The Unfaithful Wife

TUW 16

Chapter 16// Right thing.

Two days na simula nung umalis si Drex dito. Simula nang sinabi kong maghiwalay na kami. Oo, minhal ko siya pero ayaw ko ng balikan ang panahong mahal ko siya. Masakit kasi.

Nakaupo ngayon ako sa buhangin. Pinapanood ang paglubog ng araw. Sa pagpunta ko dito nagiging malinaw na lahat para sa akin. And I can't help it but to cry. Yes, I am crying.

"Why does everytime I'll see you, you are crying? What's the problem again Yanne?" He asked. 

Alam kong si Zero iyon kaya hindi na ako lumingon pa. Naramdaman kong lumapit siya sa akin then hug me.

"Hindi ko man alam why you are crying pero I know that you are hurting. I've known you as a strong woman so seeing you like this really breaks my heart." Aniya.

Buti nalang andito si Zero. Isa rin kasi siya sa mga taong meron ako. Ang taong nakakaintindi sa lahat ng problema ko. And I thank God for letting me to have Zero as my friend.

"Wag kang mag inarte dyan Zero. Moment ko muna ito." I looked at him. "Why are you here pala? Akala ko ba may inaasikaso ka sa kompanya niyo.?" I asked. Humiwalay ako sa yakap niya.

Kumunot naman ang noo niya. "I thought you miss me so I came here then you also said that if I have time I'll visit you, pero wrong timing ata?" Nagtatampong wika niya.

"Yes, I miss you. And I'm glad your here in my side right now. At hindi ka wrong timing." Sumandal naman ako sa dibdib niya. Wala na muna akong pakealam kong anong naiwan niyang trabaho. Kailangan ko siya ngayon kaya 'yon muna ang iintindihin ko.

"Of course. I'm always here because I love you Yanne." then he kissed my forehead.

"I know. And I love you too." I replied. Yes, I love him. I love him as a brother and as a friend. Kapatid. Kaibigan. Alam kong ganon din siya sa akin kaya never kong nilagyan ng malisya ang pag I-I love you han namin sa isa't isa.