-26-

989 91 36
                                    

-ჯიმინ,მზად ხარ?-საღამოს შვიდივემ ერთად ვახშმობა გადავწყვიტეთ.
-კი.შემოდი ნამჯუნ ჰიონ.
-მისმინე.მე ძალიამ მიხარია თქვენი ამბავი,მართლა! ერთი დაბრკოლება თქვენთან ერთად ჩვენც გადავლახეთ, ახლა მეორეს უნდა შევხვდეთ. არმის აზრი როგორც შენთვის და ჯონგუკისთვის ასევე სხვა წევრებისთვისაც მნიშნველივანია!მყარად უნდა ვიყოთ,ყვეკაფერი კარგად იქნება! მე ვწუხვარ აქამდე ცუდად რომ ვიქცეოდი თქვენთან,მაგრამ ხომ იცი არა? მეშინოდა და ახლაც მეშინია.
-ჰიონ,ნუ ნერვიულობ.შენ იმაზე მეტად ამოგვიდექი მხარში ვიდრე წარმოიდგენ.მადლობა ყველაფრისთვის.-გავემზადე და დანარჩენება შევუერთდით. ისეთი მყუდრო და ბედნიერი გარემო იყო ლამის ვიტირე. ჯონგუკს ჩემი ხელი ეჭირა,არა მალულად, არამედ ყველას თვალწინ. სასიამოვნო შეგრძნებაა როდესაც სხვასაც უზიარებ შენს ბედნიერებას.
-მგონი დროა დავიძინო თორემ უკვე ვეღარ ვსაუბრობ.
-ხო ჰოსოკ მართალი ხარ, რადგან ვერ საუბრობ ესეიგი ნასვამი ხარ და აუცილებლად უნდა დაიძინო.-უპასუხა იუნგიმ და ოთახში ავიდნენ. ყველანი დავიშალეთ. მე და ჯონგუკი ჩემს ოთახში შევედით.
თვალებით ერთმანეთს ვესაუბრებოდით,ვუღიმოდით და ხმას არ ვიღებდით. ჩემთან ახლოს მოვიდა და ხელები ჩამკიდა.
-ძალიან მიყვარხარ.
-მეც მიყვარხარ ჯონგუკ!-მის ტუჩებს დავეწაფე,არ მქონდა იმის შიში რომ ვინმე თუ დაგვინახავდა აუცილებლად შარში ვიქნებოდით. სრულიად თავისუფლები ვიყავით.
-რა კარგია ნამჯუნი დილით აღარ გაგვაღვიძებს.-ორივეს გაგვეცინა ამაზე.ცოტახანში კი ჩახუტებულებს ჩაგვეძინა.
-ჯიმინ! ჯონგუკ!.-ნამჯუნის ხმა.
-ჯიმინ!კარგები გამიღე.-ჯონგუკი შეშინებული წამოხტა ლოგინიდან.
-რამოხდა ჯონგუკ?
-კოშმარი დამესიზმრა.
-რა კოშმარი?
-ნამჯუნი გვეძახდა სიზმარში.
-ჯონგუკ!შენი ხმა მესმის,კარები გამიღეთ.
-მოიცა ისევ სიზმარში ვარ?.-გაკვირვებულმა შემომხედა,მოულოდნელად კი ამოიხვნეშა და თავი დაბლა დახარა.
-ჯანდაბა ეს სიზმარი არ არის!.-ნამჯუნს კარები გავუღე.
-რა ხდება ჰიონ?
-ბიგჰიტმა განცხადება გააკეთა.
-რა? როდის?
-დაახლოებით 20 წუთის წინ.
-მერე?
-ჯობს თავად ნახოთ ჯიმინ.-ბიგჰიტის განცხადება ვნახეთ.
,,პაკ ჯიმინი და ჯონ ჯონგუკი ურთირთობაში არიან''

ამ განცხადებას უამრავი დადებითი და უარყოფითი რეაქცია მოჰყვა. არმის ნაწილი ძალიან გულნატკენი იყო,ზოგს კი ძალიან უხაროდა.ოთახში ვიჯექი და ვათვალიერებდი მათ პოსტებს. გული მტკიოდა რადგან ჩვენ მათ იმედები გავუცრუეთ.ჩვენი თვითერის გვერდზე შევედი და პოსტი დავწერე.

,,გამარჯობა არმი!ალბათ ძალიან გაკვირვებულები ხართ ჩვენი განცხადებით.ვიცი ბევრს იმედები გაგიცრუეთ რისთვისაც ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდით. მე და ჯონგუკს ნამდვილად გვიყვარს ერთმანეთი,ალბათ ურთიერთობის დამალვას ჯობდა თავის დროზე გაგვემხილა ეს ამბავი. ყველამ თქვენგანმა იცის თუ როგორი დატვირთული ცხოვრება აქვს თითოეულ ჩვენგანს, ყველამ იცის თუ რამდენი რაღაცისს უფლება არ გვაქვს, ყველამ იცით რომ არ შეგვიძლია ისე ცხოვრება როგორსაც ყველა ადამიანი ნატრობს. არ გეგონოთ რომ მე ამ ყველაფრით უკმაყოფილო ვარ. პირიქით, მე ძალიან მიყვარს ჩემი ცხოვრება, ბედნიერი ვარ იმით რაც მაქვს,ბედნიერი ვარ რომ გვერდით 6 უმაგრესი ადამიანი მყავს და რაც მთავარია,მყავხართ თქვენ! შეიძლება ამ ყველაფრის მერე მეც და ჯონგუკიც შეგვიძულოთ, მაგრამ გთხოვთ გვაპატიოთ! მე ყველა თქვენგანის გადაწყვეტილებას მხარს დავუჭერ და იცოდეთ რომ ძალიან მიყვარხართ.მადლობა''

მობილური დავდე და ლოგინზე დავწექი.

სჰჯსჯსჯს გამარჯობააა😂ესეც ახალი თავი😂მოკლედ რახდება ახლაააა,ყველას გაინტერესბთ ალბაფთსად ვიყავი და რატომ არ ვდებდი ახალ თავებს😁სოფელში ვარ და ვერ ვახერხებ უბრალოდ😂ხოდა რომ იცოდეთ მაინც, არ ვიცი როდის დავდებ შემდეგ თავს,ალბათ ისევ ასე გაგიკეთებთ სიურპრიზს😂მიყვაარხართ💙💙

Boy with luv •Completed• ✅Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon