Ajo qendron aty , ne pragun e deres e bllokuar me shikimin nga une.
Ne dore mban filxhanin e kafes dhe verej qe dridhej!
Cfare bente ketu!?
Ndoshta eshte nje iluzion!
Po cmendem, tani edhe e shikoj sikur te ishte perballe meje!!
Flutur budallaqe , cfare po me ben!?
Nuk je nje iluzion.
Ti je vertet ketu ne zyren time!
"Une...
Kerkuat kafe, dhe...
...dhe Anna nuk ndodhet per momentin ne..."
"Çfare ben ketu te kerkova?"
E nderpreva duke ngritur zerin kundrejt saj gjr qe dukshem e beri te trembej.
Nuk po e kuptoja çfare bente ne kete vend!
Dhe pse po me sherben kafen!?
"Une..
...une jam...
...jam .."
Nuk arrin te formoje nje fjali te plote me ate zerin e mbytur nga butesia e frikes.
"Je. Je cfare?"
I kthehem duke bertitur, duke qendruar ne kembe larg saj.
Mbaj nje qendrim te drejte dhe te pushtetshem.
I ndjej vetullat e ngrysura dhe me siguri kam nje shikim kercenues drejtuar vetem asaj.
Ajo qendron e imet, e mbeshtjellur mbi shpatullat e saja te holla.
Ashtu si nje trendafil qe ka frike te shpalose bukurine e tij ne erresiren e nates; dhe mblidhet me petalet duke u mbuluar ne vetvete!
Me ato shpatulla te holla qe kur i shikoj me mbulon ndjenja therese qe ta rrethoja ne nje perqafim te shtrenguar fort deri ne shpirt.
Qendron aty me ate shikimin e saj prej nje ketrushe e friksuar kur perballe ka, ngrensin e saj!
"Jam...
...jam sekretarja e Margaret."
Me ne fund gjen kurajon dhe flet.
Po ashtu e trembur sikur te ishte gjeja e fundit qe do te thoshte para se te priste fundin e saj!
Dhe kishte te drejte, une nuk do ta lejoja te vazhdonte qendrimin e saj ketu.
Nuk do e lejoj te me fluturoje perqark me ate auren e saj prej engjelli.
Por...
...nuk kuptoja!
Pse valle po ben sekretaren e Margaret!?
Nje arkitekte me talentin e saj mund te gjeje pune ne cdo zyre arkitekture.
Pse ulet ne nivelin e nje sekretarje ?
Per para nuk besoj te kete nevoje me kaq ngut.
Dicka fshihet pas kesaj qe po ben.
Mos valle..!?
Jo , nuk mund te jete !
Nese do ishte, nuk do kishte kete sjellje.
"Largohu."
I urdheroj me ze te sigurt.
"S.. sigurisht"
Me pergjigjet shpejt dhe afrohet ne drejtimin tim!
Per nje cast valet e gjakut me godasin si nje dallge ne zemer dhe mendja fantazon qe po vjen drejt meje!
Ajo ndalon perballe tavolines se punes dhe le aty kafen qe mbante ne duar!
Kerkon falje dhe kthehet drejt portes duke e mbyllur pas shpatullave te saja te brishta!
Nuk me kuptove; mendoj me vete!
Te thashe qe te largohesh perfundimisht nga kjo kompani, perfundimisht nga jeta ime!
Pa e kuptuar kisha shtrenguar fort duart ne dy grushta sikur do godisja fatin qe po me sprovonte duke më perballuar me gjera më te medha se vullneti im.
Afrohem me ngadale drejt tavolines, aty ku ajo kishte lene kafen e kerkuar nga une.
Nje filxhan kafeje si cdo here,
po me te njejten pije te zeze qe kam konsumuar cdo dite.
E pergatitur nga e njejta makineri ekspresi si cdo kafe.
VOUS LISEZ
Gervishtje ne shpirt
ChickLit> Po ashtu si nata dhe dita qe bashkohen plot ngjyra dhe ndjenja vetem ne agim dhe perendim, ashtu jan edhe jetet e Kristian e Alena qe takohen vetem ne kujtime dhe rastesi. Por rastesia Djeg, te perzellon per se gjalli dhe ti nuk mund te besh tjet...
