ฟิคชั่นเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากมโนหนักและแรงกาวจากผู้เขียน ไม่มีเนื้อหาสาระหรือความรู้ใดๆนอกเสียจากกาวกระป๋องที่อยากมอบให้ผู้อ่านได้สูดไปพร้อมๆกัน
โดยเรื่องนี้ประกอบไปด้วยทั้งเนื้อหาความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษา รวมถึงฉาก NC 20+ ที่ต้องใช้วิจารณญาณในการอ่านหรือเตรียมผ้าซับเลือดไว้ด้วย ผู้อ่านอายุเท่าไหร่ก็ต้องใช้วิจารณญาณมากๆด้วยกันทั้งนั้นจ้าาาาาาา
.
.
.
.
ท่ามกลางบรรยากาศวิวทิวทัศน์ที่ถูกโอบล้อมรอบไปด้วยตึกสูงและบ้านเรือนนับร้อยพันแนวภูเขาทับซ้อนกันที่ห่างออกไปจนดูเป็นคลื่นเงาองค์ประกอบที่แสนลงตัว มนตร์เสน่ห์ความสวยงดงามแห่ง ลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา จุดศูนย์รวมศิลปะวัฒนธรรม อุสหกรรมความบันเทิงภาพยนตร์ฮอลลิวูดที่คนทั่วทั้งโลกกล่าวถึง
ภายในห้องทำงานสุดหรูที่ถูกประดับตกแต่งโทนสีเข้มเรียบหรูตามสไตล์ศุนย์บัญชาการใหญ่สายการบินเพกาซัสแอร์ไลน์ ตึกสูง 122 ชั้นตั้งเด่นเป็นตระหง่านอยู่ใจกลางเมืองแห่งความเจริญรุ่งเรืองของโลก ร่างสูงสง่าของซีอีโอสาวที่ยืนกอดอกนิ่งงัน
ดวงตาสีเฮเซลคู่สวยทรงเสน่ห์ทอดมองบรรยากาศคุ้นเคยตรงหน้าผ่านกระจกกั้นบานใหญ่ภายใต้สีหน้าเรียบนิ่งและเย็นยากลับ ซ่อนความห่วงหาอาทร โหยหาผู้เป็นเจ้าของกลิ่นหอมหวานราวกับ Cotton Candy ที่ตนโปรดปราน และยิ่งหลงใหลมันมากเข้าไปใหญ่เมื่อได้สัมผัสกลิ่นหอมจากผิวสวยของเด็กสาวคนนั้น
Scarlett
.
.
"ทีมสไตล์ลิสมาพร้อมแล้วค่ะบอส"
เสียงรายงานจากเลขาคนสนิทดังขึ้นจากด้านหลังเรียกให้ซีอีโอสาวหลุดออกจากภวังค์ บรีถอนหายใจยาวราวกับต้องการขับไล่ความต้องการที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อยที่เอ่อล้นขึ้นในความรู้สึกครั้งแล้วครั้งเล่า
ตั้งแต่แยกจากกันที่สนามบิน นี่ก็เป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว ทั้งหน้าที่การงาน ธุระต่างๆที่รออยู่ต้องจัดการสะสางตามหน้าที่ ซีอีโอผู้ที่ทำงานหนักที่สุดคนหนึ่ง
แต่ทั้งหมดนั่นกลับไม่ได้ช่วยให้ความคิดถึงและความต้องการนั้นลดน้อยลงเลยแม้แต่นิดเดียวตรงกันข้ามมันกลับพาให้ร่างกายปวดหนึบและรวดร้าวด้วยความทรมาน บรีถอนหายใจหลับตาลงและพยายามขับไล่ความรู้สึกเหล่านั้นออกไป
.
"อือฮึ"
เสียงรับคำสั้นๆของบุคคลที่ยืนอยู่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดของบรรยากาศภายในห้อง ร่างสูงของซีอีโอสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างมาพักใหญ่ค่อยหมุนตัวกลับมาหาเลขาที่ยืนรอรับคำสั่งอยู่ไม่ไกล
.
"มหาวิทยาลัยเทอมสุดท้ายเขายังฝึกงานกันอยู่หรือเปล่า? ฉันหมายถึงที่ Marvel" บรีเอ่ยขึ้นถามเลขาเสียงเข้มดวงตานิ่งงันไร้ความรู้สึกราวกับกดความต้องการและความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ให้จมลึกสุดใจและไม่ให้ใครรับรู้ได้แม้กระทั่งคนใกล้ตัวที่สุดก็ตาม
.
"ไม่เหมือนกันทุกคณะวิชาค่ะ แต่ถ้าเป็นคณะบริหารธุรกิจสาขา International Business มีบังคับสำหรับให้ศึกษาดูงานในระบบบริษัทจริงก่อนจบการศึกษาเป็นระยะเวลา 2 เดือน แต่ไม่ได้บังคับว่าต้องเข้าศึกษาที่ไหนส่วนใหญ่นักศึกษาคณะสาขาวิชานี้จะมีธุรกิจครอบครัวของตัวเองรองรับอยู่แล้วค่ะ" เลขาสาวกล่าวรายงานในข้อมูลที่ตนมีเตรียมพร้อมราวกับรู้ใจในสิ่งที่ผู้เป็นเจ้านายต้องการโดยไม่ต้องถามซ้ำให้เหนื่อย
.
"เอาตัวเด็กคนนั้นมาที่บริษัทเราให้ได้ ถ้าไม่ได้ก็ซื้อกิจการที่เด็กคนนั้นไปทำมาเป็นของเรา" บรีสั่งขึ้นเสียงเรียบและจริงจัง
.
"ค่ะบอส"
เทสซ่าก้มหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงรับคำสั่งให้กับผู้เป็นนายที่เดินออกจากห้องไปเพื่อเครียมตัวสำหรับงานที่กำลังจะมีขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
.
ถึงแม้จะแปลกใจไม่น้อยกับความสนใจและคำสั่งของผู้เป็นนายที่ดูให้ความสนใจกับสาวผู้เป็นมากเป็นพิเศษถึงแม้นคุณลาร์สันจะไม่ได้แสดงกิริยาท่าทางหรือแววตาที่ดูสนอกสนใจเด็กสาวให้เห็นเลยแม้แต่น้อยแต่นั่นก็มากพอแล้วสำหรับซีอีโอสาวผู้เย็นชาและไร้มนุษย์สัมพันธ์ที่ตนรู้จัก
.
.
.
.
เสียงเครื่องสายบรรเลงเคล้าบรรยากาศภายในงานเลี้ยงยามค่ำคืนสุดหรูหราใจกลางเมือง ภายในงานผู้คนสวมใส่สูท ชุดราตรีจากแบรนด์หรูเสื้อผ้าราคาแพงลิบที่ถูกออกแบบมาโดยเฉพาะพร้อมกับเครื่องประดับที่บ่งบอกถึงฐานะความมั่งคั่งที่มิใช่สวมใส่เพียงเพื่อเสริมบุคลิกภาพให้ดูโดดเด่นน่าเชื่อแต่เพียงเท่านั้น
.
.
เสียงภายในห้องจัดเลี้ยงเงียบลงสงัดพร้อมกับบรรดาแขกในงานหันเพ่งความสนใจไปทางประตูบานใหญ่ที่ถูกเปิดออกกว้าง
ซีอีโอสาวผู้คุมอำนาจสูงสุดหนึ่งเดียวของธุรกิจสายการบินอันดับหนึ่งของโลกอย่าง เพกาซัสแอร์ไลน์ ปรากฏตัวขึ้นพร้อมบอดี้การ์ในชุดสูทสีดำสนิทอีกสามคนด้านหลังค่อยก้าวเข้าสู่งาน
หญิงสาวผู้สูงศักดิ์สวมใส่ชุดราตรีแบบยาวละพื้นเท่าความสูงจากแบรนด์หรูสีชมพูอ่อนเปิดหลังมีเพียงสายคล้องเส้นเล็กบางพาดไขว้ด้านหลังเพื่อยึดชุดเข้าด้วยกันเผยเสน่ห์กล้ามเนื้อแข็งแรงเป็นสัดส่วนของคนที่รักการออกกำลังกายและดูแลตนเองเป็นอย่างดีงดงามน่าชื่นชม ที่ถูกออกแบบมาเป็นพิเศษให้เข้ากับลักษณะของผู้สวมใส่ร่างสูงสง่างาม
ผมสั้นปะบ่าสีบรอนด์ถูกดัดเกลียวน้อยๆเข้าทรง ถึงแม้ซีอีโอสาวมาดเข้มมักจะดูดีเสมอในชุดสูทที่สวมใส่เป็นประจำในเวลางาน แต่การสวมใส่ชุดราตรีเช่นนี้นั้นก็ดูดีและมีเสน่ห์ไม่แพ้ชุดสูทราคาแพงเลยทีเดียว
ทุกสายตาต่างจับจ้องผู้เข้ามาใหม่อย่างตกตะลึงใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มบางเบา บรี ลาร์สันเชิดใบหน้ามองตรงตีสีหน้าเรียบนิ่งผู้บริหารระดับสูงของงานต่างมุ่งหมายที่จะได้สนทนากับผู้บริหารคนเก่งเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจและสายงานที่กว้างไกลขึ้นจากความเก่งและอำนาจของซีอีโอสาวผู้นี้
.
.
ระดับของแชมเปญในแก้วทรงสูงที่ค่อยลดลงบ่งบอกถึงการถูกจิบช้าๆตามบรรยากาศและการสนทนาเรื่องธุรกิจอย่างออกรส กลิ่นหอมหวานคุ้นเคยลอยเตะปลายจมูกโด่งบรีชะงักนิ่งราวกับโดนสะกดอีกครั้งก่อนจะรีบกวาดสายตาหาบุคคลที่ตนเฝ้าโหยหามาตลอดระยะเวลาที่ห่างกันไม่กี่ชั่วโมง..
.
สาวน้อยใบหน้าหวานหยดในชุดเดรสเกาะอกกระโปรงชีฟองยาวเลยเข่า ผมสวยรวบขึ้นประดับที่คาดผมสีเงินหรูหราเผยให้เห็นเนินอกอิ่มและผิวขาวเนียนละเอียดชวนให้ผู้ที่ร่วมงานจ้องมองดั่งต้องมนตร์สะกด ติดตาตรึงใจในความสวยสง่าราวกับเจ้าหญิง ที่ควงแขนมาพร้อมกับนักธุรกิจรุ่นใหญ่ผู้เป็นบิดา
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของซีอีโอสาวขึ้นจางๆอย่างพอใจถึงแม้นจะรู้สึกไม่ชอบใจกับชุดของเด็กสาวเท่าไหร่นัก
.
ถ้าใส่แบบนี้เดี๋ยวจะไม่ให้ใส่อะไรเลย สการ์เล็ท
.
.
.
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณลาร์สัน"
เสียงหวานใสเอ่ยทักจากด้านหลังเรียกให้บรีหันกลับมาหาเด็กสาวฉีกยิ้มหวานนัยน์ตาสีเทาอ่อนคู่สวยเป็นประกายวาววับน่าหลงไหลกลิ่นหอมหวานอ่อนๆลอยเตะปลายจมูกทักทายราวกับต้องการให้ตนคลั่งตายเสียตรงนี้
ซีอีโอสาวลดระดับสายตาลงมองมือเล็กที่ถูกยืนมาตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าสบสายตากับสาวน้อยตรงหน้าอีกครั้งแล้วยกมือขึ้นจับมือเล็กออกแรงดึงเบาๆให้คนตรงหน้าขยับเข้ามาใกล้ขึ้น
ส่วนสูงที่ต่างกันสิบเซนต์แม้เด็กสาวจะเสริมส้นแล้วนั่นก็ยังตัวเล็กกว่าอีกฝ่ายอยู่ดีบรีก้มหน้าลงเล็กน้อยจนเกือบจะใกล้กับใบหน้าของคนตัวเล็กกว่า
"จะให้ทำความรู้จักแบบนี้ หรือ...ทำแบบก่อนหน้านี้ดีนะ สการ์เล็ท" เสียงกระซิบแผ่วเบาอย่างมีความหมายแฝงที่พอได้ยินกันสองคนชวนให้จังหวะหัวใจของสการ์เล็ทเต้นไม่เป็นจังหวะใบหน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์เห่อร้อนและแดงซ่านจนเห็นได้ชัด
กลิ่นหอมหวานค่อยส่งกลิ่นทวีความรุนแรงขึ้นยิ่งปลุกเร้าสัญาชาตญาณ สานสัมพันธ์สำหรับคู่โชคชะตาให้ครุกกรุ่นขึ้นอย่างที่ทั้งสองไม่รู้ตัวว่าทั้งหมดนี้กำลังจะถูกระเบิดออกในไม่ช้า
.
แต่น่าเสียดายที่ทั้งคู่ถูกเรียกให้แยกออกจากกันเพียงเพราะกลุ่มสนทนาธุรกิจสำคัญที่บรี ลาร์สันเลี่ยงอย่างเสียไม่ได้
.
การกระทำและท่าทางทั้งหมดของทั้งสองคนอยู่ในสายตาของผู้ที่ยืนสนทนากับเหล่าบรรดานักธุรกิจรุ่นใหญ่อยู่ไม่ไกล ท่าทางผ่อนคลาย รอยยิ้มอบอุ่นที่ไม่เคยได้เห็นของซีอีโอสาวมาดเข้มและเย็นชา ที่แม้กระทั่งบนหน้าปกนิตยสารชื่อดังของโลกก็ยังสามารถที่จะได้ภาพรอยยิ้มเช่นนี้ลงหนังสือของตนเอง
.
.
.
"ลูกสาวของเรนเนอร์ คุณคงเป็นสการ์เล็ท" ชายหนุ่มใบหน้าคมผู้บริหารระดับสูงของสายการบินวินเทอร์แอร์ไลน์เอ่ยขึ้นอย่างใจดี
"ค่ะ" เด็กสาวยิ้มรับอย่างมีมารยาท
"ถ้าอย่างนั้นคุณคงทราบเรื่องที่จะเข้ามาช่วยงานกับวินเทอร์แอร์ไลน์ของผมจากพ่อของคุณแล้วสินะ"
"พอดีดิฉันยังไม่ได้ตัดสินใจน่ะค่ะเรื่องนี้"
"แต่ผมคุยกับพ่อของคุณไว้แล้วคุณโจแฮนสัน"
"ถ้าคุณคุยกับพ่อของดิฉันแล้ว..งั้นก็ให้ป๊าเป็นคนไปทำนะคะ ดิฉันไม่ได้เป็นคนคุย" สการ์เล็ทตอบเสียงหวานพร้อมกับยิ้มและทำท่าจะเดินออกจากวงสนทนาแต่กลับถูกมือใหญ่คว้าแขนเล็กไว้จนเสียหลักเซถลาเข้าชนกับแผงอกแกร่งของคนตัวสูงอย่างจัง เด็กสาวหันจ้องบุคคลที่คว้าแขนตนไว้เขม็งเสียจนอีกฝ่ายต้องยอมปล่อยอย่างเสียไม่ได้
.
.
.
เพล้ง!!!
แรงบีบหนักอย่างลืมตัวดับภาพเหตุการณ์ตรงหน้าของซีอีโอสาวทำให้แก้วแชมเปญแตกละเอียดคามือสวยท่ามกลางความตกใจของผู้ร่วมสนทนาในกลุ่ม
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะท่าน"
"ไม่เป็นไร...ฉันแค่เผลอบีบมันแรงไปหน่อย"
"มีแผลนิครับท่านประธาน"
"อ่า..ไม่เป็นไรค่ะนิดหน่อย งั้นฉันขอตัวนะคะ" บรีเอ่ยขึ้นกับวงสนทนาแล้วขอตัวแยกออกมาด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะก้าวเข้าหาร่างเล็กของเด็กสาวที่แยกตัวออกจากวงสนทนาเช่นเดียวกันแล้วคว้าข้อมือเล็กลากให้เดินออกจากงานด้วยความรวดเร็ว
.
.
"หนูเจ็บ.."
เสียงของคนที่ถูกลากให้เดินตามมาเอ่ยขึ้นทำให้คนตัวสูงชะงักแล้วหันกลับมาหาเด็กสาวที่เดินมาด้วยกันด้วยสีหน้าดุดัน และโกรธจัดอย่างเห็นได้ชัด ระยะห่างความใกล้ชิดของทั้งสองไม่ถึงคืบเสียจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นของกันและกัน รวมถึงกลิ่นหอมหวานของฟีโรโมนที่ทวีหนักหน่วงขึ้นไปตามความรู้สึกความโดยหาซึ่งกันและกัน
"ฮรึก...." เสียงสะอึกขาดห้วงเม็ดเหงื่อเล็กเริ่มฝุดพราวไปทั่วหน้าผากสวยจนชื้นแฉะ ลมหายใจหอบถี่กับท่าทางที่ดูทรมานของบุคคลตรงหน้าชวนหน้าคิ้วเข้มของซีอีโอสาวขมวดเข้าหากัน
"สการ์เล็ท?"
"ชะ..ฮรึก ช่วยหนู..หน่อย" เด็กสาวเอ่ยเสียงกระเส่าและขาดห้วงด้วยความต้องการจากอาการฮีทที่เกิดและรุนแรงขึ้นทุกวินาที ฝ่ามือเล็กดึงรั้งและปัดป่ายไปทั่วร่างคนตัวสูงอย่างควบคุมตนเองไม่ได้ บรีหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูขึ้นกดโทรออกไปถึงปลายสายที่กดรับด้วยความรวดเร็ว
.
"เทสซ่า เตรียมรถส่วนตัวให้ฉัน ตอนนี้"
ความต้องการถูกเอ่ยไปยังปลายสายทันทีที่เลขาสาวกดรับและวางสายลงในทันทีเมื่อได้รับการตอบรับก่อนจะกอดรวบตัวเด็กสาวตรงหน้าไว้ในอ้อมแขนแล้วกดจูบหนักๆบนหน้าผากมน กลิ่นหอมหวานจากฟีโรโมนของบุคคลในอ้อมกอดทวีความรุนแรงขึ้นจนตนก็เกือบควบคุมตนเองไม่ได้
"หนะ..หนูไม่ไหวแล้ว ฮรึก...ช่วยหนู"
"ชู่ววว...ช่วยแน่แต่ไม่ใช่ตรงนี้ เธอต้องเป็นของฉันเท่านั้น สการ์เล็ท ทนหน่อยนะเบบี๋นิดเดียวเท่านั้น" คนตัวสูงเอ่ยเสียงแผ่วอ่อนโยนก่อนจะกดจูบหนักๆบนริมฝีปากอิ่มแล้วอุ้มช้อนร่างเล็กขึ้นในอ้อมแขนเดินออกไปยังที่จอดรถด้านนอกอย่างไม่รอช้า
.
.
.
"แจ้งมิสเตอร์เรนเนอร์ว่าคืนนี้ สการ์เล็ทไปกับฉันไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะดูแลอย่างดี"
"ค่ะบอส"
เลขาสาวรับคำพร้อมทั้งก้มศีระเป็นเชิงรับทราบเล็กๆ ผู้เป็นนายจึงเดินอ้อมไปยังอีกฟากหนึ่งของรถสปอร์ตคูเป้คันหรู Audi e-Tron GT สีดำสนิทรุ่นลิมิเตต แล้วเปิดประตูก้าวขึ้นรถสตาร์ทเครื่องยนต์จนเสียงดังกระหึ่มไปทั่วบริเวณแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
.
.
.
.
T B C
Lorene talk
เฮือกกกกกกกกกกขอบอกว่าตอนหน้านั้น.....เกียมผ้าซับเลือดไว้ด้วย เอิ๊กกกกกก เรื่องราวจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามในตอนต่อไป คอมเมนท์ ไลก์ เป็นกำลังใจให้กันได้นะคะเราเหมือนได้ฮีลได้กำลังใจเวลาเห็นคนอ่านมีความสุขกับงานของเรา หรือไปเม้าท์มอยกับเราได้ในแท็กน้าาาา
ด้วยรักและบูชาเรือ #CarolNat #ScarlettBrie
#MoonlightSkyTH
