ko ang kaligayahan. sinong matutuwa non.

"Woah.  bakit pati sa imagination mo si fred parin? "  eto na naman siya sa pabulong bulong eh. 

"stop whispering it's kinda creepy."

Rico's Point of View

Rico, may balak ka ba talagang sirain ang sarili mo? seriously? coma? mas magulo ang buhay ko serendipity.

"stop whispering it's kinda creepy." dito sa pawhisper whisper na to tayo nagkakilala. and it's so fucked up to know that you remember him as your love and not me kahit na tayo yung unang nagkita. maybe we're not destined to each other.

"Ikaw bakit ka nacoma?" ayan ano rico?! pano mo yan sasagutin ah. 

"Ah k-kase ano--" i got caught off when her phone rang. 

Anniversary of your undying love for fred

in the fountain of hope near your

apartment.

yan yung nakita kong nakanotif. 

"fudge i forgot. hatid mo ko sa fountain of hope!" no. don't go please

"Hindi nya magugustuhan pagkaganyan ang ayos mo magbihis ka manlang meron naman jan sa may sofa na tinulugan mo"

i love you so much that it kills me every time you are sad because of my twin. it sucks that i'm not kind as him. it sucks that he's good at everything while im only good at sports, it sucks that i'm not him and it sucks that you love him. pagod na ko sa totoo lang. pagod na akong intindihin yung walang katapusang pagmamahal mo sa kanya at pagod na akong umasa. mas matindi yung sakit na nararamdaman ko kesa sa nararamdaman mo. kasi simula umpisa walang nagmamahal sakin. walang umaalala sakin, isang beses lang naman nagkaroon ng importansya ang buhay ko eh. nung pinigilan mo kong magpakamatay kase sabi mo "If they don't love you. i will love you"  and you know, i trusted you. lahat nalang pinagkatiwala ko pero di ko naman alam na sa sobrang pagtitiwala ko sayo sa iba ka pa magtitiwala, at ang matinde sa kakambal ko pa. tanginang buhay oh. masaya kayong dalawa pero ako patay na patay na. handa na ulit ako mamatay eh. kaya lang binigyan mo ulit ako ng pagasa, siyempre marupok tayo naniwala ako at nasaktan ulit. pagtapos ng lahat ng sakit na binigay mo sakin. sinabi ko sayo lahat pero putangina hindi ko naman alam na mawawala ang memorya mo kasabay ng pagkawala ng kapatid ko. yung kapatid ko na minamahal at inaalagaan ako ng patago pero di ko napansin kasi puro hinanankit yung binigay ko sakanya. galit kase mahal mo siya at galit dahil magaling siya sa lahat. hinding hindi ko makakalimutan yung huling sinabi niya sakin "I'm sorry for being the worst twin rico. hindi ko naman intensyon na mapunta ang lahat sakin kasama yung mahal mo. pasensya sa lahat. pero sana hindi lang lahat ng kagaguhan ko yung napansin mo. sana napansin mo din yung pagmamahal at pagaalaga ko sayo bilang kapatid. etong singsing na to itabi mo to at ibigay sakanya mawawala na ako. wala ng hahadlang sayo. promise me you will love her more than i loved her. pasensya kung hanggang sa kamatayan ay mamahalin ko siya. iyon nalang kase yung natititra saken. she's my golden sese please let her be your universe. magkikita tayo muli rico. salamat sa lahat! mahal kita bro!" hinabol ko siya pero hindi ko nagawang habulin kase binalaan niya ko ayaw nyang masaktan ka at ayaw niyang masaktan ako. ganon ata talaga ako kasamang kapatid.  akala ko magagawa ko ang utos nya na gawin kitang mundo ko. kasi kahit isa saming dalawa walang kang maalala. pero nawalan ka din ng ala ala dahil sakin eh. isipin mo yon dalawang importanteng tao sa buhay ko yung nawala dahil ka pagiging makasarili ko. 

"bakit tayo nandito sa fountain of hope?" ayokong pumunta dito kase dito kayong dalawa nawala sakin pero wala eh malakas ka saken. patay na patay paren ako sayo shet.

"dito kase siya nagpaalam sakin tsaka dito din ako nagising sa lahat ng kahibangan ko. I miss you fred. please come to life i loveyou." hindi ko narinig ng maayos pero her i love you's for him is enough to break my stupid heart.