First Will be The Last?

Chapter 21: Closure

Chapter 21:

SHEENA'S POV

*Ting  (message tone ng cellphone)

From: 09123456789

"Hi beautiful!"

Hala sino toh...? Stalker? Uso pa ba yun.

"Sino po sila?"

Sent.

*Ting

From: 09123456789

"Secret muna. You'll know soon. ;)"

May pawink pang nalalaman.

"You know what i dont have time for this. Dont text me again"

Sent.

" Oh mukhang busy ka dyan ahh... Ano yan textmate? Ang bilis naman yata." sabi nya.

Oo nga pala, kasama ko pa din sya... Nakakainis kasing traffic to eh

"Excuse me.. anong gusto mong sabihin na-"

"Wala. Just continue what you doing. Sabagay break na pala tayo, so wala na akong say sayo. You can do whatever you want. " sabi nya.

"Break? Baka ibig sabihin mo cool off" gulat na sabi ko. The last thing i remember nakipag cool off ako at hindi yun break.

"Cool off and break... For me pareho lang yun, pareho lang ang kahahantungan nun" sabi nya at tinigil nya yung sasakyan. Nandito na pala kami pero a few blocks pa sa bahay namin.

"What!? Magkaiba yun! Whatever pero kung yan talaga ang gusto mo... I will respect it" sabagay ako naman talaga yung takot sa aming dalawa kaya humantong sa ganito

" You know that I dont like this.... Youre the one na  ayaw ng iwork out itong relationship na ito." kalmado nya pa ring sabi.

"Sorry... Sorry kung takot ako. Sorry kung di kita kayang ipakilala sa parents ko kaya tayo humantong sa ganito. Pero gusto kong malaman mo na minahal kita at mahal pa din kita. Pero baka tama nga... tama na maghiwalay tayo kahit alam natin na mahal pa natin ang isat isa. Kasi hindi naman porket mahal kita at mahal mo ako eh ipagpapatuloy pa natin to. Mas makakabuting ganito na lang tayo, para di na magsuffer ang mga taong nasa paligid natin lalo na ang barkada." Di ko na mapigilan ang lumuha

" For the second time... Alam mo naman na mahal na mahal kita at lagi kong nirerespeto yang mga disisyon mo... But promise me, lagi mong iingatan ang sarili mo. Atsaka wag ka nang umiiwas, sabihin mo lang if kailangan kong di pumunta ng tambayan para lang pumunta ka. Alam kong namiss ka din nila, they never ask us but i know they care for you... for us" he said while wiping my tears with his handky.

"Alam ko naman yun... Kailangan ko lang talaga ng time na makapagisip isip. Ikaw din iingatan mo din yang sarili mo, at pag magmamahal ka muli sana wag na yung katulad ko na duwag. " sabi ko

" Pero alam mo kahit duwag ka? Di ko pinagsisisihan na ikaw ang minahal ko. Kasi alam ko matapang ka... Duwag ka lang pagdating sa family mo, kasi ayaw mo sila madisappoint. Pero im sure they will understand so tara na sa loob ng bahay nyo?"

"Huh? Kasi naman eh " sabay hampas ko sa balikat nya

" Joke lang... Pinapatawa ka lang. Sige na pasok ka na."

" Okay ingat ka. " sabi ko at lumabas na ng kotse.

Siguro nga... this decision is the right thing to do.

Dumiretso na ako akong kwarto ko. Nasa room na rin sila mom and dad for sure, anong oras na din eh. Si kuya naman siguro sa condo na nya sya matutulog. Ganun naman lagi pag may meeting sya.

( Nasa taas, gilid or external link yung picture ng room ni sheena)

Nag shower na din ako... Para makatulog na kasi maaga pa bukas. Kuhanan ng grades, malalaman na yung mga kasama ma sa honor roll.

Tok... Tok..

"Pasok po" sabi ko

"Baby, ginabi ka yata. Ito nga pala milk mo" si mommy pala

" Sorry mom, traffic kasi eh."

" Sige matulog ka na. Basta baby always remember nandito lang ako... kami para sayo ha, You can tell us everything."

"I know mom. I love you!" I kiss him on the cheecks.

" I love you too. Goodnight baby" tapos umalis na rin sya.

Ang weird... Siguro nga totoo yung sabi nila kahit hindi mo sabihin, nararamdaman nila. Mother's instinct nga naman.

____________

Vote/Comment