𝐓𝐇𝐄 𝐓𝐑𝐔𝐓𝐇 𝐔𝐍𝐓𝐎𝐋𝐃 ∥ namjoon ✔

𝐍𝐨.𝟏𝟓

2/6/2016

Nam-June,

Ναι ξέρω, παλιό το αστείο, όμως τώρα είναι κυριολεκτικά Ιούνιος, οπότε είπα να το ξαναχρησιμοποιήσω.

Κάτι σαν update:

Οι γονείς μου χώρισαν οριστικά, και τώρα γίνονται τα δικαστήρια για την επιμέλεια μου.

Για να είμαι ειλικρινής δεν με ενδιαφέρει ποιος θα κερδίσει. Σε ένα χρόνο θα ενηλικιωθώ και θα φύγω από εδώ.

Θα ξεκινήσω τις σπουδές μου κάπου μακριά, και θα τους βλέπω κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα. (Δεν ξέρω τι είναι αυτό το Πάσχα, αλλά το εχω ακούσει όλο μαζί σαν φράση οπότε είπα να το αναφέρω.)

Θεωρείς ότι είναι σκληρό αυτό; Και εγω το πιστεύω αυτό, αλλά δεν ξέρω.

Ξέρω, δεν σε νοιάζει.

Βασικά δεν ξέρω γιατί συνεχίζω να γραφώ, λογικά είναι η δύναμη της συνήθειας. Άλλοι έχουν ημερολόγια, εγω εχω αυτά τα γράμματα. Τα οποία δεν ξέρω ακόμα τι να κάνω.

Έκατσα από περιέργεια και τα διάβασα και αναπόλησα τον καιρό όταν τα πρωτόγραφά.

Όλα ήταν γεμάτα χρώμα, γεμάτα ζωντάνια, τώρα αν και άνοιξη όλα είναι ασπρόμαυρα.

Η μητέρα μου λέει πως ανησυχεί για εμένα, πως έγινα πολύ ήσυχος, ήθελα να της πω πως είμαι καλά.

Αλλά είμαι;

Εχω να πάω στον κήπο μας αρκετό καιρό, περνάω από εκεί σε καθημερινή βάση, αλλά δεν κάθομαι.

Επίσης, έρχονται και οι εξετάσεις, δεν είμαι έτοιμος.

Από ότι φαίνεται αφιέρωσα υπερβολικά πολύ χρόνο, σε αυτά τα γράμμα, στις φαντασιώσεις μου, πως ίσως ήσουν ερωτευμένος μαζί μου, που δεν ξέρω τίποτα απολύτως από ιστορία, φυσική, μαθηματικά.

Μόνο αγγλικά ξέρω. Και αυτό γιατί ήθελα να σε εντυπωσιάσω, αλλά τα εχω ξεχάσει.