𝙽𝚘.7

87 26 62
                                    

23/5/2019

Προς Jeongguk,

Μέσα στο σκοτάδι οι άνθρωποι φαίνονται πιο ευτυχισμένοι από ότι την ημέρα, όλοι ξέρουν την θέση τους μα μόνο εγώ περπατώ αφηρημένα.

Καθώς έκανα σήμερα μια βόλτα γύρω από την περιοχή, έκανα μια βόλτα από το κήπο μας.

Φαινόταν τόσο μοναχικός. Τόσο σκοτεινός.

Καμία σχέση όπως τον θυμόμουν.

Τα λουλούδια είχαν ξεραθεί.

Επηρεασμένος ίσως από τα γράμματα σου, καθώς περνούσα από εκεί, ένιωθα σαν να σε είδα αλλά δεν ήσουν εσύ. Αστείο το ξέρω.

Ειρωνικό κιόλας αν σκεφτείς πως χώρισα με την Hyebin γιατί λέει πως αφιερώνω πολύ χρόνο μονός, γράφοντας γράμματα.

Απλά είμαι αρκετά φλύαρος όπως έχεις καταλάβει και έτσι γραφώ τουλάχιστον 2-3 φορές το ίδιο γράμμα προσπαθώντας να το μικρύνω σε έκταση, όπως και να το κάνω πιο κατανοητό.

Αρκετά με τον τεράστιο αυτό πρόλογο.

Γράμμα Νο. 19 (ξέρω πάω με μια ανώμαλη σειρά, αλλά ας το υπομείνουμε.)

Είχαμε συγκρουστεί χιλιάδες φορές στον κήπο, στο σχολείο.

Αλλά τότε ήταν η πρώτη φορά που μιλήσαμε κάτι εκτός των μαθήματων.

Θυμάμαι καθόσουν μονός σου και έκλαιγες. Δεν είχα ιδέα εκείνη την στιγμή τι μπορεί να είχε συμβεί παρόλα αυτά ήθελα να βοηθήσω.

Τώρα αφού έχω διαβάσει τα γράμματα ξέρω τους λογούς που σε έκαναν να κλαις, και θέλω να σου πως, πως δεν φταις εσύ όσο αφορά τους γονείς σου, τον Jimin.

Ήσουν μόλις 17. Εγώ δεν είμαι ακόμα σίγουρος αν είμαι σκύλος ή γουρούνι ή οτιδήποτε άλλο.

Όταν ήμουν 13 ονειρεύτηκα να γίνω σούπερ ήρωας. Γελάω.

Η μονή υπερδύναμη που θα είχα θα ήταν να σπάω πράγματα. Τώρα νιώθω λες και όντως έγινα ένας.

Ήθελα να πω κάνε ότι μπορείς, για να κάνεις καλύτερο το κόσμο. Αν ο κόσμος δεν θέλει την βοήθεια σου, τότε δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Όσο μεγάλο καλό και αν κάνεις δεν θα του είναι αρκετό. (α/ν:ποιητης είσαι μαναμ)

'Όταν είσαι σε εάν κήπο ποια λουλούδια θα κόψεις; Τα πιο όμορφα.' μου είχε πει ο πατέρας μου, καθώς ήμουν λυπημένος, όταν έμαθα πως ήταν άρρωστος και καθόμασταν στο κήπο, παρατηρώντας το ηλιοβασίλεμα. Ώσπου καθώς έλεγε αυτή την πρόταση έκοψε ένα ανθισμένο λουλούδι (μου διαφεύγει η ονομασία του) και μου το έδωσε.

'Είναι άδικο.' του είχα πει.

Που ήθελα να φτάσω; (*υπογραμμισμενα=διεργραμμενα)

Να αυτά παθαίνεις όταν είσαι φλύαρος... (α/ν σοβαρά δεν θυμάμαι που ήθελα να φτάσω)

Μετα από εκείνη την ημέρα σε παρατηρούσα καμία φορά στο σχολείο, στο κήπο. Περιέργως αν και δεν μιλάγαμε, ανησύχησα. Σε έβλεπα να χάνεις το χρώμα σου με το πέρασμα των ημέρων

Που είναι η ψυχή σου;

Που είναι το όνειρό σου;

Σε είδα να σταματάς να προσπαθείς στα αγγλικά, καθόσουν μονός στα διαλλείματα. Ήθελα να σε πλησιάσω αλλά φοβόμουν, κάποιος σαν εμένα δεν είναι καλός για ένα κάλεσμα.

Οι ατέλειές μου, ίσως είναι το μόνο πράγμα που έχω πραγματικά.

Και ξαφνικά κατά τον Μάρτιο ξεκίνησες να προσπαθείς, ζήτησες βοήθεια στα μαθήματα. Μαθηματικά πιο συγκεκριμένα. Το θυμάμαι γιατί ο κύριος Im μου είχε ζητήσει να σου κάνω ιδιαίτερα αλλά τότε μόλις έκανα να βγω από την αίθουσα με σταμάτησε ο Yoongi, και μου ζήτησε να ανταλλάξουμε μαθητές.

Ήθελε συγκεκριμένα εσένα. Δεν ξέρω γιατί αλλά σημασία έχει ότι σε βοήθησε. Αν και ομολογώ πως χάρηκα στην αρχή που σε είχα ως μαθητή - ακόμα και αν εσύ δεν το ήξερες- γιατί έτσι δεν θα χρειαζόμουν αφορμή για να σε βοηθήσω.

Α! Επίσης μιας που το θυμήθηκα, χωρίς να θέλω να σε πληγώσω αλλά δεν κάνεις για πράκτορα του FBI, ειδικά άμα έχεις αλλεργία στα λουλούδια. (αναφέρομαι στο Νο.22)

Μην με παρεξηγείς δεν είχα σκοπό να σε παρακολουθησω. Απλά τρόμαξα εξαιτίας του φταρνισματος σου και απλά ντρεπόμουν...

Όμως... ευχαριστώ για το μπλε τριαντάφυλλο ήταν πολύ γλυκό εκ μέρους σου.

Με εκτίμηση,

Kim Namjoon

𝐓𝐇𝐄 𝐓𝐑𝐔𝐓𝐇 𝐔𝐍𝐓𝐎𝐋𝐃 ∥ namjoon ✔Donde viven las historias. Descúbrelo ahora