𝐓𝐇𝐄 𝐓𝐑𝐔𝐓𝐇 𝐔𝐍𝐓𝐎𝐋𝐃 ∥ namjoon ✔

𝐍𝐨.𝟏𝟎

13/2/2016

Αγαπητέ Namjoon,

Χρονιά μας πολλά.

Cringe. Λυπάμαι, δεν έβρισκα αλλά τρόπο να ξεκινήσω από το γράμμα.

Αυτό είναι το δέκατο νομίζω... Απίστευτο.

Όταν ξεκίνησα θεώρησα πως θα εμένα στο ένα. Όπως επίσης πίστευα πως θα είχα το θάρρος να σου δω από την πρώτη στιγμή. Όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε πάντα σωστά;

Τέλος πάντων, ας μην αναλύσουμε, ξανά, το ποσό μεγάλη κότα είμαι.

Σήμερα, βασικά σε λίγες ώρες, είναι 14 Φλεβάρη, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η ημέρα των ερωτευμένων.

Αποφάσισα να σου εξομολογηθώ, εννοώ δεν θα είναι τόσο δύσκολο. Προετοιμάζομαι όλη την εβδομάδα. Τα κουκλάκια μου με έχουν ακούσει πάνω από 100 φορές να λέω τον ρολό μου. Τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά σωστά;

Σκέφτηκα να σου δώσω μαζί με τις σοκολάτες, και την κάρτα, και τα γράμματα, σκέφτηκα πως θα κάλυπταν κάποια κενά, αλλά είναι ακόμα υπό σκέψη. Δεν ξέρω αν θέλω να το κάνω.

Άμα τα διαβάσεις πιο πιθανό είναι να φύγεις τρέχοντας πάρα να μείνεις.

Στο γράμμα, No.6, είχα αναφέρει πως είχα πέτυχει τον πατερά μου να μιλάει με μια κυριά στο νοσοκομείο, ενώ η μητέρα μου είχε χτυπήσει.

Ξανά είδα αυτή την γυναικά, καθώς έφευγα από το σπίτι για το σχολείο. Θεωρείς πως πρέπει να ανησυχώ;

Ανησυχώ πολύ για την οικογένεια μου. Όμως ξέρεις πως δεν μπορώ να το δείξω.

Ίσως πρόκειται για την τεράστια μου φαντασία, όπως λέει και η μητέρα μου, όταν της είπα πως ίσως έχεις αισθήματα για εμένα.

(Εκείνη ξέρει πως είμαι διαφορετικός και δεν έχει θέμα, με το πατερά μου δεν το έχουμε συζητήσει, δεν τον βλέπω και πολύ συχνά κιόλας, αφου είναι όλη την ώρα στην δουλειά.)

Πιο συγκεκριμένα η μητέρα μου, μου ειπε: 'Σύνελθε, πρέπει να είσαι ρεαλιστής.'

Ήθελα να της πω 'Μα είμαι.' Λέω αυτό που παρατηρώ και παρατηρώ πως τελευταία κοιτάς πολύ έντονα προς το μέρος μου, στο διάλλειμα, και στην τάξη μου χαμογελάς, οπότε δεν νομίζω ότι πρόκειται για κτήμα της φαντασίας μου.