EVLENİYOR MUYUM?!(ARA VERİLDİ) #Wattys2019

&6

Bölüm şarkısı: Feridun Düzağaç - Alev Alev

Keyifli okumalar.

Ellerimi yıkadım ve aynaya bakmaya gerek görmeden lavabodan ayrılmak için kapıya yöneldim.

Aniden kapı açıldı ve siyah kapşonlu birisi beni kolumdan tutup içeri sürükledi "Ne-ne oluyor, sen de kimsin!?" Kapıyı kilitledi ve başındaki şapkayı çıkardı.

"Sürpriz! Şaşırdın mı beni gördüğüne?" Gözlerimi ardına kadar açtım. "Se-Serdar?!" Onun burada ne işi vardı? Kalp atışlarım hızlanırken gözlerim kararıyordu. Kalbime sanki yumruk yemişim gibi sıkıştı. Üç yıl önceki gibi...

Soluğum kesilmişti. 100 kilometre aralıksız koşsam bu kadar hızlı atmazdı kalbim. Ne yapacağımı bilmiyordum. Olduğum yere çakılmış gibiydim.

Yavaş adımlarla benim olduğum tarafa doğru gelirken her adımında geri gidiyordum. Kısık sesle konuşmaya başladı. "Hani evlenecektik Miray? O herif mi kocan olacak? Ben değil de o mu dokunacak sana? Neden beni seçmedin? Ne buldun o lavukta? Konuşsana!" Son kısmı bağırarak söylediğinde sıçradım. Yüksek sesten korkmamın yegane sebebiydi Serdar'ın aniden bağırması. O gün de böyle bağırmıştı bana.

Sırtım duvara çarptığında iyice yaklaşmıştı. Dudağımın iç derisini ısırdım. Kapana kısılmıştım. "Yaklaşma bana!" Titrek çıkan sesim gülümsemesine sebep olmuştu. Yere çöktüm. Gözyaşlarım akarken hızla yanıma geldi ve bana sarılmaya çalıştı. Var gücümle onu itmeye çalışırken uzun kollarıyla beni sardı ve boynumu öptü. Midemi bulandırıyordu. Hatta midemi o kadar çok bulandıyordu ki suratına kusmak istedim. Hatırlıyorum, o gün de sarılmıştı bana. O yüzden sevmiyordum insanlara sarılmayı... Olayın detaylarını tamamen unutmuştum.

Titriyordum. Koca avm'de kimsenin mi çişi gelmiyordu? debelenirken boğazımı yırtarcasına bağırdım.

"Bırak beni! Dokunma bana!"

Kapıdan ses geldiğinde Serdar hızla yerinden fırladı ve oraya döndü. Biri beni kurtarmaya gelmişti! Kapının hızla açılmasıyla gelen kişiye bakmadan yerime sindim ve  Dizlerimi karnıma çektim. Kabus muydu acaba? Her gün gördüğüm kabuslardan mıydı? Neden uyanamıyorum peki? Başım dönüyordu, kafamı ellerimin arasına aldım ve sıkıştığım duvar dibinde iyice küçüldüm. "O****u Ç****u!", "Polis çağırın!"

Yüzüm gözyaşlarımla yıkanmıştı. Gözlerim yavaş yavaş karardı. Gözlerimi açamıyordum. Etraftaki sesler kulağıma çalınıyordu. "Kızım, uyan ne olur! Aç şu gözlerini! Ambulans çağırın!" Annemin sesiydi bu. Gözlerim açılmıyordu. Yavaş yavaş sesler kayboldu.

*****

Bu, Miray'ın sesi! Kapıyı açmaya çalıştım ama kilitliydi. Geri çekildim ve kapıya omuz attım. Sağlam gibiydi. İkinci omuz darbesinde omzum acımıştı ancak gözüm hiçbir şeyi görmüyordu. Üçüncü defa kuvvetlice yüklendim. Kolumun acısını unutmuştum. Kapının kirişi kırıldı ve kilit yere düştü. Kapı hızla arkasındaki duvara çapmıştı.

İçerde bir adam ve Miray'ı gördüm. Duvarın dibindelerdi. Adamla göz göze geldiğimizde yanına yaklaştım ve kuvvetli bir tokat çarptım suratına. Yere düşmüştü. Ayağa kalktı ve kaçmaya çalıştı. Yakasından tuttum ve yumruğumu suratının ortasına geçirdim. Ağzından kan aktı. Dişi kırılmış olmalıydı.

Miray ağlıyordu oturduğu yerde. Kafasını ellerinin arasına almıştı. Bu-bu, Serdar'dı öyle değil mi!? "Or***u ç****u!!" Yere attım ve ellerini arkada kavuşturup dizimi sırtına yasladım.