The Estranged Wife (COMPLETED)

26. Kid

Present Time

NAG-SUBMIT si Jackie ng resignation letter sa trabaho. Malungkot ang superior niya sa biglaang pag-alis pero naintindihan rin naman nito ang dahilan. All went smoothly. Kailangan lang niyang bumalik sa isang linggo para sa exit interview. Sinamahan rin siya ni Albert. Hindi ito pumasok sa trabaho. Kasa-kasama rin nila si Jileen.

Pagkatapos sa school ay nagyaya si Albert na kumain ng lunch. Niyaya na lang niya ito sa mall dahil may mga kailangan siyang bilhin. Kakaunting gamit lang kasi ang dinala ng Nanay niya para kay Jileen. Minabuti na lang niyang ibili ito ng mga bagong damit kaysa ang umuwi pa sila ng Pangasinan para kuhanin iyon. Sigurado rin kasi na magtataka ang ina niya. Hindi niya pa kayang sabihin rito ang lahat. Galit ito kay Albert. Ayaw naman niyang magsinungaling rito.

"You can also pick something for yourself," wika sa kanya ni Albert nang mapansin na puro kay Jileen lang talaga ang kinuha niya.

"I have enough,"

Tinaasan siya ng kilay ni Albert. "Kakaunti lang ang mga naempake nating damit sa apartment mo,"

"Hindi ko naman kailangan ng madaming damit. Lalo na at sa bahay na lang naman ako,"

"Still, I insist. After all, marami akong pagkukulang sa inyo. Ito lang ang puwede kong pambawi sa inyo ngayon,"

"Ako ang magbabayad ng---"

"No. Ako ang lalaki. I'll provide for the family. Come on, get one. I think the red dress that you were looking earlier will look perfect on you,"

"Hmmm..." Na-tempt si Jackie. Nagustuhan niya nga ang dress na iyon. Nang mangulit pa ulit si Albert ay binalikan nila ang damit.

"Puwede mo muna bang bantayan si Jileen habang nagsusukat ako?" Nakakalakad na si Jileen kaya naman hindi naman mabigat na task iyon. Sa kasalukuyan rin ay naglalakad-lakad lang ito.

Tumango si Albert. Isinukat na ni Jackie ang damit. Napangiti siya nang makitang bagay nga iyon sa kanya. Lumabas siya ng fitting room para ipakita iyon kay Albert.

Pareho silang napakurap nang magtama ang tingin.

"You look beautiful..." wika ni Albert.

Albert looks completely in awe. Pero ganoon rin si Jackie nang makitang karga-karga ng asawa ang anak nila. Napalunok siya. Naalala niya ang mga panahon kung kailan parang pinakamasamang gawain na para kay Albert ang kargahin at malapit sa anak. He didn't want her. At ganoon rin ito sa kanya. Pero mas katanggap-tanggap naman ang treatment nito sa kanya, kaysa sa sarili nitong dugo.

Para tuloy kay Jackie ay napakagandang pangitain na makita si Albert na karga-karga si Jileen. Parang napapangiwi man si Albert, ang mahalaga ay makitang malapit ito sa anak. Ngiting-ngiti rin naman si Jileen. Ibig sabihin lang noon ay nag-e-enjoy ito habang nagpapakarga sa ama.

"Karga, Daddy!"

"She insists,"

"And you let her..."

"She is a good kid,"

"Yeah, mabait na siya sa 'yo..." Napangiti si Jackie. Minsan ay gusto rin niyang sisihin ang ugali ni Jileen noong sanggol pa lang ito kaya naghiwalay sila ni Albert. Masyado itong maligalig, lalo na kay Albert. Pero walang isip ang anak niya. Dapat ay si Albert ang umintindi. Si Albert ang may mali.

"Mabait naman talaga siya. Ako lang ang masama," wika ni Albert, parang nahihiya sa sarili nito. Napayuko ito.

Parang may pumalo sa puso ni Jackie. She can see that he is guilty. At nakaramdam siya ng mali.

Sinasabi ni Albert na hindi nito kayang magmahal. Pero ganoon pa man, marunong itong mag-alaga. Nag-aalala ito sa kanya. Kapag kailangan niya ito ay lagi naman itong naroroon. Kapag nahihirapan siya ay tinutulungan siya nito. He cares.

Puwedeng sabihin ni Jackie na dahil responsibilidad iyon ni Albert. Pero sa una pa lang sana ay pinabayaan na siya nito. Hindi na sana nagpapapilit ang lalaki sa kasal at pamilyang gusto niya. Pero sumubok pa rin si Albert.

Sa tingin ni Jackie, kayang magmahal ni Albert. Kaya nitong maging mabuting ama sa anak nila. Kailangan lang niyang malaman ang mali...

"Can I ask you something?" wika ni Jackie nang matapos siya sa pagsusukat.

Tinaasan siya ng isang kilay ni Albert.

"May sakit ka ba?"

Natulala lang ang lalaki.