𝐓𝐇𝐄 𝐓𝐑𝐔𝐓𝐇 𝐔𝐍𝐓𝐎𝐋𝐃 ∥ namjoon ✔

𝐍𝐨.𝟏𝟖

3/9/2016

Namjoon,

Την ημέρα που σου έδωσα τα κλειδιά, ήταν η αρχή ενός δευτέρου φαύλου κύκλου.

Ενθουσιάστηκα τόσο που σου μίλησα, που πέρασα όλο μου το καλοκαίρι κάνοντας βόλτες στον κήπο μας. Ξέρω τόσο αξιολύπητο.

Αλλά επιτέλους ένιωθα σαν να είχα βρει το θάρρος που δεν είχα βρει τόσους μήνες πριν.

Σκέφτηκα πως ίσως κατάφερνα να σε διεκδικήσω χωρίς τα γράμματα.

Σκέφτηκα πως όταν με το καλό τα φταίξουμε, αυτά τα γράμματα θα είναι κάτι με το οποίο θα γελάμε, με το ποσό αθώος και ανόητος ήμουν.

Σκέφτομαι εμάς, σε έναν καναπέ, αγκαλιά, να τα διαβάζουμε διπλά από το τζάκι, σαν παραμύθι. Και με ζεστή σοκολάτα φυσικά, αν πρόκειται για χειμώνας.

Όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενα.

Από ότι φαίνεται αφιέρωσα υπερβολικά πολύ χρόνο σε εσένα, που αποδείχτηκε πως πήγες στην Ιταλία διακοπές για το καλοκαίρι. Σε σημείο που δεν έδωσα την σημασία που έπρεπε στους φίλου μου.

Δεν κατάλαβα πως με χρειάζονταν. Από ότι φαίνεται το έχει η μοίρα μου, να πληγώνομαι.

Εχθές το βραδύ ενώ σε περίμενα στον κήπο μας, με πηρέ ο Jin, και μου ανακοίνωσε πως ο Jimin λιποθύμησε.

Σωριάστηκε στο πάτωμα, καθώς έπαιζαν ηλεκτρονικά.

Πήγε για άλλη μια φορά τρομοκρατημένος στο νοσοκομείο, κλαίγοντας σε όλη την διαδρομή, και είδα τον κολλητό μου να είναι αναίσθητος σε ένα κρεβάτι, γεμάτος ορούς.

Ένιωσα κάτι να σπάει.

Εύχομαι να το είχα καταλάβει. Εύχομαι να είχα καταλάβει πως λιμοκτονούσε τον εαυτό του για να αδυνατήσει. Έπρεπε να το καταλάβω ως κολλητός του.

Αλλά εγω ήμουν πολύ απασχολημένος με το να ζω στην φαντασία μου.