Falling In Love With Mr. Captain

Chapter 1

Samantha's POV

First day of school ngayon at kinakabahan ako. I'm just a transferee and I'm really afraid because I don't have a friend who will accompany me. So I asked my sister to come with me. By the way, she was 26 and she's working in our small company now as a designer.

I'm glad because ate Amara was not busy now. Kaya naman naisipan ko siyang isama sa bago kong campus. Mom and dad decided to live here in the Philippines because they want to expand our small fashion designing company in Korea. So my Grandma and Grandpa left in Korea to take care of our company.

"Ate Amara, please come with me. I'm afraid." I said

"Okay! Okay, I will accompany you. Kung hindi lang kita mahal baka kinurot ko na singit mo dyan" ate said while laughing.

"Thank you ate! You're such a great sister." I said and hug her.

"Okay let's go, baby. Kung hindi lang talaga kita kapatid, naku!" she said while smiling "Thanks ate!" I said and come with her. I'm so glad that I have her. Napakaswerte ko talaga kay ate.

By the way, I'm Samantha Snow Dy, 18 Years old Engineering student. People say I'm pretty and I'm really overwhelmed. I'm half Korean and half Filipino. My father is Korean while my mother is Filipino. And I have a very loving and caring sister Amara Wynter Dy.

Nang makarating kami sa bago kong campus, namangha ako sa sobrang ganda nito. It's such a wonderful school that I've ever seen. Kaya naman 'di mawala ang pagkamangha sa mga mata ko. Buti na lang at kasama ko si ate. I may look a fool but that doesn't matter.

"Hello, Sam! Earth to Sam. Ano ka ba naman little sis. Tatanga ka na lang ba dyan? Helllloooooooooooooo! Malalate ka na po kaya tara na okay." Sabi ni ate sabay nauna na siyang naglakad. "Yeah! Ate wait for me." I said to her

Noong una hindi pa namin alam kung saan nga ba banda ang Engineering Department kaya naman nagtanong-tanong na lang kami buti na lang mababait ang mga estudyante rito. Until we reach the engineering building. "Okay, bye sis. I have an emergency. Good luck! And I think mababait naman ang mga tao rito kaya wala ka ng dapat ikatakot pa."ate said and hug me. "Thank you so much ate! Take care. Love you." I said and hug her.

Naglalakad na ako sa hallway papunta sa room ko ng may nagmamadaling lalaki ang nakabunggo sa akin. Kaya naman nahulog lahat ng mga gamit ko at napaupo ako sa sahig. Dali-dali namang lumapit sa akin ung lalaki at tinulungan akong makatayo.

"Okay ka lang ba miss? Pasensya na ah, nagmamadali kasi ako eh malelate na kasi ako. Strict pa man din ang prof namin ngaun kahit first-day pa lang marami ng pinapaggawa. Sorry talaga miss." Sabi noong lalaki ang cute nya. "Ah okay lang. ahm pwede bang magtanong saan nga pala rito ung room 254? 'di ko kasi alam kasi baguhan pa lang ako rito eh." I said politely "Ah doon din ako pupunta eh. Cge sabay ka na sa akin. Ikaw siguro ung transferee na galing Korea. Ako nga pala si Xyron Louie Cheng." He said and offer his hand "Ah thank you. By the way, I'm Samantha Snow Dy. Nice to meet you." I said and take his hand.

At dali-dali kaming tumakbo papunta sa room namin.

Nang makarating kami sa tapat ng room namin ay kinakabahan ako. Ipinapanalangin ko na sana mababait mga kaklase ko. "Good morning ma'am I'm sorry we're late."sabi ni Xyron

"Bakit may kasama ka ba Mr. Cheng?" our prof. asked him "Ah yes ma'am." Un na lang ang nasabi ni xyron dahil pinapasok na kami ng prof.

"Ah by the way before I forgot we have a transferee from Korea. Ms. Dy please come forward and introduce yourself." The prof simple said

Kaya naman kahit nakaupo na ako sa likuran ay tumayo na lang ako at nagpunta sa harapan.

"Hi everyone, I'm Samantha Snow Dy. I hope that we become friends." I said politely

Nagpalakpakan naman sila at ngumiti ang iba sa kanila ay bumubulong. Ngunit naririrnig ko naman.

"Ang ganda niya pare, liligawan ko siya" bulong ng isa "Siya na ata ang hinihintay ng puso ko.ang siyang bubuo ng buhay ko."

Sabi naman ng isa na may ngiti sa mga labi ngunit nagulat na lang ako ng biglang batukan ni Xyron ung lalaking nagsalita. "Kung anu-anong sinasabi mo Smith." Sabi ni Xyron sabay tawa .Kaya naman nagtawanan na lang sila isa pala un sa mga kabarkada niya.

"'Di ka naman mabiro pare joke lang syempre nakita ko na ang bubuo sa buhay ko. Nandyan na kaya si sweety pie Cherry ko. 'di ba sweety sabay kindat sa isang babae na maganda, siguro un si Cherry. Kaya naman nakitawa na lang ako sa kanila. I feel comfortable. Feeling ko tuloy welcome talaga ako sa room nila. Ang saya saya ko dahil mababait ang mga kaklase ko. Natapos ang araw na un na hindi man lang ako nakaramdam ng lungkot dahil majamming naman pala ang mga kaklase ko pati na ang mga prof namin. Kaya kahit papaano ay hindi ako naboring.