ฟิคชั่นเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากมโนหนักและแรงกาวจากผู้เขียน ไม่มีเนื้อหาสาระหรือความรู้ใดๆนอกเสียจากกาวกระป๋องที่อยากมอบให้ผู้อ่านได้สูดไปพร้อมๆกัน
โดยเรื่องนี้ประกอบไปด้วยทั้งเนื้อหาความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษา รวมถึงฉาก NC 20+ ที่ต้องใช้วิจารณญาณในการอ่านหรือเตรียมผ้าซับเลือดไว้ด้วย ผู้อ่านอายุเท่าไหร่ก็ต้องใช้วิจารณญาณมากๆด้วยกันทั้งนั้นจ้าาาาาาา
.
.
.
.
"คุณคิดว่าจะเอาอะไรมาแลกกับลูกสาวของผมได้งั้นหรอ? คุณลาร์สัน"
เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดของบรรยากาศภายในห้องรับแขกคฤหาสน์หลังใหญ่แต่กลับเงียบสงัดเสียจนชวนขนหัวลุกเมื่อผู้กุมอำนาจของธุรกิจยักษ์ใหญ่ทั้งสองนั่งเผชิญหน้ากันอยู่ในตอนนี้
ซีอีโอสาวนั่งไขว่ขาเหยียดหลังตรงเชิ่ดใบหน้าขึ้นอย่างถือดี ดวงตาสีเฮเซลสบสายตาจ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่หวาดหวั่น
"ลูกสาวของคุณไม่ใช่สิ่งของคุณเรนนเนอร์ที่ฉันจะเอาเรื่องธุรกิจเข้ามาต่อรอง เพราะธุรกิจที่ฉันถือครองอยู่ทุกวันนี้คงมีมูลค่าไม่พอที่จะแลกกับสำหรับเด็กคนนั้นหรอก"
ลาร์สันเอ่ยเสียงเรียบดวงตาสีเฮเซลสบสายตากับผู้เป็นบิดาของคนรักอย่างมิเกรงกลัวผู้ที่อายุมากกว่า ตรงกันข้ามผู้ที่ถูกสายตาเรียบนิ่งที่เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยวมั่นคงและเย็นชาจ้องมองมานั้นกลับรู้สึกหวาดหวั่นและยำเกรงให้ซีอีโอสาวผู้นี้ถึงแม้ในวันนี้จะไม่อยู่ในชุดสูทและนั่งที่หัวโต๊ะประชุมใหญ่แต่สง่าราศรีและความน่าเกรงขามไม่ได้ต่างกันเลยสักนิด
.
ยัยเด็กแสบเอ๊ย ทำไมต้องเป็นคนนี้นะ
.
.
.
.
"อย่าคิดว่าอะไรมันจะง่ายสำหรับคุณไปหมด" เรนเนอร์เอ่ยขึ้นเสียงเข้มในขณะที่เดินออกมาส่งบุคคลที่เพิ่งพูดคุยกันจบหลังจากพูดคุยและตกลงหลายสิ่งหลายอย่างต่อกันอยู่พักใหญ่ที่รถสปอร์ตคันหรูที่จอดเทียบอยู่ด้านหน้าของบ้าน
.
"ฉันไม่เคยคิดว่าจะมีอะไรง่าย เพราะชีวิตฉัน ฉันไม่เคยได้อะไรมาง่ายๆโดยเฉพาะอะไรที่ฉัน รัก" ซีอีโซสาวยังคงยืนหยัดความตั้งใจของตนเองต่อหน้าบุคคลผู้เป็นบิดาของเด็กสาวอย่างจริงใจและแน่วแน่
.
"ผมจะส่งยัยเลตตี้ไปอยู่อังกฤษสักระยะเพื่อความปลอดภัย ผมแค่บอกไว้ และนี่ไม่ใช่การขออนุญาต"
.
YOU ARE READING
Moonlight Sky☁️✨
Fanfictionเธอต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้นสการ์เล็ท 20+ [Omegaverse]
